Siekierowice
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (31.03.2011) |
393[2] |
| Strefa numeracyjna |
71 |
| Kod pocztowy |
56-410[3] |
| Tablice rejestracyjne |
DOL |
| SIMC |
0874242 |
Położenie na mapie gminy Dobroszyce  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu oleśnickiego  | |
 51°16′22″N 17°16′29″E/51,272778 17,274722[1]
| |
Siekierowice (niem. Schickerwitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie oleśnickim, w gminie Dobroszyce.
Podział administracyjny
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.
Historia
Najstarsze znane wzmianki w dokumentach o Siekierowicach pochodzą z lat 1355 i 1418. W roku 1793 została założona ewangelicka szkoła elementarna. Ostatni budynek szkolny, mieszczący dwie klasy i mieszkania dla dwóch nauczycieli, został wybudowany w 1913. Siekierowice były majątkiem ziemskim, którego właścicielami byli między innymi von Puttkamerowie. W 1929 roku do Siekierowic administracyjnie przyłączono inne pobliskie majątki jak Cichoszów, Krotowice i Czartowice. W Siekierowicach i Cichoszowie były młyny wodne, a w Czartowicach - wiatrak. Siekierowice były siedzibą gminy, do której należały też Strzelce i Jaksonowice[4].
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[5]:
- zespół pałacowy:
- pałac, z początku XX w.
- park, z XVIII w., zmiany w połowie XIX w.
- zabudowania gospodarcze, z przełomu XIX/XX w.
- park pałacowy (II), z końca XVIII w., koniec XIX w.
- kaplica grobowa Puttkamerów, z czwartej ćwierci XIX w.
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 122065
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1160 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Ursula Maria von Bülow, Der schlesische Kreis Oels mit seinen Stadt- und Landgemeinden, Würzburg 1994, s. 247-249, ISBN 3-923511-06-X.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 127. [dostęp 2012-09-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
