Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Soleczniki (gmina w województwie wileńskim)

Soleczniki
gmina wiejska
1922–1939[1]
Państwo

 Polska

Województwo

(1919–20: okręg wileński)
(1920–22: Litwa Środkowa)
(1922–26: Ziemia Wileńska)
1926–39: wileńskie

Powiat

do 1922: wileński
1922–39: wileńsko-trocki

Siedziba

Małe Soleczniki

Powierzchnia (1937)

446,8[2] km²

Populacja (1931)
• liczba ludności


14 536[2]

• gęstość

32,5 os./km²

Szczegółowy podział administracyjny (1937)
Liczba gromad

290[2]

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Soleczniki”
54°18′36,0000″N 25°22′48,0000″E/54,310000 25,380000

Soleczniki – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku na obszarze Ziemi Wileńskiej/woj. wileńskiego (obecnie na Litwie). Siedzibą gminy były Małe Soleczniki (Šalčininkėliai)[3].

Początkowo gmina należała do powiatu wileńskiego w guberni wileńskiej. 7 czerwca 1919 weszła w skład utworzonego pod Zarządem Cywilnym Ziem Wschodnich okręgu wileńskiego[4], przejętego 9 września 1920 przez Tymczasowy Zarząd Terenów Przyfrontowych i Etapowych[5]. W związku z powstaniem Litwy Środkowej 9 października 1920 gmina wraz z główną częścią powiatu wileńskiego znalazła się w jej strukturach[6][7]. 13 kwietnia 1922 roku gmina weszła w skład objętej władzą polską Ziemi Wileńskiej[8] (powiat wileński połączono z powiatem trockim w nowy powiat wileńsko-trocki), przekształconej 20 stycznia 1926 roku w województwo wileńskie[9].

W 1919 roku gmina Soleczniki liczyła 6363 mieszkańców bez miasta Soleczniki, które stanowiło odrębną gminę miejską (4516 mieszkańców w 1919 roku)[10]. Brak informacji o dacie zniesienia tej gminy miejskiej, lecz według wykazu z 1933 roku Soleczniki wchodzą już w skład gminy wiejskiej Soleczniki[3]. Po wojnie obszar gminy Soleczniki wszedł w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.

Zobacz też

Przypisy

  1. Od 1922 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego terytorium o nazwie Ziemia Wileńska; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
  2. a b c Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom I - Województwo Wileńskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938
  3. a b Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z 1 kwietnia 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  4. Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 5, poz. 41
  5. Dziennik Rozkazów z 1920 r. Nr 35, poz. 753
  6. Adam Janusz Mielcarek: Podziały terytorialno - administracyjne II Rzeczypospolitej w zakresie administracji zespolonej. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2008.
  7. Dz. Urz. TKR
  8. Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213 – Art. 8.
  9. Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
  10. Spis ludności na terenach administrowanych przez Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich z mapą, Eugenjusz Romer, Lwów-Warszawa, 1919