Roman Daszyk
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
nauczyciel |
| Odznaczenia | |
  
| |
Roman Daszyk (ur. 27 lutego 1931 w Bażanówce, zm. 7 września 2013) – polski nauczyciel, historyk, działacz społeczny TPD i PCK.
Życiorys
Urodził się 27 lutego 1931 w Bażanówce. Uczył się w szkole podstawowej w pobliskiej Strachocinie. W 1951 zdał maturę w I Państwowej Szkole Męskiej Stopnia Podstawowego i Licealnego w Sanoku[1]. Ukończył studia historyczne uzyskując tytuł magistra. Po studiach zamieszkiwał w Pisarowcach[2]. Kształcił się w Nauczycielskim Studium w Raciborzu. Został nauczycielem i pracował w tym zawodzie od 1955. Pracował w Internacie Szkoły Specjalnej przy ul. Stanisława Konarskiego w Sanoku, jako nauczyciel pracował w miejscowościach Trepcza, Pisarowce. Został podinspektorem w Powiatowym Wydziale Oświaty w Sanoku. Później pracował jako nauczyciel w Państwowym Domu Dziecka w Sanoku. Był zatrudniony jako Inspektor Oświaty i Wychowania w Urzędzie Miejskim w Sanoku[3]. Był nauczycielem-aktywistą Towarzystwa Szkoły Świeckiej[4]. W 1995 odszedł na emeryturę.
Działał społecznie. Był działaczem Towarzystwa Przyjaciół Dzieci[5]. Od 30 września 1964 do 1995 pełnił funkcję prezesa powiatowego oddziału TPD w Sanoku[6] (jego poprzednikami byli Franciszek Moszoro, Wacław Machnik). Otrzymał tytuł honorowego członka i prezesa TPD powiatu sanockiego[3]. Działał w Zarządzie Okręgowym TPD w Krośnie, Zarządzie Wojewódzkim w Rzeszowie, Zarządzie Głównym TPD w Warszawie. Pełnił funkcję przewodniczącego Zarządu Miejskiego TPD w Sanoku[7][8][9][10], ponownie wybrany w styczniu 1988 (zastępcami zostali Bolesław Michoń i Stanisław Cecuła)[11][12]. Został działaczem Polskiego Czerwonego Krzyża, działającego w budynku przy ul. Ignacego Daszyńskiego 17 w Sanoku[13]. W grudniu 1983 wybrany na stanowisko przewodniczącego Zarządu Miejskiego PCK w Sanoku[14]. Był także przewodniczącym Zarządu Rejonowego PCK[15][16][17].
Był żonaty[3]. Zmarł 7 września 2013[3]. Został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Sanoku.
Publikacje
- Rocznik Sanocki Tom X z 2011; artykuły:
- 90 lat Polskiego Czerwonego Krzyża
- 90 lat Towarzystwa Przyjaciół Dzieci
Odznaczenia i nagrody
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2001, za wybitne zasługi w działalności społecznej i charytatywnej)[18]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1983)[19]
- Złoty Krzyż Zasługi (1975)[20]
- Odznaka „Zasłużony dla województwa krośnieńskiego” (1983)[14]
- Złota odznaka Towarzystwa Szkoły Świeckiej (1967)[4]
- Odznaka Honorowa Polskiego Czerwonego Krzyża (1984)[21]
- Nagroda wojewody krośnieńskiego (1988)[22][23]
- Nagroda „Zasłużony dla Powiatu Sanockiego” (2001, za działalność społeczną)[24]
- Nagroda Burmistrza Miasta Sanoka (2006)[25]
Przypisy
- ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2016-01-07].
- ↑ Zofia Bandurka: Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe – przygotowała mgr Zofia Bandurkówna. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 121.
- ↑ a b c d Roman Daszyk. Nekrologi. „Tygodnik Sanocki”, s. 4, Nr 36 (1135) z 13 września.
- ↑ a b Inauguracja szkolenia aktywu laickiego. „Nowiny”, s. 2, Nr 294 z 11 grudnia 1967.
- ↑ Roman Daszyk. Po zdrowie i wypoczynek. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 25 (118) z 1-10 września 1978.
- ↑ Bogumiła Koszela. Towarzystwo Przyjaciół Dzieci. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 35 (200), s. 5, 10-20 grudnia 1980.
- ↑ Bogumiła Koszela. Nowy etap pracy Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 10 (266) z 10-20 kwietnia 1983.
- ↑ Bogumiła Koszela. Towarzystwo Przyjaciół Dzieci w codziennym działaniu. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, Nr 31 (287) z 10-20 listopada 1983.
- ↑ Rola i znaczenie kół Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 20 (311) z 10-20 lipca 1984.
- ↑ Bogumiła Koszela. W trosce o wychowanie w rodzinie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 36 (363) z 20-31 grudnia 1985.
- ↑ Bogumiła Koszela. TPD – w działaniu dla dobra dzieci. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 4 (439) z 1-10 lutego 1988.
- ↑ Bogumiła Koszela. Dzieciom – z potrzeby serca. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, Nr 33 (504) z 1-10 grudnia 1989.
- ↑ Roman Daszyk. 90 lat Polskiego Czerwonego Krzyża. „Rocznik Sanocki 2011”, s. 211, 2011. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096.
- ↑ a b Izabela Wilk. Miejska Konferencja Sprawozdawczo-Wyborcza PCK w Sanoku. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 1 (292) z 1-10 stycznia 1984.
- ↑ Bogumiła Koszela. Rośnie Autosanowy bank najwartościowszych wkładów. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 1 (364) z 1-10 stycznia 1983.
- ↑ Józef Ząbkiewicz. Niech dzięki Twej krwi bije inne serce. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, Nr 35 (470) z 10-20 grudnia 1988.
- ↑ Józef Ząbkiewicz. Stomilowski „Ratunek” dla chorych. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, Nr 34 (505) z 10-20 grudnia 1989.
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 38, poz. 620.
- ↑ Nauczycielskie święto. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 30 (286) z 1-10 listopada 1983.
- ↑ Dzień Nauczyciela. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, Nr 20 (39) z 1-15 listopada 1975.
- ↑ Bogumiła Koszela. W 65 rocznicę powstania Polskiego Czerwonego Krzyża. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 5, Nr 36 (327) z 20-31 grudnia 1984.
- ↑ W całym kraju uroczyście obchodzono Święto Odrodzenia Polski. W naszym regionie. Krośnieńskie. „Nowiny”, s. 2, Nr 170 z 25 lipca 1988.
- ↑ Józef Ząbkiewicz. Zaszczytne wyróżnienia dla sanoczan. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 23 (458) z 10-20 sierpnia 1988.
- ↑ Bogdan Roczniak. Powiatowe nagrody. „Tygodnik Sanocki”. Nr 48 (525), s. 2, 30 listopada 2001.
- ↑ Franciszek Oberc. Samorząd miejski Sanoka a wybitni sanoczanie. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 556, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
Bibliografia
- Zmarł Pan Roman Daszyk. biblioteka.sanok.pl. [dostęp 2016-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].