Roy Cochran
Data i miejsce urodzenia |
6 stycznia 1919 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
26 września 1981 | |||||||||
Wzrost |
178 cm | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
LeRoy Braxton („Roy”) Cochran (ur. 6 stycznia 1919 w Richton, w stanie Missisipi, zm. 26 września 1981 w Gig Harbor, w stanie Waszyngton[1]) – amerykański lekkoatleta płotkarz i sprinter, dwukrotny mistrz olimpijski.
Pochodził z usportowionej rodziny. Jego brat Commodore Cochran był mistrzem igrzysk olimpijskich w 1924 w Paryżu w sztafecie 4 × 400 metrów, a później trenerem Roya[2].
Roy Cochran studiował na Indiana University w Bloomington. Zdobył mistrzostwo Stanów Zjednoczonych (AAU) w biegu na 400 metrów przez płotki w 1939[3]. Miał wziąć udział w igrzyskach olimpijskich w 1940, które zostały odwołane. W 1942 ustanowił rekord świata w biegu na 440 jardów przez płotki[4], a także halowe rekordy świata w biegach na 400 metrów i 440 jardów.
Od 1942 służył w Marynarce Wojennej na Pacyfiku w stopniu porucznika. Po zakończeniu służby w 1946 podjął studia z fizjologii na University of Southern California. W tym samym roku był 3. w mistrzostwach USA na 400 m (z rekordem życiowym 46,7 s), w 1947 zajął 2. miejsce na 400 m ppł, a w 1948 zdobył po raz drugi mistrzostwo USA na tym dystansie[5].
Na igrzyskach olimpijskich w 1948 w Londynie Cochran zdobył złote medale w biegu na 400 metrów przez płotki (z rekordem olimpijskim 51,1 s) oraz w sztafecie 4 × 400 metrów (biegła w składzie Arthur Harnden, Clifford Bourland, Cochran i Mal Whitfield)[1].
Przypisy
- ↑ a b Roy Cochran [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-11] (ang.).
- ↑ Com Cochran [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-11] (ang.).
- ↑ United States Championships (Men 1876–1942) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-06-06] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 128 [dostęp 2020-07-11] (ang.).
- ↑ United States Championships (Men 1943–) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-06-06] (ang.).