Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Siwy Zwornik

Siwy Zwornik
Sivá veža
Ilustracja
W górze od lewej: Ciemniak, Tomanowy Wierch Polski, Smreczyński Wierch, Kamienista. W tle Tatry Wysokie.
Państwo

 Polska
 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

1965 m n.p.m.

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum po lewej na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Siwy Zwornik”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Siwy Zwornik”
Ziemia49°12′07,5″N 19°49′51,0″E/49,202083 19,830833
Siwy Zwornik poniżej Kamienistej. Po prawej stronie zbocza Starorobociańskiego Wierchu

Siwy Zwornik (słow. Sivá veža[1]) – szczyt w Tatrach Zachodnich leżący w grani głównej Tatr Zachodnich. Przebiega przez niego granica polsko-słowacka. Zbudowany jest ze skał krystalicznych. Na zachód od niego znajduje się Gaborowa Przełęcz (na niektórych mapach nazywana Gaborową Przełęczą Niżnią[2]) i wznosi wyniosła piramida Starorobociańskiego Wierchu, na południowy wschód zaś przełęcz Liliowy Karb i niska, postrzępiona grań Liliowych Turni[3][4]. Siwy Zwornik wznosi się nad trzema dolinami: Starorobociańską, Pyszniańską (górna część Doliny Kościeliskiej) i Gaborową[4]. Od północnej i zachodniej strony jego zbocza są skaliste i dość stromo podcięte. Pozostałe zbocza porośnięte są niską murawą z sitem skuciną o czerwieniejących pędach.

Jest to niewybitny szczyt w niskiej w tym miejscu grani, ale o dużym znaczeniu topograficznym i orientacyjnym. Jest mianowicie szczytem zwornikowym trzech grani. Oprócz odchodzących na dwie strony ramion grani głównej odchodzi w tym miejscu trzecia, północna grań Siwego Zwornika, która poprzez Siwe Turnie i Siwą Przełęcz przechodzi w grzbiet Ornaku. W okolicach Siwego Zwornika dość często dochodziło wśród turystów do pomylenia szlaku, szczególnie przy gorszej widoczności[5]. Było też spore zamieszanie z nazewnictwem topograficznym tych okolic. Przez długi czas np. Liliowy Karb opisywano błędnie na wielu mapach i w przewodnikach jako Raczkową Przełęcz. Aby uniknąć nieporozumień, wprowadzono nieistniejącą dawniej nazwę Siwy Zwornik oraz nowe nazwy obydwu przełęczy przy nim.

Szlaki turystyczne

Tuż obok szczytu Siwego Zwornika, po jego południowo-wschodniej stronie znajduje się skrzyżowanie szlaków turystycznych[3].

szlak turystyczny czerwony – czerwony szlak prowadzący główną granią ze Starorobociańskiego Wierchu przez Gaborową Przełęcz Niżnią na Liliowy Karb, a stąd przez Liliowe Turnie, Banistą Przełęcz i Błyszcz do Pyszniańskiej Przełęczy. Odcinek od skrzyżowania udostępniony dla turystów tylko w okresie od 15 VI do 1 XI.
  • Czas przejścia ze Starorobociańskiego Wierchu na Liliowy Karb: 25 min, ↑ 35 min
  • Czas przejścia z Liliowego Karbu na Błyszcz: 45 min, ↓ 30 min
szlak turystyczny zielony – zielony szlak z Iwaniackiej Przełęczy grzbietem Ornaku przez Siwą Przełęcz i Siwe Turnie na Liliowy Karb, stąd dalej po stronie słowackiej (ten odcinek udostępniony dla turystów tylko w okresie od 15 VI do 1 XI) do Doliny Gaborowej.
  • Czas przejścia z Siwej Przełęczy na Liliowy Karb: 20 min, ↓ 15 min Polska
  • Czas przejścia z Liliowego Karbu na Polanę pod Klinem: 1:10 h, ↑ 1:40 h Słowacja[6]

Przypisy

  1. Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13184-5.
  2. Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-36-5.
  3. a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  4. a b Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” S.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.
  5. Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.
  6. Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000. Warszawa: ExpressMap Polska, 2005. ISBN 83-88112-35-X.