Sarnia (struga)
Sarnia z mostu w Białobokach | |||||||||||||
Kontynent | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Państwo | |||||||||||||
Struga | |||||||||||||
Długość | 13,4 – 14,68 km | ||||||||||||
Powierzchnia zlewni |
60,4 km² | ||||||||||||
Źródło | |||||||||||||
Współrzędne | |||||||||||||
Ujście | |||||||||||||
Recypient | Rega | ||||||||||||
Miejsce | |||||||||||||
Współrzędne | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie gminy Trzebiatów | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu gryfickiego |
Sarnia – struga na Wybrzeżu Trzebiatowskim, w woj. zachodniopomorskim, gminie Trzebiatów o długości według różnych źródeł od 13,4[1] do 14,68 km[2]. Powierzchnia zlewni Sarniej wynosi 60,4 km²[2].
Struga bierze swe źródła w okolicach Lasu Trzebiatowskiego, płynie przez Bieczyńskie Bagna, następnie biegnie na zachód i południowy zachód. W pobliżu Trzebiatowa od lewego brzegu Sarniej uchodzi struga Sekwanka. Sarnia przepływa przez osiedle Białoboki w Trzebiatowie i uchodzi do rzeki Regi przy prawym brzegu.
W wyniku oceny stanu wód Sarniej w 2011 r. określono II klasę elementów biologicznych, I klasę elementów hydromorfologicznych, II klasę elementów fizykochemicznych oraz dobry potencjał ekologiczny[3].
Do 1945 r. poprzednią niemiecką nazwą cieku było Rehbach. W 1948 r. ustalono urzędowo polską nazwę Sarnia[4].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Wykaz wód powierzchniowych przeznaczonych do bytowania ryb, skorupiaków i mięczaków oraz umożliwiających migrację ryb. Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Szczecinie, s. 9.
- ↑ a b Tabela 3. Wykaz rzek i kanałów w powiecie gryfickim. W: Zachodniopomorski Zarząd Melioracji w Szczecinie: Plan Rozwoju Lokalnego Powiatu Gryfickiego. Gryfice: 2007-11, s. 9.
- ↑ 04.2 Rzeki. W: Raport o stanie środowiska w województwie zachodniopomorskim w latach 2010-2011. WIOŚ Szczecin, 2013-01-10, s. 62
- ↑ Rozporządzenie Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 października 1948 r. (M.P. z 1948 r. nr 78, poz. 692, s. 22)