Zobacz też: Inne znaczeniach słowa sad.

Sad – obszar użytkowany rolniczo, plantacja, na którym uprawia się drzewa lub krzewy dostarczające jadalnych owoców^[1][2]. Gałęzią nauki zajmującą się czynnościami związanymi uprawą sadu jest sadownictwo^[2][3].

Uprawą sadu zajmuje się osoba prawna lub fizyczna. Drzewa zasadzone przez rolnika, zwanego sadownikiem lub przez rolniczą spółdzielnię produkcyjną na własnym terenie, bądź na terenie przekazanym w wieczyste użytkowanie przez Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub ich związki bądź na terenie dzierżawionym od właściciela nieruchomości. Według przepisów kodeksu cywilnego drzewa posadzone przez rolniczą spółdzielnię produkcyjną na wieczyście użytkowanym terenie stanowią własność tejże spółdzielni, natomiast przez sadownika nie stanowią jego własności, pomimo ich trwałego związania z gruntem.

Według danych Powszechnego Spisu Rolnego z 2010 roku w powierzchnia sadów utrzymywanych w dobrej kulturze rolnej w gospodarstwach rolnych w Polsce wyniosła 374,2 tys. ha i w porównaniu do 2002 r. była większa o 103,2 tys. ha, (38,1%), natomiast liczba gospodarstw użytkujących sady zmniejszyła się w porównaniu z 2002 r. o 10,2% (o 32,2 tys.) i wyniosła 284,6 tys. gospodarstw^[4]. Średnia powierzchnia sadów Polsce wyniosła 1,31 ha, natomiast struktura upraw przedstawiała się następująco: drzewa owocowe 71,3%, krzewy owocowe 24,3% i szkółki drzew i krzewów owocowych 4,4%^[4].

Struktura gatunkowa drzew owocowych w Polsce w 2010 roku przedstawiała się następująco^[5]:

• jabłonie – 71,0%
• wiśnie – 12,8%
• śliwy – 6,3%
• czereśnie – 4,4%
• grusze – 2,9%
• orzechy włoskie – 1,6%
• brzoskwinie i morele – 1,0%