Sofitel Warsaw Victoria
 Hotel Sofitel Warsaw Victoria | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Królewska11, |
| Typ budynku |
hotel |
| Architekt |
Zbigniew Pawelski, Leszek Sołonowicz i inni |
| Inwestor |
Orbis |
| Rozpoczęcie budowy |
1973 |
| Ukończenie budowy |
1976 |
| Pierwszy właściciel | |
| Obecny właściciel | |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°14′23,65″N 21°00′48,44″E/52,239903 21,013456
| |
| Strona internetowa | |
Sofitel Warsaw Victoria – pięciogwiazdkowy hotel znajdujący się przy ul. Królewskiej 11 w Warszawie.
Historia
Hotel został zbudowany w latach 1973–1976[1] przy placu Zwycięstwa (obecnie plac marsz. Józefa Piłsudskiego) przez szwedzką spółkę Skanska Cementgjuteriet[2] na miejscu spalonego w 1944 i rozebranego w 1962 pałacu Kronenberga[3]. Umowę w sprawie budowy hotelu „Lux-Kongresowy“ między szwedzkim przedsiębiorstwem i Przedsiębiorstwem Państwowym Orbis podpisano w grudniu 1973[4]. W czerwcu 1975 w wyniku plebiscytu „Życia Warszawy“, który wygrali państwo Arachanowiczowie z Warszawy, znajdujący się w budowie hotel otrzymał nazwę Victoria[5], która nawiązywała do ówczesnej nazwy placu (z uwagi na przynależność przez wiele lat do sieci InterContinental pełna jego nazwa brzmiała Victoria Intercontinental). Od 2001 hotel należy do sieci Sofitel.
Hotel był dziełem polsko-szwedzkiego zespołu architektów w składzie: Zbigniew Pawelski, Leszek Sołonowicz, Andrzej Dzierżawski, Derek Fraser, Kurt Hultin i Stanisław Kaim[6]. Budynek powstał z białego betonu i został wyposażony w okna ze szkłem refleksyjnym w miedzianozłotym odcieniu oraz w drzwi automatyczne[7].
1 sierpnia 1981 w hotelu doszło do próby zabójstwa Palestyńczyka Abu Daouda (przydomek Mohammeda Oudeh Dauda) podejrzewanego przez Mosad o udział w zamachach w Monachium, który zajmował apartament prezydencki. 16 stycznia 1986 w hotelu rozpoczął obrady Kongres Intelektualistów w Obronie Pokojowej Przyszłości Świata z udziałem przedstawicieli 50 państw[8].
W listopadzie 1987 na budynku hotelu zainstalowano antenę umożliwiającą odbiór telewizji satelitarnej[9].
We wrześniu 1989 w hotelu otwarto pierwsze po 1945 kasyno w Warszawie[10]. Wstęp był bezpłatny, jednak gra była możliwa wyłącznie za dewizy[10].
Hotel oferuje 368 pokoi, w tym 75 typu luxury i 33 apartamenty[11].
W kulturze masowej
- Hotel pojawia się w wielu filmach i serialach okresu PRL (m.in. 07 zgłoś się, Co mi zrobisz jak mnie złapiesz, Kingsajz, Koty to dranie, Miś, Piłkarski poker, Wielka majówka, Wielki Szu[12], Zmiennicy[13], a także Kogel-mogel[14]); hotel kilkakrotnie zagrał również w serialu kryminalnym Ekstradycja[15]
- Hotelu Victoria dotyczy treść przeboju Hotel twoich snów zespołu Kombi[16]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 266. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ Elżbieta Charazińska: Ogród Saski. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 160. ISBN 83-01-00061-9.
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 600. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ Kronika wydarzeń w Warszawie 1 X–31 XII 1973. „Kronika Warszawy”. 2 (18), s. 129, 1974.
- ↑ Kronika wydarzeń w Warszawie 1 IV–30 VI 1975. „Kronika Warszawy”. 4 (24), s. 142, 1975. Państwowe Wydawnictwo Naukowe. ISSN 0137-3099.
- ↑ Marta Leśniewska: Architektura w Warszawie 1965-1989. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 35. ISBN 83-908950-7-2.
- ↑ Architektura Murator Powojenny modernizm 2016.12.01 https://architektura.muratorplus.pl/wydarzenia/powojenny-modernizm-podsumowanie-glosowania-internautow_6916.html
- ↑ Dobrosław Kobielski, Józef Zięba: Kronika lat 1944–1986 [w:] Kalendarz Warszawski'88. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 63. ISBN 83-03-01684-9.
- ↑ Kalendarz warszawski 1 X 1987 – 31 III 1988. „Kronika Warszawy”. 3/4 (75–76), s. 307, 1988.
- ↑ a b Hanna Wardaszko. Kalendarz warszawski 1 IV–30 IX 1989. „Kronika Warszawy”. 81–84, s. 282, 1990.
- ↑ Sofitel Warsaw Victoria 5 gwiazdki. accor.com.pl. [dostęp 2023-04-23].
- ↑ Grzegorz Sołtysiak: Filmowy przewodnik po Warszawie. Warszawa: Muzeum Powstania Warszawskiego, 2007, s. 128-131. ISBN 978-83-60142-70-7.
- ↑ Odcinek 15. Lokalizacje geograficzne i prawdziwe miejsca. zmiennicy.com. [dostęp 2020-05-10].
- ↑ Studio Filmowe Kadr (oficjalny kanał): Kogel Mogel (sekwencja od 1:29:40 do 1:30:58). YouTube. [dostęp 2014-08-26].
- ↑ Marek Szymański: Polska na filmowo. Gdzie kręcono znane filmy i seriale. Poznań: MJ Media Szymański i Glapiak, 2010, s. 346. ISBN 978-83-927928-1-9.
- ↑ Marek Szymański: op. cit.. s. 349. ISBN 978-83-927928-1-9.