Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Shōhei Ōoka

Shōhei Ōoka
大岡 昇平
Ōoka Shōhei
Ilustracja
Shōhei Ōoka
Data i miejsce urodzenia

6 marca 1909
Tokio

Data i miejsce śmierci

25 grudnia 1988
Tokio

Narodowość

japońska

Alma Mater

Kyoto University

Dziedzina sztuki

powieść

Ważne dzieła

Nobi

Shōhei Ōoka (jap. 大岡 昇平 Ōoka Shōhei; ur. 6 marca 1909 w Ushigome (ob. tokijska dzielnica Shinjuku), zm. 25 grudnia 1988[1]) – japoński pisarz.

W 1932 przeniósł się do Kioto, gdzie studiował literaturę francuską na Kyoto University[2]. Szczególnie interesował się dziełami André Gide’a i Stendhala[3].

W 1944 został powołany do wojska i wysłany na Filipiny, gdzie jego oddział został zdziesiątkowany, a sam Ōoka dostał się do amerykańskiej niewoli[2][4] na wyspie Leyte.

W grudniu 1945 powrócił do kraju. Rok później debiutował autobiograficznym opowiadaniem Furyoki (Pamiętnik jeńca wojennego, 1946)[2]. W 1951 opublikował swoją najbardziej znaną powieść, Nobi (1951, przekład polski Ognie polne, 1959[1]). Powstała ona w oparciu o jego własne przeżycia wojenne. Powieść przyniosła mu rozgłos i Nagrodę Literacką Yomiuri[4].

W twórczości Ōoki widoczne są wpływy japońskiego neorealizmu i neoimpresjonizmu[1], a także własnych przeżyć wojennych[2][5]. W swoich powieściach ukazywał dramat człowieka uwikłanego w wojnę oraz współczesne problemy społeczne[1]. Nawiązywał także do twórczości Gide’a i Stendhala[1], którego dzieła tłumaczył na japoński[2] i któremu poświęcił liczne ze swoich esejów[1]. Na twórczości francuskiego pisarza oparł także powieść psychologiczną Musashino fujin (Kobieta z Musashino, 1950)[6].

Laureat Nagrody Asahi za 1975 rok[7].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Ōoka Shōhei, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2017-08-17].
  2. ↑ a b c d e Merriam-Webster’s Encyclopedia of Literature. Springfield: Merriam-Webster, 1995, s. 837. ISBN 0-253-32983-3.
  3. ↑ Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: PWN SA, 2011, s. 405–407. ISBN 978-83-01-17214-5.
  4. ↑ a b William D. Hoover: Historical Dictionary of Postwar Japan. Lanham: Scarecrow Press, 2011, s. 240–241. ISBN 978-0-8108-5460-4.
  5. ↑ J. Scott Miller: The A to Z of Modern Japanese Literature and Theater. Lanham: Scarecrow Press, 2010, s. 95. ISBN 978-0-8108-7615-6.
  6. ↑ Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: PWN SA, 2011, s. 406. ISBN 978-83-01-17214-5.
  7. ↑ The Asahi Prize [online], Asahi Shimbun [dostęp 2020-03-24] (ang.).
Quelle: https://pl.wikipedia.org/wiki/Sh%C5%8Dhei_%C5%8Coka