Sielsowiet Dobryniewo
| sielsowiet | |
 Sielsowiet (czerwony) na mapie rejonu dzierżyńskiego | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Siedziba | |
| Populacja (2019) • liczba ludności |
|
| Szczegółowy podział administracyjny | |
| Liczba miejscowości |
45 |
Położenie na mapie obwodu mińskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 53°37′N 27°22′E/53,616667 27,366667
| |
Sielsowiet Dobryniewo (biał. Дабрынёўскі сельсавет, Dabryniouski sielsawiet; ros. Добринёвский сельсовет) – sielsowiet na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie dzierżyńskim, z siedzibą w Dobryniewie.
Demografia
Według spisu z 2009 sielsowiety Dobryniewo i Rubiłki[a] zamieszkiwało 2439 osób[b], w tym 2184 Białorusinów (89,54%), 137 Rosjan (5,62%), 26 Ukraińców (1,07%), 24 Polaków (0,98%)[c], 22 Ormian (0,90%), 23 osoby innych narodowości i 23 osoby, które nie podały żadnej narodowości[2].
Do 2019 liczba ludności spadła do 2340 osób. Największymi miejscowościami były wówczas Tomkowicze (471 mieszkańców), Daniłowicze (380 mieszkańców), Borowiki (299 mieszkańców), Dobryniewo (218 mieszkańców), Szykatowicze (170 mieszkańców) i Uzreczcza (102 mieszkańców). Liczba ludności żadnej z pozostałych miejscowości nie przekraczała 90 osób[1].
Geografia i transport
Sielsowiet położony jest na Wysoczyźnie Mińskiej, w południowo wschodniej części rejonu dzierżyńskiego. Największą rzeką jest Żeść. Obejmuje fragment Rezerwatu Biologicznego Lenczyna.
Przez sielsowiet przebiega droga magistralna M1 oraz droga republikańska R65.
Historia
W latach 30. XX w. sielsowiet Rubiłki (Rubiłkowicze) był polsowietem z autonomią dla ludności polskiej[3].
28 maja 2013 do sielsowietu Dobryniewo przyłączono w całości likwidowany sielsowiet Rubiłki[4].
Miejscowości
- agromiasteczka:
- wsie:
|
|
- osiedle:
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku. [dostęp 2024-02-15]. (ros. • biał.).
- ↑ Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года. [dostęp 2024-02-15]. (ros.).
- ↑ Józef Maroszek, Maria Maroszkówna: Przyszłość kultury Polaków na Kresach. Materiały z Konferencji Naukowej w Drohiczynie 1-3 maj 2000 poprzedzającej Kongres Kultury Polskiej 2000. Białystok, Drohiczyn: 2000, s. 32. ISBN 83-88433-45-8.
- ↑ Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области. Portal Prawny Republiki Białorusi. [dostęp 2024-02-15]. (ros.).
Bibliografia
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2024-02-15]. (ros. • biał.).
