Rudka (gmina)
gmina wiejska | |||||||
| |||||||
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||
Powiat | |||||||
TERC |
2003072 | ||||||
Wójt |
Marcin Gawrysiak | ||||||
Powierzchnia |
70,21 km² | ||||||
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności |
| ||||||
• gęstość |
27,4 os./km² | ||||||
Nr kierunkowy |
85 | ||||||
Kod pocztowy |
17-123 | ||||||
Tablice rejestracyjne |
BBI | ||||||
Adres urzędu: ul. Brańska 1317-123 Rudka | |||||||
Szczegółowy podział administracyjny | |||||||
| |||||||
Położenie na mapie województwa podlaskiego | |||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||
52°43′N 22°44′E/52,723333 22,728889 | |||||||
Strona internetowa | |||||||
Biuletyn Informacji Publicznej |
Rudka – gmina wiejska w województwie podlaskim, w powiecie bielskim. W latach 1975–76 i 1992–98 gmina położona była w województwie białostockim.
Siedziba gminy to Rudka.
Według danych z 30 czerwca 2004[4] gminę zamieszkiwało 2327 osób. Natomiast według danych z 31 grudnia 2019 roku[5] gminę zamieszkiwało 1868 osób.
Historia
Gmina zbiorowa Rudka istniała cztery razy: 1867–1934, 1952–1954, 1973–1976 i od 1992.
#1 Pierwsza zbiorowa gmina Rudka powstała w związku z reformą gminną w 1867 roku. W okresie międzywojennym gmina należała do powiatu bielskiego w woj. białostockim. 16 października 1933 podzielono ją na 15 gromad[6]. Gminę zniesiono 1 października 1934, a jej obszar włączono do gmin Brańsk (gromady Karp, Lubieszcze, Olendy, Olendy-Kolonia i Rudka), Ciechanowiec (gromady Czaje-Wólka, Koce Borowe, Koce-Basie, Koce-Schaby, Łempice, Niemyje-Siudy, Niemyje-Ząbki i Radziszewo-Sieńczuch) i Grodzisk (gromady Czaje i Koryciny)[7]. 1 czerwca 1951 (w gminie Brańsk) zniesiono gromadę Olendy-Kolonia na korzyść gromady Olendy[8].
#2 Gmina została utworzona po raz drugi w dniu 1 lipca 1952 roku w woj. białostockim, w powiecie bielskim, z części gmin Brańsk (gromady Karp, Lubieszcze, Olendy i Rudka) i Ciechanowiec (gromady Koce Borowe, Niemyje-Siudy i Niemyje-Ząbki)[9]. W dniu powołania gmina składała się zatem z 7 gromad[10]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[11].
#3 Wraz z kolejną reformą administracyjną gminę Rudka utworzono po raz trzeci 1 stycznia 1973 roku[12] w tymże powiecie i województwie. W jej skład weszło 12 sołectw: Bajraki, Karp, Koce Borowe, Lubieszcze, Mień, Niemyje-Jarnąty, Niemyje-Skłody, Niemyje-Ząbki, Nowe Niemyje (do 1963 Niemyje-Siudy[13]), Olendy, Rudka i Stare Niemyje, a także obszar lasów państwowych nadleśnictwa Rudka o powierzchni 1030,50 ha[14]. 1 czerwca 1975 gmina znalazła się w nowo utworzonym mniejszym woj. białostockim[15]. 1 lipca 1976 roku gmina została zniesiona przez połączenie z dotychczasową gminą Brańsk w nową gminę Brańsk[16].
#4 Gminę Rudka utworzono po raz czwarty 1 stycznia 1992 w nieco zmienionych granicach: sołectwa Karp, Koce Borowe, Mień, Niemyje-Jarnąty, Niemyje-Skłody, Niemyje Stare, Niemyje-Ząbki, Niemyje Nowe i Rudka (nie ma wzmianki o zniesionym sołectwie Bajraki, choć obszar ten znajduje się w granicach katastralnych Rudki)[17]. W gminie Brańsk pozostały natomiast sołectwa Lubieszcze i Olendy. 1 stycznia 1994 z gminy Rudka wyłączono sołectwo Mień, włączając je z powrotem do gminy Brańsk[18]. 1 stycznia 2001 do gminy Rudka przyłączono sołectwo Olendy z gminy Brańsk[19], którego pisownię zmieniono na Olędy z dniem 1 stycznia 2003[20].
Struktura powierzchni
Według danych z roku 2002[21] gmina Rudka ma obszar 70,21 km², w tym:
- użytki rolne: 51%
- użytki leśne: 42%
Gmina stanowi 5,07% powierzchni powiatu.
Demografia
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku gminę zamieszkiwało 4.534 osób, wśród których 4.371 było wyznania rzymskokatolickiego, 95 prawosławnego a 68 mojżeszowego. Jednocześnie 4.487 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 25 białoruską, 1 niemiecką, 20 żydowską a 1 szwajcarską. Było tu 745 budynków mieszkalnych[22].
Dane z 30 czerwca 2004[4]:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
populacja | 2327 | 100 | 1163 | 50 | 1164 | 50 |
gęstość zaludnienia (mieszk./km²) |
33,1 | 16,6 | 16,6 |
- Piramida wieku mieszkańców gminy Rudka w 2014 roku[1].
Sołectwa
Karp, Koce Borowe, Niemyje-Jarnąty, Niemyje Nowe, Niemyje-Skłody, Niemyje Stare, Niemyje-Ząbki, Olendy, Rudka[2].
Miejscowość bez statusu sołectwa: Józefin.
Sąsiednie gminy
Brańsk (gmina wiejska), Brańsk (miasto), Ciechanowiec, Grodzisk, Klukowo
Przypisy
- ↑ a b Gmina Rudka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-16] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ a b BIP gminy, sołectwa. [dostęp 2020-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-07)].
- ↑ a b Urząd Statystyczny w Białymstoku
- ↑ a b Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
- ↑ Gmina Rudka (podlaskie) » mapy, nieruchomości, GUS, szkoły, regon, kody pocztowe, wynagrodzenie, bezrobocie, zarobki, tabele, edukacja, demografia, statystyki, urzędy, wsie [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-02-05] (pol.).
- ↑ Białostocki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 11, poz. 49
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 70, poz. 675
- ↑ Białostocki Dziennik Wojewódzki. 1951, nr 6, poz. 43
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 16, poz. 97
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ M.P. z 1963 r. nr 3, poz. 6
- ↑ Uchwała Nr XXI/72/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 9 grudnia 1972 w sprawie utworzenia gmin w województwie białostockim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 2 stycznia 1973, Nr 1, Poz. 1).
- ↑ Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92
- ↑ Dz.U. z 1976 r. nr 23, poz. 142
- ↑ Dz.U. z 1991 r. nr 115, poz. 497
- ↑ Dz.U. z 1993 r. nr 123, poz. 554
- ↑ Dz.U. z 2000 r. nr 117, poz. 1230
- ↑ Dz.U. z 2002 r. nr 233, poz. 1964
- ↑ Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 26 .