Rod Dixon
| ||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
13 lipca 1950 | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
186 cm | |||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Rod Dixon, właśc. Rodney Phillip Dixon (ur. 13 lipca 1950 w Nelson[1]) – nowozelandzki lekkoatleta (średnio- i długodystansowiec), medalista olimpijski z 1972.
Był jednym z trzech nowozelandzkich biegaczy (obok Johna Walkera i Dicka Quaxa), którzy w latach 70. odnosili znaczące sukcesy w biegach średnich i długich.
Zdobył brązowy medal w biegu na 1500 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium (wyprzedzili go Pekka Vasala z Finlandii i Kipchoge Keino z Kenii)[1]. Na pierwszych mistrzostwach świata w biegach przełajowych w 1973 w Waregem zdobył brązowy medal indywidualnie, a także drużyna Nowej Zelandii uplasowała się na 3. miejscu[2].
Zajął 4. miejsce w biegu na 1500 metrów na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1974 w Christchurch, w którym Filbert Bayi z Tanzanii ustanowił rekord świata czasem 3:32,16[3]. Czas Dixona – 3:33,89 – był wówczas piątym rezultatem w historii biegu na tym dystansie[4].
Zajął 4. miejsce w biegu na 5000 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1]. Na Igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1978 w Edmonton był ósmy zarówno w biegu na 1500 metrów, jak i na 5000 metrów[3]. Zdobył brązowy medal na mistrzostwach świata w biegach przełajowych w 1982 w Rzymie[2].
Później Dixon skoncentrował się na biegach ulicznych. W 1983 zwyciężył w biegu maratońskim w Auckland, a następnie w Maratonie Nowojorskim. Na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles zajął 10. miejsce w maratonie[1].
Dixon był mistrzem Nowej Zelandii w biegu na 1500 metrów w 1978, w biegu na 5000 metrów w latach 1978-1981, w biegu na 10 000 metrów w 1981 i w biegu przełajowym w 1971 i 1977[5]. Był dwukrotnym rekordzistą Nowej Zelandii w biegu na 1500 metrów do wyniku 3:37,3 osiągniętego 24 lipca 1973 w Oslo, raz w biegu na 3000 metrów z przeszkodami z czasem 8:29,0 (23 sierpnia 1983 w Oslo), a do tej pory jest rekordzistą w biegu maratońskim z wynikiem 2:08:59 (23 października 1983 w Nowym Jorku)[6].
Od wielu lat jest propagatorem masowego biegania i zdrowego trybu życia. Prowadzi fundację Kidsmarathon, która uczy dzieci prawidłowego odżywiania się i regularnego wysiłku fizycznego, przygotowując je do przebiegnięcia maratonu[7].
Rekordy życiowe
| Konkurencja | Data i miejsce | Wynik |
|---|---|---|
| bieg na 800 metrów | 15 września 1973, Rzym | 1:47,6 |
| bieg na 1000 metrów | 30 lipca 1974, Oslo | 2:17,2 |
| bieg na 1500 metrów | 2 lutego 1974, Christchurch | 3:33,89 |
| bieg na 1500 metrów (hala) | 21 lutego 1976, San Diego | 3:41,4 |
| bieg na milę | 30 czerwca 1975, Sztokholm | 3:53,62 |
| bieg na 2000 metrów | 4 lipca 1975, Londyn | 5:01,67 |
| bieg na 3000 metrów | 2 lipca 1974, Mediolan | 7:41,0 |
| bieg na 3000 metrów (hala) | 22 lutego 1980, San Diego | 7:51,8 |
| bieg na 2 mile | 18 lipca 1974, Sztokholm | 8:14,32 |
| bieg na 2 mile (hala) | 22 lutego 1980, San Diego | 8:24,1 |
| bieg na 5000 metrów | 5 lipca 1976, Sztokholm | 13:17,27 |
| bieg na 5000 metrów (hala) | 16 lutego 1980, Houston | 13:26,56 |
| bieg na 10 000 metrów | 31 stycznia 1981, Christchurch | 28:35,69 |
| bieg maratoński | 23 października 1983, Nowy Jork | 2:08:59 |
| bieg na 3000 metrów z przeszkodami | 23 sierpnia 1973, Oslo | 8:29,0 |
Przypisy
- ↑ a b c d Rod Dixon [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-01] (ang.).
- ↑ a b IAAF World Cross Country Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2014-01-12] (ang.).
- ↑ a b Rodney P. Dixon [online], thecgf.com [dostęp 2021-05-01] (ang.).
- ↑ Rod Dixon [online], LA Marathon [dostęp 2015-03-08] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-11] (ang.).
- ↑ New Zealand Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2014-01-12] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 45, 65 i 70. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
- ↑ Strona fundacji Rod Dixon's KidsMarathon [online] [dostęp 2014-01-12] (ang.).
Bibliografia
- Rod Dixon w bazie World Athletics (ang.).
- Michele Hewitson. Michele Hewitson interview: Rod Dixon. „The New Zealand Herald”, 2013-09-28. [dostęp 2014-01-12]. (ang.).
- Rod Dixon [online], LA Marathon [dostęp 2014-01-12] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-11] (ang.).
- Rod Dixon, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2014-01-12] (ang.).
- Profil zawodnika w bazie all-athletics.com [online] [dostęp 2021-05-01] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
