Rogowacenie mieszkowe (łac. keratosis pilaris, keratosis follicularis) – choroba skóry, polegająca na nadmiernym rogowaceniu ujść mieszków włosowych.

Choroba ta może być dziedziczna lub może być wywołana niedoborem witaminy A. Częstsza jest u osób młodych ze współistniejącymi zaburzeniami naczynioruchowymi lub atopią.

Wokół mieszków włosowych pojawiają się grudki przymieszkowe, opatrzone czopem rogowym. Grudki są rozsiane, grupują się, ale bez zlewania. Skóra pokryta hiperkeratotycznymi grudkami jest sucha i szorstka, sprawia wrażenie tarki, przypomina trwałą "gęsią skórkę". Najczęściej występuje na wyprostnych częściach kończyn, gdy zajmuje twarz dotyczy zwykle okolicy brwi i występuje razem z zaczerwienieniem twarzy (łac. keratosis rubra pilaris faciei, ulerythema ophryogenes). Objawy często mają mniejsze nasilenie latem. Chorobie nie towarzyszą żadne objawy podmiotowe.

• liszaj płaski grudkowy (łac. lichen planus pilaris)
• zmiany mieszkowe w poronnej rybie łusce zwykłej (łac. ichthyosis follicularis)

• ogólnie witamina A (minimalnie 250000 j./d) i witamina C (1000 mg/d)
• izotretynoina stosowana doustnie lub miejscowo, a także inne retinoidy stosowane doustnie (etretynat, acytretyna)^[1]
• tazaroten stosowany miejscowo na skórę^[2]
• zaleca się wcieranie kremów z witaminą A i E, także kremów zawierających mocznik
• nacieranie solą, kąpiele w wodzie z dodatkiem soli
• kataplazmy z ziół śluzorodnych
• peelingi i natryski ziołowe
• masaże szorstką rękawicą

• Stefania Jabłońska, Sławomir Majewski: Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową. PZWL, 2005. ISBN 83-200-3367-5. Brak numerów stron w książce

• KERATOSIS PILARIS w bazie Online Mendelian Inheritance in Man (ang.)