Sojuz 20
Indeks COSPAR |
1975-106A |
---|---|
Państwo | |
Rakieta nośna | |
Miejsce startu | |
Orbita (docelowa, początkowa) | |
Perygeum |
177 km |
Apogeum |
251 km |
Okres obiegu |
89,1 min |
Nachylenie |
51,6° |
Czas trwania | |
Początek misji |
17 listopada 1975 14:38:00 UTC |
Koniec misji |
16 lutego 1976 |
Wymiary | |
Masa całkowita |
6 570 kg |
Sojuz 20 (ros. Союз 20) – bezzałogowy lot pojazdu Sojuz na stację Salut 4.
Przebieg misji
Wobec tego, że nie było specjalnego towarowego statku, podjęto próbę posłużenia się statkiem Sojuz, ale bez załogi. Użyto w tym celu statku Sojuz 20. Wystartował z Ziemi 17 listopada 1975 roku. W dniu 19 listopada 1975 roku został zdalnie przeprowadzony manewr zbliżenia i połączenia statku Sojuz 20 z bazą satelitarną Salut 4, w której nie było załogi. Kabina nawigacyjno-powrotna statku nie była pusta. Znajdowało się w niej wiele doświadczalnych obiektów biologicznych. Statek Sojuz 20 pozostawał przyłączony do bazy satelitarnej do 16 lutego 1976 roku i w tym dniu powrócił na Ziemię. Celem misji, która odbywała się w systemie automatycznym, było przeprowadzenie kontroli ulepszonych przyrządów pokładowych w różnorakich warunkach lotu. Podczas tego eksperymentu chodziło też o sprawdzenie, jak długo statek Sojuz może zachować zdolność użytkową w czasie pobytu w kosmosie.[1]
Przypisy
- ↑ Andrzej Marks: Baza satelitarna Alfa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1997, s. 31. ISBN 83-204-2203-5.
Bibliografia
- Andrzej Marks, Polak w Kosmosie, Książka i Wiedza, Warszawa 1978 s.211
- E. Bil, J. Rakowski, Polak melduje z Kosmosu, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1978 s. 75