Salmon Chase
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Salmon Portland Chase |
|---|---|
| Data urodzenia |
13 stycznia 1808 |
| Data śmierci |
7 maja 1873 |
| 6. prezes Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych | |
| Okres |
od 15 grudnia 1864 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| 25. sekretarz skarbu Stanów Zjednoczonych | |
| Okres |
od 7 marca 1861 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| |
Salmon Portland Chase (ur. 13 stycznia 1808 w Cornish, New Hampshire, zm. 7 maja 1873) – amerykański polityk okresu wojny secesyjnej, senator, prezes Sądu Najwyższego. Aktywny zwolennik zniesienia niewolnictwa.
Życiorys
Po ukończeniu studiów w Waszyngtonie został prawnikiem w Cincinnati w stanie Ohio. Był rzecznikiem przeciwników niewolnictwa i bronił wielu uciekinierów z Południa.
W latach 1849–1855 był senatorem 3 klasy ze stanu Ohio. W czasie sprawowania urzędu sprzeciwiał się rozszerzeniu niewolnictwa na nowe terytoria odbierane Indianom na zachodzie USA.
Następnie w latach 1856–1860 był gubernatorem stanu Ohio.
W 1860 r. uzyskał nominację na prezydenta USA z ramienia Partii Republikańskiej, lecz ostatecznie wycofał swą kandydaturę na rzecz Abrahama Lincolna, w którego gabinecie sprawował urząd 25. sekretarza skarbu. Uważany jest za jednego z najwybitniejszych pracowników administracji w czasie wojny secesyjnej, który wprowadził „pożyczkę narodową” i aktywnie zbierał pieniądze na dalsze prowadzenie wojny. Położył podwaliny pod współczesny system bankowości światowej.
W roku 1864, po ostrej wymianie zdań z Lincolnem (który nie lubił go osobiście)[1], złożył dymisję i został mianowany 6. prezesem Sądu Najwyższego. Na tym stanowisku przewodniczył procesowi o impeachment prezydenta Andrew Johnsona w 1868, w rok później orzekał w sprawie Texas v. White.
Chase wykorzystał możliwości Departamentu Skarbu, aby zacząć budować poparcie dla swojej nominacji na stanowisko prezydenta w wyborach 1864 r. Pojawienie się niezadowolenia z polityki rekonstrukcyjnej Lincolna wzmocniło jego sprawę. W grudniu 1863 r. w Waszyngtonie ukształtował się komitet Chase’a z senatorem Samuelem C. Pomeroyem z Kansas na czele. Ostatecznie w wyniku braku wystarczającego poparcia Salmon Chase zrezygnował z kandydowania[2]. W roku 1872 ponownie ubiegał się o urząd prezydenta USA, startował z listy demokratów, lecz również bezskutecznie.
Jego wizerunek znajduje się na banknocie o nominale 10 000 dolarów USA (banknot nie znajduje się w powszechnym obiegu).
Przypisy
- ↑ W połowie 1862 r. doszło do kryzysu gabinetowego, Chase, mając poparcie sekretarza wojny Stantona, próbował doprowadzić do ustąpienia sekretarza stanu Sewarda. Powodem miała być jakoby ugodowa polityka Sewarda dążącego do pokoju bez zwycięstw. Dzięki roztropności Lincolna kryzys zdołano zażegnać (prezydent nie przyjął złożonych przez obu ministrów rezygnacji). Krzysztof Michałek, Na drodze ku potędze Warszawa 1991, s. 40.
- ↑ James G. Randall i Richard N. Current, Lincoln the President: Last Full Measure, Nowy Jork 1955, s. 99.
Linki zewnętrzne
- Biografia w Biographical Directory of the United States Congress (ang.)
- Biografia. supremecourthistory.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-22)]. The Supreme Court Historical Society (ang.)
- Biografia Departament Skarbu Stanów Zjednoczonych (ang.)
| Prezydent | |
|---|---|
| Wiceprezydent | |
| Szefowie departamentów |
|
| 1. klasa | |
|---|---|
| 3. klasa |
