Ten artykuł dotyczy zbiorowości zamorskiej Francji. Zobacz też: inne znaczenia tej nazwy.

Wspólnota Saint-Martin

Collectivité de Saint-Martin

Wspólnota zamorska
Godło Flaga
Państwo	Francja
Siedziba	Marigot
Data powstania	22 lutego 2007
Zarządzający	Aline Hanson[1]
Powierzchnia	53,2 km²
Populacja (2017) • liczba ludności	32 125[2]
• gęstość	604 os./km²
Strefa czasowa	UTC -4
Języki urzędowe	francuski
Położenie na mapie
Położenie na mapie
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Saint-Martin (Wspólnota Saint-Martin) – terytorium zależne Francji leżące w Małych Antylach zajmujące północną część wyspy o tej samej nazwie oraz kilka mniejszych wysepek. Stolicą Saint-Martin jest miasto Marigot (5,7 tys. mieszkańców).

Terytorium zostało utworzone 22 lutego 2007 roku, a do tego czasu było jedną z jednostek administracyjnych wchodzących w skład Gwadelupy. Jako część Gwadelupy, będącej regionem zamorskim Francji, Saint-Martin wchodziło w skład Unii Europejskiej. Administracyjnie Saint-Martin stanowi jedną gminę (commune de Saint-Martin), która w czasach przynależności do Gwadelupy wchodziła w skład okręgu Saint-Martin i Saint-Barthélemy (Arrondissement de Saint-Martin-Saint-Barthélemy).

W referendum, które odbyło się 7 grudnia 2003, 76,17% głosujących opowiedziało się za odłączeniem Saint-Martin od Gwadelupy i utworzeniem osobnego terytorium zależnego. Zgodnie z ustawą przyjętą przez francuski parlament 7 lutego 2007 roku, która weszła w życie 22 lutego 2007, Saint-Martin jest zbiorowością zamorską (collectivité d’outremer, taki sam status jednocześnie uzyskała inna wyspa wchodząca do 2007 w skład Gwadelupy – Saint-Barthélemy). Saint-Martin, w momencie odłączenia od Gwadelupy, przestał być częścią Unii Europejskiej^[3]. Ponownie jest częścią Unii od dnia wejścia w życie traktatu lizbońskiego (1 grudnia 2009).

 Osobny artykuł: Sint Maarten (wyspa).

Terytorium Saint-Martin leży na niewielkiej wyspie cechującej się górzystym charakterem, gdzie najwyższe wzniesienia osiągają jedynie 400 m n.p.m. Na obszarze Saint-Martin, jak i całej wyspy panuje klimat równikowy, a szatę roślinną stanowią wilgotne sawanny i niewielkie fragmenty lasów tropikalnych. Przyroda jest w znacznym stopniu zdegradowana. Fauna należy do antylskiej krainy neotropikalnej.

Przez główną wyspę przebiega granica lądowa z holenderskim terytorium Sint Maarten.

• 
  Saint Martin – satelitarne zdjęcie NASA
• 
  Mapa Sint Maarten z zaznaczonymi częściami francuską i holenderską
• 
  Obelisk z datą podziału wyspy (1648) na granicy francusko-holenderskiej

Według danych z 2011 roku ludność miała następujące pochodzenie^[4]:

• Sint Maarten – 29,9%,
• Dominikana – 10,2%,
• Haiti – 7,8%,
• Jamajka – 6,6%,
• Saint Martin – 5,9%,
• Gujana – 5%,
• Dominika – 4,4%,
• Curaçao – 4,1%,
• pozostali – 26,1%.

Struktura religijna w 2011 roku^[4]:

• protestanci – 41,9%:
  • zielonoświątkowcy – 14,7%,
  • metodyści – 10%,
  • adwentyści dnia siódmego – 6,6%,
  • baptyści – 4,7%,
  • anglikanie – 3,1%,
• katolicy – 33,1%,
• bez religii – 7,9%,
• nieokreśleni chrześcijanie – 5,5%,
• hinduiści – 5,2%,
• brak odpowiedzi – 2,4%,
• świadkowie Jehowy – 1,7% (zobacz: Świadkowie Jehowy na Saint-Martin),
• muzułmanie i żydzi – 1,1%,
• inne religie (w tym buddyści, sikhowie, rastafarianie) – 1,3%.