Skansen bojowy 1 Armii Wojska Polskiego w Mniszewie
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
Mniszew 4a |
Data założenia |
1977 |
Położenie na mapie gminy Magnuszew | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
Położenie na mapie powiatu kozienickiego | |
51°49′59,952″N 21°18′24,803″E/51,833320 21,306890 |
Skansen bojowy 1 Armii Wojska Polskiego w Mniszewie znajduje się we wsi Mniszew, w województwie mazowieckim, w powiecie kozienickim, w gminie Magnuszew.
Skansen projektu Witolda Wiśniewskiego i Krzysztofa Brzezińskiego według scenariusza Włodzimierza Wołoszyna powstał z inicjatywy Rady Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa oraz Głównego Zarządu Politycznego Wojska Polskiego, a całość prac wykonali żołnierze jednostek Warszawskiego Okręgu Wojskowego.
Otwarty został w końcu 1977 roku z udziałem gen. Zygmunta Berlinga. Składa się z 3 części:
- pomnik bohaterów walk przy szosie,
- kompanijny punkt oporu,
- ekspozycja sprzętu bojowego i inżynieryjno-saperskiego na stanowiskach bojowych.
Skansen upamiętnia walki związków taktycznych 1 Armii Wojska Polskiego na przyczółku warecko-magnuszewskim. Usytuowany jest w miejscu walk 3 Pomorskiej Dywizji Piechoty im. Romualda Traugutta i 1 Warszawskiej Samodzielnej Brygady Kawalerii. W dniach 9-12 października 1944 roku znajdowały się tu pozycje oddziałów obydwu dywizji.
Co można zobaczyć
- dwa T-34-85, przy czym do jednego z nich można wejść przez otwarty właz kierowcy; wnętrze jest opróżnione z części ruchomych (nie ma np. siedzeń) i nieco zaśmiecone,
- kilkanaście armat, haubic i armat przeciwlotniczych
- dwie Katiusze (przerdzewiałe)
- powojenną amfibię BAW (uwaga, w środku brak podłogi)
- liczne transzeje i ziemianki, dość płytkie z powodu naniesionego przez deszcze piasku, ale niezbyt zaśmiecone, można bezpiecznie wchodzić
- zagrody z drutu kolczastego, betonowe zapory przeciwczołgowe
Bibliografia
- Czesław Tadeusz Zwolski, Radom i region radomski. Wydawnictwo regionalne „Radomka”, Radom 2003. ISBN 83-918093-0-7.
- Stąd niedaleko już..., „Stolica”, Nr 41 (1556), 9 października 1977