Santa María (z hiszp. „Święta Maria”) – największy z trzech statków Krzysztofa Kolumba w jego pierwszej wyprawie w poszukiwaniu drogi morskiej do Azji z Europy w 1492 roku. Właścicielem statku był Juan de la Cosa.

„Santa María” była małą karaką, o długości około 21 metrów^[a] i była okrętem flagowym podczas pierwszej ekspedycji. Załogę statku stanowiło 40 marynarzy. Okręt początkowo nazywał się „La Gallega” (z hiszp. „Galicyjka”), przypuszczalnie dlatego, że zbudowano ją w Galicji. Przed wyprawą zmieniono jednak jej nazwę. Innymi statkami biorącymi udział w pierwszej wyprawie Kolumba były: karawele „Niña” (pierwotnie „Santa Clara”) oraz „Pinta” (pierwotnie „Santa Anna”).

„Santa María” posiadała trzy maszty. Była najwolniejsza spośród statków biorących udział w wyprawie, ale dobrze przygotowana do przemierzenia Atlantyku. 25 grudnia 1492 roku osiadła na mieliźnie w pobliżu Hispanioli, przez co nie nadawała się do dalszej podróży. Deski z unieruchomionego statku wykorzystano później do budowy osady La Navidad.

W roku 2003 u wybrzeży Haiti odnaleziono wrak statku, który według teorii archeologa podwodnego, Barry’ego Clifforda opublikowanej w maju 2014 roku, jest wrakiem „Santa Maríi”. Planowane są dalsze prace badawcze w porozumieniu z władzami Haiti, by potwierdzić tożsamość wraku^[1].

Do dnia dzisiejszego nie zachowały się żadne wiarygodne dokumenty, które przedstawiałyby wygląd któregokolwiek ze statków Kolumba. Zbudowano kilka replik „Santa Maríi” (w tym jedną w Polsce – w Muzeum – Pracowni Literackiej Arkadego Fiedlera w Puszczykowie koło Poznania), jednak wszystkie bazują jedynie na przypuszczeniach.

Źródło^[2]:

• „Pinta”
• „Niña”