Roger Cantrell
| Pseudonim |
Never Can Tell |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Kategoria wagowa |
półciężka |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk |
18 |
| Zwycięstwa |
15 (KO 8) |
| Porażki |
3 |
Roger Cantrell (ur. 8 listopada 1986 w Puyallup) − amerykański bokser kategorii półciężkiej.
Kariera amatorska
W styczniu 2004 roku był uczestnikiem Mistrzostw Stanów Zjednoczonych w Colorado Springs. W 1/8 finału pokonał minimalnie na punkty (26:25) Keona Johnsona, awansując do ćwierćfinału. W ćwierćfinale zmierzył się z Vanesem Martirosyanem, z którym przegrał wyraźnie na punkty (0:12), odpadając z rywalizacji[1]. W maju 2004 roku był uczestnikiem amerykańskiego turnieju Golden Gloves, który miał miejsce w Kansas City. Rywalizację w kategorii półśredniej Cantrell rozpoczął od pokonania na punkty Marka Daleya w 1/16 finału. W 1/8 finału wyeliminował Jose Gonzalesa, wygrywając z nim na punkty. W ćwierćfinale Cantrell zmierzył się z Henrym Crawfordem, z którym przegrał na punkty[2]. W marcu 2005 roku był uczestnikiem Mistrzostw Stanów Zjednoczonych w Colorado Springs. Cantrell rywalizację w kategorii średniej rozpoczął od zwycięstwa nad Quentinem McCoyem, wygrywając z nim na punkty (22:9). W kolejnej walce przegrał z Edwinem Rodríguezem, ulegając mu na punkty (6:13)[3].
Jako amator dwukrotnie zwyciężał w turnieju Tacoma Golden Gloves[4].
Kariera zawodowa
Jako zawodowiec zadebiutował 14 maja 2005 roku, pokonując przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie Richarda Gabaldona[5]. Cantrell zwyciężył również trzy kolejne pojedynki przed czasem w pierwszej rundzie, pokonując Bena Witthara[6], Davida Jonesa[7] oraz Aarona Soboleskiego[8]. Po kilku kolejnych zwycięstwach, 16 listopada 2007 roku zmierzył się z niepokonanym rodakiem Andre Wardem. Ward zwyciężył przez techniczny nokaut w piątej rundzie, gdy sędzia przerwał pojedynek[9].
30 kwietnia 2010 roku zmierzył się z Polakiem Andrzejem Fonfarą w walce o młodzieżowe mistrzostwo świata WBC w kategorii półciężkiej. Cantrell przegrał pojedynek przez techniczny nokaut w czwartej rundzie, doznając drugiej porażki w karierze[10].
Przypisy
- ↑ 114.Unites States National Championships Colorado Springs January 13-17, 2004. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
- ↑ 77.US National Golden Gloves Kansas City May 3-8, 2004. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
- ↑ US National Championships - Colorado Springs - March 13-19th 2005. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
- ↑ Roger Cantrell: “My destiny is to become world champ” - The Road to St. Lucia Part Two. doghouseboxing.com. [dostęp 2015-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 września 2015)]. (ang.).
- ↑ Roger Cantrell vs. Richard Gabaldon. boxrec.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
- ↑ Roger Cantrell vs. Ben Witthar. boxrec.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
- ↑ Saturday 30 July 2005 Emerald Queen Casino, Tacoma, Washington, USA. boxrec.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
- ↑ Roger Cantrell vs. Aaron Soboleski. boxrec.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
- ↑ Andre Ward vs. Roger Cantrell. boxrec.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
- ↑ Friday 30 April 2010, UIC Pavilion, Chicago, Illinois, USA. boxrec.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).