Rurzyca (dopływ Odry)
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Rzeka | |
Długość | 44,4 km |
Powierzchnia zlewni |
430,7 km² |
Średni przepływ |
0,77 m³/s ujście |
Źródło | |
Miejsce | około 3 km S-E od Gogolic |
Wysokość |
65 m n.p.m. |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Odra |
Miejsce |
Krajnik Dolny |
Wysokość |
1 m n.p.m. |
Współrzędne | |
Położenie na mapie gminy Chojna | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu gryfińskiego |
Rurzyca – niewielka rzeka w województwie zachodniopomorskim, prawy dopływ dolnej Odry.
Charakterystyka
Długość rzeki wynosi 44,4 km[1]. Powierzchnia zlewni wynosi 430,7 km², udział użytków zielonych w całkowitym obszarze zlewni to 9,32%, wskaźnik lesistości 22,45%, pozostałą część zajmują grunty orne i inne - 66,84% oraz wody - 1,39%[2]. Na terenie zlewni Rurzycy znajduje się Cedyński Park Krajobrazowy. Przepływ miarodajny SNQ dla przekroju ujściowego wynosi 0,77 m³/s. Głębokość waha się w granicach 0,33 - 0,78 m, szerokość 1,5 - 7 m. Jedynie odcinek ujściowy, który jest sztucznie pogłębiony i poszerzony kanałem, ma około 2 m głębokości i 20 m szerokości.
Rzeka bierze swój początek około 3 km z kierunku południowo-wschodniego od Gogolic i uchodzi do Odry na północ od Krajnika Dolnego. Płynie ona przez Trzcińsko-Zdrój, Rurkę i Chojnę. Jest ciekiem o uregulowanym korycie i brzegach wzmocnionych faszyną na całym jej biegu. Rurzyca ma dość skomplikowany przebieg i kilkakrotnie zmienia kierunek, płynąc początkowo na zachód, następnie na południe, ponownie na zachód, oraz na północ. W rejonie Chojny wpływa do niej rzeka Kalica. Zlewnia Rurzycy obejmuje kilka dopływów lewo-prawobrzeżnych. Do lewobrzeżnych dopływów należą Wedelski Potok, Sarbica, Mętnica, natomiast do prawobrzeżnych Kołbica, Rurzyczka i Spiglica oraz kanał Rurka[3].
Nazwa
Pierwszą wzmiankę odnotowano w roku 1235 jako fluvium Roreke/Rurika. Pochodzenie nazwy jest prawdopodobnie słowiańskie (pomorskie) i wywodzi się od rohoz, rogozina - mata z sitowia, przy czym osadnicy niemieccy mogli mylnie to słowo kojarzyć z Rohr - trzcina[4]. W kolejnych źródłach przybierała nazwy Rorkam (1244), Rorekam (1271), Roricke (1345, 1464), potem do 1945 r. Röhrike[5]. Nazwę Rurzyca wprowadzono urzędowo w 1949 r.[6]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ 43,6 km według: Lokalna Strategia Rozwoju Obszarów Rybackich Stowarzyszenia Rybackiego Pojezierza Myśliborskiego, Szczecin 2011
- ↑ Małgorzata Raczyńska, Joanna Żurawska, Stanisław Czachorowski. Chruściki rzeki Rurzycy i Tywy na Nizinie Szczecińskiej (Północno-Zachodnia Polska). „Przegląd Przyrodniczy”. XI, 1, s. 16-17, 2000. Świebodzin: Klub Przyrodników.
- ↑ Program Ochrony Środowiska dla Gminy Chojna, 2004
- ↑ Wyprowadzanie nazwy rzeki wprost od niemieckiego Rohr - trzcina, wydaje się nieuprawnione z tego względu, iż osadnictwo niemieckie w tym rejonie przez 1235 r. jest wykluczone.
- ↑ Edward Rymar: Z dawnych dziejów przyodrzańskiej Nowej Marchii. Chojna: Terra Incognita, 2012, s. 15-18. ISBN 978-83-932245-1-7.
- ↑ M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 8