Ryszard Błażyca
 Ryszard Błażyca (1928) | |
| Data i miejsce urodzenia |
1 kwietnia 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
28 września 1981 |
| Miejsce spoczynku |
Ruda Śląska - Wirek |
| Zawód, zajęcie |
górnik |
| Odznaczenia | |
  
| |
Ryszard Błażyca (ur. 1 kwietnia 1896 w Nowa Wieś, zm. 28 września 1981 w Rudzie Śląskiej-Wirku) – zapaśnik, górnik, olimpijczyk z Amsterdamu 1928.
Życiorys
Urodził się w Nowej Wsi (obecnie dzielnica Rudy Śląskiej) jako syn górnika Karola i Marii z Pyroniów. Podczas I wojny światowej walczył w armii niemieckiej na froncie zachodnim. W 1919 został zaprzysiężony w Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska. W tym samym roku zaczął uprawiać zapasy w klubie „Kraftsport Verein” Neudorf. W latach 1920–1926 był zawodnikiem Polonii Nowa Wieś. Od 1926 do 1934 był zawodnikiem Powstańca Nowa Wieś. W 1924 został międzynarodowym mistrzem Czechosłowacji. Odniósł zwycięstwo w eliminacjach przedolimpijskich 1924. Nie pojechał jednak na igrzyska olimpijskie do Paryża. W latach 1927–1928 był mistrzem polski w wadze lekkiej. Na igrzyskach olimpijskich w Amsterdamie zajął 7 miejsce. W latach 1935–1939 był wiceprezesem i instruktorem klubu Pokój Nowy Bytom. Podczas II wojny światowej został zesłany na roboty przymusowe w głąb Niemiec za odmowę trenowania zapaśników klubu Winter Sport Verein. Po 1945 został trenerem zapaśników „Pogoni” Nowy Bytom. Zmarł 28 września 1981 w Rudzie Śląskiej-Wirku i tam został pochowany.
Osiągnięcia
- 1926 - 1 miejsce w mistrzostwach Polski w kategorii do 67 kg
- 1927 - 1 miejsce w mistrzostwach Polski w kategorii do 67 kg
- 1927 - 1 miejsce w mistrzostwach Śląska
- 1928 - 7 miejsce w igrzyskach olimpijskich w kategorii do 67 kg
- 1928 - 1 miejsce w mistrzostwach Polski w kategorii do 67 kg
- 1929 - 1 miejsce w mistrzostwach Śląska
- 1930 - 1 miejsce w mistrzostwach Śląska
- 1932 - 1 miejsce w mistrzostwach Śląska
- 1935 - 1 miejsce w mistrzostwach Śląska
Odznaczenia
- Brązowy Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 19 marca 1931[1], 1 maja 1950[2])
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (30 listopada 1954)[3]
Przypisy
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 74, poz. 120 „za zasługi na polu rozwoju sportu”..
- ↑ M.P. z 1950 r. nr 67, poz. 783 „za pięcioletnią, nienaganną i nieprzerwaną pracę pod ziemią”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 2, poz. 29 Uchwała Rady Państwa nr 0/949 z dnia 30 listopada 1954 r. na wniosek Ministra Górnictwa.
Bibliografia
- Sylwetka na portalu PKOL
- Ryszard Błażyca Biographical information. olympedia.org. (ang.)
- Ryszard Wryk: Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej. Poznań: Nauka i Innowacje, 2015, s. 148. ISBN 978-83-64864-22-3.