Roch Paszkowski
 Roch Paszkowski (z archiwum carskiej Ochrany) | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
sukiennik, działacz społeczny |
Roch Zacheusz Paszkowski ps. „Dudek”, „Janek” (ur. 1850[1], zm. w kwietniu 1937 w Białymstoku) – powstaniec styczniowy, socjalista.
Życiorys
Jako trzynastolatek brał udział w powstaniu styczniowym. W późniejszych latach osiadł w Tomaszowie Mazowieckim, gdzie pracował jako robotnik w fabryce sukienniczej. W Tomaszowie był działaczem I Proletariatu. Po denuncjacji został aresztowany i osadzony przez władze carskie w więzieniu w Piotrkowie Trybunalskim. Po procesie w 1885 roku został zesłany na Syberię. Na wygnaniu spędził ponad 50 lat. Po powrocie do Polski, w kwietniu 1933 roku był uroczyście witany jako weteran powstania styczniowego przez władze miasta i mieszkańców Białegostoku, gdzie później mieszkał do końca życia (u córki Marii przy ul. Kijowskiej 23). Pochowany został na cmentarzu farnym w Białymstoku. Krewni Rocha Paszkowskiego do dziś mieszkają zarówno w Tomaszowie Mazowieckim, jak i w Białymstoku[2][3].
Upamiętnienie
Za działalność w I Proletariacie został przez władze PRL uhonorowany patronatem ulicy na największym tomaszowskim osiedlu – Niebrowie. Obok Franciszka Cobela i Konstantego Koplina, jako jeden z trzech tomaszowskich rewolucjonistów jest wymieniony na tablicy pamiątkowej na fasadzie kamienicy przy ulicy Krzyżowej 30 – miejscu ich tajnych spotkań podczas XIX-wiecznej działalności.
Przypisy
- ↑ Zjednoczenie katolickie, „Zjednoczenie Katolickie”, 16 kwietnia 1933 [dostęp 2021-01-22].
- ↑ Weteran powstania Roch Paszkowski w Białymstoku [online], plus.poranny.pl, 2 lutego 2017 [dostęp 2021-01-22] (pol.).
- ↑ Adam Próchnik, Księga Jubileuszowa Polskiej Partii Socjalistycznej 1892–1932, 1933 [dostęp 2021-01-23].
Bibliografia
- Bądzior, Włodzimierz, Wachowska, Barbara: Tomaszów Mazowiecki. Dzieje miasta. Warszawa: PWN, 1980. ISBN 978-83-01-01188-8.