Sheila Young

Data i miejsce urodzenia	14 października 1950 Birmingham
Wzrost	163 cm
Dorobek medalowy
} Reprezentacja  Stany Zjednoczone Łyżwiarstwo szybkie Igrzyska olimpijskie złoto Innsbruck 1976 łyżwiarstwo szybkie (500 m) srebro Innsbruck 1976 łyżwiarstwo szybkie (1500 m) brąz Innsbruck 1976 łyżwiarstwo szybkie (1000 m) MŚ w wieloboju sprinterskim złoto Oslo 1973 wielobój złoto Göteborg 1975 wielobój złoto Berlin 1976 wielobój MŚ w wieloboju brąz Assen 1975 wielobój brąz Gjøvik 1976 wielobój Kolarstwo torowe Mistrzostwa świata złoto San Sebastián 1973 sprint złoto Lecce 1976 sprint złoto Brno 1981 sprint srebro Leicester 1982 sprint brąz Marsylia 1972 sprint brąz Liège 1975 sprint
Multimedia w Wikimedia Commons

Sheila Grace Young, po mężu Ochowicz (ur. 14 października 1950 w Birmingham) – amerykańska łyżwiarka szybka i kolarka torowa. Trzykrotna medalistka olimpijska, pięciokrotna medalistka mistrzostw świata w łyżwiarstwie oraz sześciokrotna medalistka mistrzostw świata w kolarstwie.

Specjalizowała się w dystansach sprinterskich, choć sukcesy odnosiła także w wieloboju. W połowie lat 70. należała do ścisłej światowej czołówki. W 1972 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Sapporo, gdzie jej najlepszym wynikiem było czwarte miejsce w biegu na 500 m. W walce o medal lepsza okazała się Ludmiła Titowa z ZSRR. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w wieloboju sprinterskim w Oslo zdobyła złoty medal, wyprzedzając bezpośrednio Holenderkę Atje Keulen-Deelstrę i Monikę Pflug z RFN. Wynik ten powtórzyła na mistrzostwach świata Göteborgu w 1975 roku oraz mistrzostwach świata w Berlinie w 1976 roku. W międzyczasie zdobyła brązowy medal na wielobojowych mistrzostwach świata w Assen, przegrywając tylko z Karin Kessow z NRD i Tatjaną Awieriną z ZSRR. Brązowy medal zdobyła również podczas wielobojowych mistrzostw świata w Gjøvik w 1976 roku, plasując się za Kanadyjką Sylvią Burką i Tatjaną Awieriną. W tym samym roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku, zdobywając trzy medale. W biegu na 500 m zwyciężyła, ustanawiając jednocześnie nowy rekord olimpijski. Dwa dni później była trzecia za Tatjaną Awieriną i swą rodaczką Leah Poulos w biegu na 1000 m. Ponadto na dystansie 1500 m była druga, rozdzielając na podium dwie reprezentantki ZSRR: Galinę Stiepanską i Tatjanę Awieriną. Były to ostatnie medale wywalczone przez Young na międzynarodowej imprezie.

Pięciokrotnie ustanawiała rekordy świata^[1].

Odnosiła również sukcesy w kolarstwie torowym. Pierwszy sukces w tej dyscyplinie odniosła w 1972 roku, zdobywając brązowy medal w sprincie indywidualnym podczas mistrzostw świata w Marsylii. W zawodach tych wyprzedziły ją tylko Galina Jermołajewa z ZSRR oraz Wilhelmina Brinkhof z Holandii. W tej konkurencji Young zdobyła jeszcze pięć medali: złote na MŚ w San Sebastián (1973), MŚ w Lecce (1976) i MŚ w Brnie (1981), srebrny podczas MŚ w Leicester (1982) oraz brązowy na MŚ w Liège (1975). W sprincie indywidualnym zdobyła ponadto pięć tytułów mistrzyni Stanów Zjednoczonych w latach 1971, 1973, 1976, 1981 i 1982. Nigdy nie brała udziału w letnich igrzyskach olimpijskich.

Pod koniec lat 70. wyszła za mąż za kolarza, Jima Ochowicza. Mają razem troje dzieci: Alexa, Elli i Kate. Jej córka Elli Ochowicz oraz jej szwagierka Connie Paraskevin również uprawiały łyżwiarstwo szybkie, a jej brat Roger Young był kolarzem.

• Profil na cyclingarchives.com (ang.)
• Profil na stronie Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-29)]. (ang.).
• Profil na stronie Schaats Statistieken.nl (niderl.)