Siemion Koczer
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
183 cm | ||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
|
Siemion Borisowicz Koczer (ros. Семён Борисович Кочер, ur. 4 grudnia 1951[1]) – radziecki lekkoatleta, sprinter.
Specjalizował się w biegu na 400 metrów. Zwyciężył w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Jewgienij Gawrilenko, Nikołaj Korniuszkin, Dmitrij Stukałow i Koczer) na mistrzostwach Europy juniorów w 1970 w Paryżu, a w biegu na 400 metrów zajął 8. miejsce[2].
Zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 2 okrążenia na halowych mistrzostwach Europy w 1971 w Sofii (sztafeta radziecka biegła w składzie: Aleksandr Bratczikow, Koczer, Borys Sawczuk i Jewgienij Borisienko)[3]. Zajął 4. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów oraz odpadł w eliminacjach biegu na 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach[4].
Zdobył srebrny medal w biegu na 400 metrów na letniej uniwersjadzie w 1973 w Moskwie[5]. Był członkiem radzieckiej sztafety 4 × 400 metrów, która zajęła 2. miejsce w finale Pucharu Europy w 1973 w Edynburgu[6]. Nie ukończył biegu finałowego sztafety 4 × 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie[7].
Zdobył brązowy medal w biegu na 400 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach (wyprzedzili go tylko Hermann Köhler z RFN i Josip Alebić z Jugosławii)[8].
Koczer był mistrzem ZSRR w biegu na 400 metrów w 1972 oraz w sztafecie 4 × 400 metrów w latach 1971, 1973 i 1975–1977[9][10]. W hali był mistrzem ZSRR w biegu na 400 metrów w 1971 i 1974[11].
Przypisy
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 213 [dostęp 2019-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ European Junior Championships 1970 [online], wjah.co.uk [dostęp 2019-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 421 [dostęp 2019-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 538, 542 [dostęp 2019-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ World Student Games (Universiade – Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-06-03] (ang.).
- ↑ B.Б. Зеличенок, B.Н. Спичков, B.Л. Штейнбах: Лёгкая Aтлетика: энциклопедия А-Я в 2-х томах. T. 1: А–Н. Moskwa: Человек, 2012, s. 415. ISBN 978-5-904885-80-9. (ros.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 550 [dostęp 2019-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 438–439 [dostęp 2019-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Soviet Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-06-03] (ang.).
- ↑ B.Б. Зеличенок, B.Н. Спичков, B.Л. Штейнбах: Лёгкая Aтлетика: энциклопедия А-Я в 2-х томах. T. 2: О–Я. Moskwa: Человек, 2013, s. 729 i 735–736. ISBN 978-5-904885-81-6. (ros.).
- ↑ Soviet Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-06-03] (ang.).