Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Rich Swann

Rich Swann
Ilustracja
Swann w grudniu 2014
Imię i nazwisko

Richard Swann[1]

Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1991[2]
Baltimore

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

El Negro Mysterio
Rich Ichikawa[3]
Rich Money
Rich Swann
Swann Hansen[4]

Wzrost

1,73 m[5][6][7]

Masa ciała

76 kg[7]

Zapowiadany z

Moneyville, Maryland[6]
Lindenhood, New Jersey[5]
Baltimore, Maryland[7]

Trenerzy

Adam Flash[8][9]
Darren Wyse
DJ Hyde
Drew Gulak
Ray Alexander[9]
Ruckus[9]
Sabian[9]

Debiut

2008[9]

Richard „Rich” Swann[1] (ur. 15 lutego 1991 w Baltimore)[2][9] – amerykański wrestler, obecnie występujący w federacji WWE w brandzie Raw oraz będący członkiem dywizji cruiserweight. Jest byłym posiadaczem WWE Cruiserweight Championship.

Swann jest również znany z występów w federacjach niezależnych jakich jak Evolve, Full Impact Pro (FIP) oraz Pro Wrestling Guerrilla (PWG). Był również członkiem federacji Chikara, Combat Zone Wrestling (CZW), Dragon Gate, Dragon Gate USA i Jersey All Pro Wrestling (JAPW). Jest byłym dwukrotnym posiadaczem FIP World Heavyweight Championship oraz jednokrotnym Open the United Gate, Open the Owarai Gate i Open the Triangle Gate Championem.

Wczesne życie

Swann urodził się i wychowywał w Baltimore w stanie Maryland[10]. Ojciec Swanna został zabity przez jego dziewczynę gdy miał 12 lat, zaś cztery lata później zmarła jego matka[11]. Z tego powodu Swann „wpadł w złe towarzystwo” i zaczął zażywać kokainę[10]. Jednakże kiedy jego przyjaciel zmarł na zawał, zaprzestał zażywania kokainy, odciął się od przestępczości i ukończył szkołę średnią[10].

Kariera profesjonalnego wrestlera

Wczesna kariera

Swann oryginalnie zaczął treningi w wieku 14 lat w 2005 pod skrzydłem Adama Flasha, Darrena Wyse'a i Raya Alexandra w Yorku w Pensylwanii. Zadebiutował w 2008[9] pod pseudonimami ringowymi Rich Money oraz El Negro Mysterio. Swann jako swoich wzorców wymienia Psycosisa, Eddiego Guerrero, Chavo Guerrero, Reya Mysterio, Roba Van Dama, Jerry’ego Lynna, Super Crazy oraz The Hardy Boyz[12].

Combat Zone Wrestling (2009–2013)

W 2009, Swann rozpoczął treningi u boku DJ Hyde'a, Drew Gulaka, Ruckusa i Sabiana w szkółce federacji Combat Zone Wrestling (CZW), zaś jego debiut dla promocji odbył się 9 maja, gdzie wystąpił w dark matchu przegrywając z Sabianem[9][13]. Zadebiutował w telewizji 13 czerwca pokonując Chrisa Halo[14]. 10 października wziął udział w turnieju wyłaniającym pierwszego posiadacza CZW Wired TV Championship. Po pokonaniu Joego Gacy'ego został wyeliminowany będąc pokonanym przez Adama Cole’a w drugiej rundzie z 14 listopada[15][16]. 30 stycznia 2010, Swann utworzył tag-team z Ryanem McBridem pod nazwą „Irish Driveby”[17]. Po pokonaniu Switchblade Conspiracy (Joego Gacy'ego i Samiego Callihana) 13 lutego[18], Swann i McBride otrzymali szansę na pojedynek o CZW World Tag Team Championship w dniu 13 marca, lecz zostali pokonani przez Best Around (Bruce’a Maxwella i TJ-a Cannona)[19]. 7 sierpnia nie zdołał zdobyć CZW Wired TV Championship od Drew Gulaka[20]. 10 września, Swann i McBride wzięli udział w turnieju wyłaniającym nowych CZW World Tag Team Championów[21], lecz odpadli w półfinale będąc pokonanymi przez Philly's Most Wanted (Blk Jeeza i Joker)[22]. 7 stycznia 2011 zostali pokonani przez Runaways (Joego Gacy'ego i Ryana Slatera), gdzie ten pojedynek okazał się ostatnim wspólnym dla Swanna i McBride'a[23].

Swann podczas gali CZW w październiku 2010

Po niezakwalifikowaniu się do turnieju Best of the Best X i nieudanym zdobyciu CZW World Junior Heavyweight Championship od Adama Cole’a[24][25][26], Swann zapragnął zapomnieć o swojej nie najlepszej przeszłości w CZW i rozpocząć karierę od zera, jednakże 14 maja 2011 odniósł kolejną porażkę w walce z Alexem Colonem[27]. Po walce do ringu wkroczyli Robbie Mireno, Ruckus i Chrissy Rivera, którzy ogłosili reformację grupy Blackout, po czym zaoferowali dwójce dołączenie do ugrupowania; Swann i Colon się zgodzili[27][28][29]. Po sześciomiesięcznej przerwie od występów w CZW, podczas której reprezentował Blackout w Japonii[28], Swann powrócił do promocji 12 listopada i wraz z Colonem i Ruckusem pokonali Alexa Payne’a, Joego Gacy'ego i Ryana Slatera[30]. 14 stycznia 2012 otrzymał kolejną szansę na walkę o CZW World Junior Heavyweight Championship, lecz tym razem uległ broniącemu mistrzostwa Samiemu Callihanowi[31]. W 2012, Swann spędzał więcej czasu w Japonii, wskutek czego jego pobyt w Blackout trwał krótko, zaś Alex Colon i Chrissy Rivera opuścili owo ugrupowanie i utworzyli własne – 4Loco[28][29]. Swann powrócił do CZW 11 sierpnia i przegrał z żółtodziobem Shane’em Stricklandem[32]. Dwójka odbyła rewanż 8 września, gdzie Strickland ponownie wyszedł zwycięsko. Po walce Swann zaoferował uściśnięcie dłoni, jednakże po chwili wykonał mu spin kick[33][34]. 10 listopada nie zdołał zdobyć CZW World Heavyweight Championship od Masady oraz CZW Wired TV Championship od AR Foxa w four-way matchu[35]. Swann odniósł pierwsze zwycięstwo nad Stricklandem na gali Cage of Death XIV z 8 grudnia. Swann zawalczył po raz ostatni dla CZW o pas CZW Wired TV Championship na gali z okazji czternastu lat istnienia promocji w dniu 9 lutego 2013, jednakże ponownie został pokonany przez AR Foxa[36].

Dragon Gate USA i Evolve (2010–2015)

24 lipca 2010, Swann zadebiutował w federacji Dragon Gate USA i pokonał Scotta Reeda podczas nagrań gali pay-per-vier Enter the Dragon 2010[37]. 11 września zadebiutował w promocji współpracującej z DGUSA, Evolve. Wziął udział w six-way matchu, który wygrał Johnny Gargano[38]. Swann powrócił do Dragon Gate USA we wrześniu, zaś w październiku na pierwszej internetowej gali pay-per-view federacji, Bushido: Code of the Warrior, został pokonany w singles matchu przez Homicide'a[39]. Po walce na ring wkroczył Austin Aries, który zaoferował mu bycie jego mentorem, jednakże z powodu jego przegranej na gali z Masato Yoshino, Swann odrzucił ofertę[39]. Tej samej nocy, Swann, Chuck Taylor i Johnny Gargano zaatakowali Cimę i Ricocheta, po czym ogłosili, że nie dołączą do żadnej z istniejących grup, a utworzą nową pod nazwą „Ronin”[39]. Antagoniści z grupy Ronin pokonali Ariesa, Genkiego Horiguchiego i Ricocheta w six-man tag team matchu na gali Freedom Fight 2010[40]. 28 stycznia 2011 na gali United: NYC, Swann został pokonany przez Ariesa[41]. W międzyczasie Ronin zaczęło rywalizację z Blood Warriors, którzy również odgrywali rolę heelów, wskutek czego Swann i reszta grupa stała się face'ami[41][42]. 1 marca wraz z grupą Ronin rozpoczął występy dla federacji Dragon Gate w Japonii, gdzie walczyli głównie z przedstawicielami Blood Warriors[43]. 3 czerwca na gali Fearless 2011, Swann został pokonany przez lidera Blood Warriors Cimę po interwencji ze strony Ariesa[44]. Dwa dni później na gali Enter the Dragon 2011, Swann i Gargano połączyli siły z Masato Yoshino i pokonali Austina Ariesa, Brodiego Lee i Cimę z Blood Warriors w six-man tag team matchu[45].

8 czerwca 2011, Swann (bez Chucka Taylora i Johnny’ego Gargano) wystąpił po raz drugi dla Dragon Gate[46]. Sprzymierzył się z rywalem Blood Warriors, grupą Junction Free[47]. 24 lipca zawalczył o tytuł Blood Warriors Authorized Open the Brave Gate Championship z Naoki Tanizakim, lecz przegrał walkę[48]. 6 sierpnia, Swann i członek Junction Three Gamma wzięli udział w turnieju 2011 Summer Adventure Tag League, lecz zostali wyeliminowani w pierwszej rundzie przez Naruki Doi i Yasushiego Kandę z Blood Warriors[49]. Swann występował również w komediowym gimmicku pod pseudonimami „Rich Ichikawa”[3] oraz „Swann Hansen”. 5 listopada pokonał Stalkera Ichiwake i zdobył od niego Open the Owarai Gate Championship, komediowy tytuł federacji[4]. W listopadzie powrócił na gale Dragon Gate USA[50], gdzie na gali Freedom Fight 2011 odniósł zwycięstwo i przypiął członka Blood Warriors Akirę Tozawę w tag team matchu[51].

Sześć dni później, Swann powrócił do Dragon Gate w Japonii[52]. Na ostatniej gali w roku z 25 grudnia, Swann, Dragon Kid i Gamma (obaj z grupy Junction Three) nie zdołali pokonać Kzy'ego, Narukiego Doi i Naokiego Tanizakiego o Open the Triangle Gate Championship[53]. Po walce, Tanizaki zaatakował Swanna i ukradł jego pas Open the Owari Gate Championship, który później z tego powodu zawieszono[54]. Swann powrócił do Dragon Gate w lutym 2012, gdzie wziął udział w 14-osobowej walce pomiędzy Blood Warriors i Junction Three, zaś przegrana drużyna miała być rozwiązana; Swann przegrał walkę, zaś Junction Three zostało rozwiązane[55]. W przyszłym miesiącu, Swann sprzymierzył się z grupą World-1 International by zwalczyć ugrupowanie Mad Blankey, którymi dowodził Akira Tozawa[56]. Podczas gali pay-per-view Open the Ultimate Gate 2012, Chuck Taylor odwrócił się od Johnny’ego Gargano, tym samym ostatecznie rozwiązując frakcję Ronin[57].

31 marca na Mercury Rising 2012, Swann wziął udział w sześcioosobowym „Chuck Taylor Invitationl” matchu, który wygrał El Generico. Później podczas gali uratował Gargano przed atakiem ze strony Taylora[58]. W kwietniu pojawił się na galach Dragon Gate, gdzie ponownie występował jako „Swann Hansen”[59]. 29 lipca, Swann i Ricochet zostali pokonani przez AR Foxa i Cimę w walce o zwakowane Open the United Gate Championship[60]. W lutym 2013 powrócił ponownie do Dragon Gate w Japonii[61], gdzie 3 marca wraz z Narukim Doi i Shachihoko Boyem pokonali Jimmyz (Genkiego Horiguchiego H.A.Gee.Mee!!, Mr. Kyu Kyu Naoki Tanizaki Toyonaka Dolphina oraz Ryo „Jimmy” Saito), zdobywając wspólnie tytuły Open the Triangle Gate Championship[62]. 10 maja wziął udział w swoim pierwszym turnieju King of Gate, lecz został wyeliminowany w pierwszej rundzie przez Genkiego Horiguchiego H.A.Gee.Mee!![63]. 5 czerwca, Swann, Doi i Shachihoko stracili Open the Triangle Gate Championship na rzecz M2K (Jimmy’ego Susumu, K-Nessa i Masaakiego Mochizukiego)[64][65]. Na gali Enter the Dragon 2013 z 28 lipca, Swann i Ricochet nie zdołali zdobyć Open the United Gate Championship od The Young Bucks (Matta i Nicka Jacksona)[66]. 22 września na gali Evolve 24, Swann przegrał z byłym współtowarzyszem z grupy Ronin Johnnym Gargano o Open the Freedom Gate Championship[67]. Ich rywalizacja została zakończona „Evolution's End” matchem w dniu 10 sierpnia 2014, gdzie Swann wyszedł zwycięsko[68].

13 września, Swann otrzymał pierwszą szansę na pas Evolve Championship, lecz został pokonany przez broniącego mistrzostwa Drew Gallowaya[69]. 10 stycznia 2015, Swann, Chuck Taylor i Johnny Gargano zreformowali grupę Ronin i pokonali Bravado Brothers (Harlema i Lancelota) oraz Moose'a, gdzie przegrana drużyna musiała być rozwiązana[70]. 18 kwietnia, Swann i Gargano pokonali Anthony’ego Nese'a i Caleba Konleya, zdobywając Open the United Gate Championship[71]. 30 maja obronili tytuły w walce z Drew Gulakiem i Traceyem Williamsem. Po walce ogłosili, że dezaktywują tytuły Open the United Gate Championship tłumacząc, że Dragon Gate to przeszłość, po czym wymusili utworzenie tytułów Evolve Tag Team Championship[72]. 15 sierpnia, Swann odwrócił się od Gargano, przez co ten przegrał z Ethanem Pagem[73]. Swann pokonał Gargano dzień później po interwencji ze strony Page’a[74].

Inne promocje (2009–2015)

6 listopada 2009, Swann zadebiutował w federacji Maryland Championship Wrestling (MCW), gdzie przegrał z Adamem Carelle (znanym później jako Adam Cole) o MCW Rage Television Championship[75].

16 stycznia 2010 wygrał swój pierwszy tytuł w karierze, gdzie pokonał Lince Dorado stając się inauguracyjnym Real Championship Wrestling (RCW) Cruiserweight Championem[76]. Po udanej obronie przeciwko Skullowi, Swann stracił tytuł na rzecz Steve’a Diaza w three-way ladder matchu w dniu 5 czerwca[76].

24 kwietnia zadebiutował w promocji Chikara, w której wziął udział i przegrał otwierającą rundę turnieju Rey de Voladores; pojedynek wygrał Ophidian[77][78]. Swann powrócił do Chikary 19 lutego 2011, lecz nie zdobył Chikara Young Lions Cup od Frighmare'a[78][79]. We wrześniu 2014 powrócił by wziąć ponownie udział w turnieju Rey de Voladores, jednakże ponownie przegrał w four-way matchu, który wygrał Shynron[80].

Swann w styczniu 2014

3 grudnia 2010 zadebiutował w Full Impact Pro (FIP), gdzie wziął udział w turnieju 2010 Jeff Peterson Memorial Cup i pokonał Grizzly'ego Redwooda w pierwszej rundzie[81]. Następnego dnia pokonał Jigsawa i przeszedł do finału, jednakże tam pokonał go Sami Callihan[82]. Swann powrócił do promocji trzy lata później w październiku i przegrał z Trentem Barretą o FIP World Heavyweight Championship[83]. 6 grudnia zawalczył z Roderickiem Strongiem, lecz ich walka została przerwana, gdy dwójkę zaatakowali posiadacze FIP Tag Team Championship The Bravado Brothers (Harlem i Lancelot)[84]. Rezultatem tego była walka mistrzów ze Swannem i Strongiem, gdzie byli rywale stali się nowymi posiadaczami FIP Tag Team Championship[84]. Następnego dnia na gali Violence is the Answer obronili tytuły w walce z Andrew Everettem i Calebem Konleyem[85]. Stracili tytuły na rzecz Juicy Product (Davida Starra i JT Dunna) w dniu 2 maja 2014[86]. 14 listopada pokonał Trenta Barretę i zdobył po raz pierwszy w karierze FIP World Heavyweight Championship[87]. W lutym odebrano mu tytuł z powodu kontuzji[88]. 18 kwietnia odzyskał tytuł od Rodericka Stronga[89], zaś 3 lipca stracił na rzecz Caleba Konleya[90].

Pro Wrestling Guerilla (2012–2015)

27 października 2012, Swann zadebiutował dla Pro Wrestling Guerrilla (PWG) i przegrał w debiutanckiej walce z Roderickiem Strongiem[91][92]. 12 stycznia 2013, Swann połączył siły z Ricochetem na rzecz turnieju 2013 Dynamite Duumvirate Tag Team Title Tournament jako „The Inner City Machine Guns”, jednakże zostali wyeliminowani w pierwszej rundzie przez The Young Bucks (Matta i Nicka Jacksona)[93]. The Inner City Machine Guns powróciło 22 marca na rzecz All Star Weekend 9, gdzie pokonali AR Foxa i Samuraya del Sol[94][95]. Dobę później przyłączył się do nich AR Fox, jednakże we trójkę przegrali z Brianem Cage’em, Kevinem Steenem i Michaelem Elginem w six-man tag team matchu[96]. 9 sierpnia, The Inner City Machine Guns przegrało z The Young Bucks o PWG World Tag Team Championship w three-way ladder matchu, w którym brali również udział DojoBros (Eddie Edwards i Roderick Strong)[97]. Swann powrócił do PWG 30 sierpnia na rzecz turnieju 2013 Battle of Los Angeles, lecz został wyeliminowany w pierwszej rundzie przez Elgina[98]. 31 stycznia 2014, Swann i Ricochet dotarli do finału turnieju 2014 Dynamite Duumvirate Tag Team Title, lecz przegrali z Best Friends (Chuckiem Taylorem i Trent?)[99]. W przyszłorocznym turnieju odpadli w półfinale będąc pokonanym przez ostatecznych zwycięzców, Andrew Everetta i Trevora Lee[100]. Swann po raz trzeci wziął udział w turnieju 2015 Battle of Los Angeles z 29 sierpnia 2015, gdzie w pierwszej rundzie pokonał go Marty Scurll[101]. Dzień później wraz z Ricochetem, Angélico i Fénixem przegrali w ośmioosobowym tag team matchu, co było ostatnim występem w PWG przed podpisaniem kontraktu z WWE[102].

WWE

NXT (2015–2016)

Po występie dla Evolve w 2014, raper Wale zasugerował, że Swann i Uhaa Nation muszą przejść do WWE, przy czym określił ich „przyszłością tego biznesu”[12]. Przykuło to uwagę gwiazdy WWE Marka Henry’ego, dzięki któremu Swann mógł pokazać się na tryoutach we wrześniu 2014[12]. Rok później podpisał kontrakt rozwojowy z promocją i został przypisany do rozwojowego brandu NXT[103]. 28 października, WWE oficjalnie ogłosiło podpisanie kontraktu z wrestlerem[104]. Swann po raz pierwszy ukazał się na odcinku tygodniówki NXT z 20 stycznia 2016, gdzie przegrał z Baronem Corbinem[105]. 23 marca na odcinku NXT przegrał z NXT Championem Finnem Bálorem[106]. 13 października wraz z No Way Josem wziął udział w turnieju 2016 Dusty Rhodes Tag Team Classic, gdzie pokonali Drew Gulaka i Tony’ego Nese'a w pierwszej rundzie[107], jednakże w kolejnym szczeblu turnieju zostali pokonani przez The Authors of Pain (Akama i Rezara)[108].

Dywizja cruiserweight (od 2016)

13 czerwca 2016, Swann został ogłoszony jednym z 32 uczestników turnieju Cruiserweight Classic[109]. W pierwszej rundzie z 23 czerwca pokonał Jasona Lee[110], zaś 14 lipca pokonał Lince Dorado[111]. W ćwierćfinale nagranym 26 sierpnia został wyeliminowany przez zwycięzcę turnieju, T.J. Perkinsa[112].

22 sierpnia na odcinku tygodniówki Raw został ogłoszony jednym z nadchodzących członków dywizji cruiserweight[113]. Swann zadebiutował na Raw 19 września, gdzie przegrał w four-way matchu z Brianem Kendrickiem, zaś w walce brali również udział Cedric Alexander i Gran Metalik[114]. 21 listopada pokonał Noama Dara i T.J. Perkinsa stając się pretendentem do tytułu WWE Cruiserweight Championship[115]. 29 listopada pokonał panującego mistrza Briana Kendricka na premierowym odcinku tygodniówki 205 Live i zdobył tytuł po raz pierwszy w karierze[116]. Na przyszłotygodniowym epizodzie obronił tytuł w rewanżu z byłym mistrzem[117]. Na gali Roadblock: End of the Line obronił tytuł w triple threat matchu, pokonując Kendricka i Perkinsa. Po walce zaatakował go powracający Neville, z którym rozpoczął rywalizację[118]. Na gali Royal Rumble stracił tytuł na rzecz Neville’a[119].

Styl walki

Swann wykonujący 450° splash na JT Dunnie
Swann skaczący nad górną liną na Alexa Vegę
Swann wykonujący piledriver na Jake'u Manningu

Mistrzostwa i osiągnięcia

Przypisy

  1. ↑ a b Tough Enough competitors join new class of recruits at the WWE Performance Center. 2015-10-28. (ang.).
  2. ↑ a b c d ページを表示できません | GAORA. Gaora. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (jap.).
  3. ↑ a b Storm Gate, Dragon Gate, Gaora [dostęp 2012-11-30] (jap.).
  4. ↑ a b c d Crown Gate, Dragon Gate, Gaora [dostęp 2012-11-30] (jap.).
  5. ↑ a b c d e f g h i 'Mr Standing 450' Rich Swann. [w:] Combat Zone Wrestling [on-line]. [dostęp 2012-11-30].
  6. ↑ a b c d Rich Swann. [w:] Combat Zone Wrestling [on-line]. [dostęp 2012-11-30].
  7. ↑ a b c d Rich Swann. (ang.).
  8. ↑ a b c Roster. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2013-10-05].
  9. ↑ a b c d e f g h i j k Rich Swann. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-16)]. (ang.).
  10. ↑ a b c Sean Radican: Radican's Review Series: „The Kevin Steen Show with Rich Swann” – growing up with difficult circumstances, musical talent, stories from Japan, DGUSA/Evolve, CZW, PWG. 2014-07-24. (ang.).
  11. ↑ Sean Radican: Radican's DVD Review – “Best Friends with Rich Swann” hosted by Chuck Taylor & Barreta. 2016-04-25. (ang.).
  12. ↑ a b c John Clapp: Exclusive interview: New signee Richard Swann on how wrestling changed his life. [w:] WWE [on-line]. 2015-11-11. [dostęp 2015-11-11].
  13. ↑ 'Blood Pressure: Rising'. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-05)]. (ang.).
  14. ↑ CZW Best of the Best 9. (ang.).
  15. ↑ 'Severed Ties'. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-22)]. (ang.).
  16. ↑ 'Night of Infamy 8'. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-22)]. (ang.).
  17. ↑ 'High Stakes 4 – Sky's the Limit'. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-30)]. (ang.).
  18. ↑ '11th Anniversary'. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-30)]. (ang.).
  19. ↑ 'Walking Pins and Needles'. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-22)]. (ang.).
  20. ↑ 'Southern Violence'. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-22)]. (ang.).
  21. ↑ 'Down With The Sickness 2010'. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-30)]. (ang.).
  22. ↑ 'Night of Infamy 9: Betrayal'. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-30)]. (ang.).
  23. ↑ 'From Small Beginnings...Comes Great Things'. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-16)]. (ang.).
  24. ↑ 'Cage Of Death XII'. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-30)]. (ang.).
  25. ↑ 'Twelve: Anniversary'. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-08)]. (ang.).
  26. ↑ 'International Incident'. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-30)]. (ang.).
  27. ↑ a b 'Proving Grounds'. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-21)]. (ang.).
  28. ↑ a b c The Fall Out From the Break Up of Blk Out!. 2012-08-22. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-30)]. (ang.).
  29. ↑ a b Blk Out is Back!. 2012-08-22. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-21)]. (ang.).
  30. ↑ 'Night Of Infamy : Ultimatum'. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-30)]. (ang.).
  31. ↑ 'An Excellent Adventure'. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-29)]. (ang.).
  32. ↑ 'Tangled Web 5'. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-30)]. (ang.).
  33. ↑ 'Down with the Sickness 2012'. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-10)]. (ang.).
  34. ↑ Sean Radican: Radican's CZW Review Series: „Down with the Sickness” 9/8 -Masada vs. Generico, Fox vs. Crist Ladder match. 2012-12-10. (ang.).
  35. ↑ 'Night Of Infamy 11'. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-21)]. (ang.).
  36. ↑ '14th Anniversary'. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-06)]. (ang.).
  37. ↑ Sean Radican: Radican's 9/10 DGUSA „Enter the Dragon 2010” PPV review – Insane 4 Way, Chikara-Kamikaze USA 8 Man Tag, Hulk-Mochizuki. 2010-09-10. (ang.).
  38. ↑ Sean Radican: Radican's Evolve 5 DVD review: Bryan Danielson vs. Sawa, Ricochet vs. O’Reilly, Awesome Kong, Homicide, six-way match. 2011-04-09. (ang.).
  39. ↑ a b c Sean Radican, Caldwell, James: Dragon Gate USA internet PPV results 10/29: Radican & Caldwell's complete „virtual-time” coverage of live Internet PPV debut. 2010-10-29. (ang.).
  40. ↑ Sean Radican: Radican's DGUSA „Open the Freedom Gate 2010” PPV review: Ronin vs. Warriors International, Yoshino vs. Yamato. 2011-01-03. (ang.).
  41. ↑ a b Sean Radican: Radican's DGUSA „United NYC” DVD analysis 1/28: Ronin vs. Blood Warriors, Yamato-Hulk. 2011-07-18. (ang.).
  42. ↑ Sean Radican: Radican's DGUSA DVD Review Series: „United Finale” 1/30 – Hulk vs. Tozawa, Gargano & Taylor vs. Yoshino & Doi. 2011-11-03. (ang.).
  43. ↑ Glorious Gate～DG USA Invation～. Gaora. (jap.).
  44. ↑ Sean Radican: Radican's DGUSA DVD Review Series: „Fearless 2011” 6/3 – Aries vs. Gargano, Pac & Yoshino vs. Yamato & Tozawa. 2012-02-21. (ang.).
  45. ↑ Sean Radican: Radican's DGUSA DVD Review Series: „Enter the Dragon 2011” 6/5 – Yamato vs. Pac, Ronin vs. Blood Warriors elimination tag. 2012-02-06. (ang.).
  46. ↑ The Gate of Maximum ～開幕戦～, Dragon Gate, Gaora [dostęp 2012-11-30] (jap.).
  47. ↑ Rainbow Gate, Dragon Gate, Gaora [dostęp 2012-11-30] (jap.).
  48. ↑ Rainbow Gate, Dragon Gate, Gaora [dostęp 2012-11-30] (jap.).
  49. ↑ Summer Adventure Tag Tournament 2011, Dragon Gate, Gaora [dostęp 2012-11-30] (jap.).
  50. ↑ Sean Radican, Radican's DGUSA DVD Review Series – „Revolt!” 11/11: Ronin vs. Blood Warriors, Tozawa sings, Yamato-Hulk No Rope match [online], Pro Wrestling Torch, 10 września 2012 [dostęp 2012-11-30].
  51. ↑ Sean Radican, Radican's DGUSA „Freedom Fight” iPPV coverage 11/13 -Yamato vs. Gargano, Pac vs. Ricochet [online], Pro Wrestling Torch, 13 listopada 2012 [dostęp 2012-11-30].
  52. ↑ Crown Gate, Dragon Gate, Gaora [dostęp 2012-11-30] (jap.).
  53. ↑ The Final Gate 2011, Dragon Gate, Gaora [dostęp 2012-11-30] (jap.).
  54. ↑ Summer Adventure Tag League Details, Cima Royale 6, 8/2 Card – 23 Jul 2012 [online], iHeartDG, 23 lipca 2012 [dostęp 2012-11-30].
  55. ↑ Truth Gate, Dragon Gate, Gaora [dostęp 2012-11-30] (jap.).
  56. ↑ Glorious Gate, Dragon Gate, Gaora [dostęp 2012-11-30] (jap.).
  57. ↑ a b c Sean Radican, Radican's DGUSA „Open the Ultimate Gate 2012” iPPV Report 3/30 – Yoshino & Ricochet vs. Gargano & Taylor, Pac vs. Low Ki [online], Pro Wrestling Torch, 30 marca 2012 [dostęp 2012-11-30].
  58. ↑ Sean Radican, Radican's DGUSA „Mercury Rising 2012” iPPV Report 3/31 – Gargano vs. Yoshino DGUSA Title match, return of traditional Six-Man Tag [online], Pro Wrestling Torch, 31 marca 2012 [dostęp 2012-11-30].
  59. ↑ a b Sanctuary.92, Dragon Gate, Gaora [dostęp 2012-11-30] (jap.).
  60. ↑ Sean Radican, Radican's DGUSA „Enter the Dragon 2012” internet PPV report – Live coverage of DGUSA anniversary celebration from Chicago [online], Pro Wrestling Torch, 29 lipca 2012 [dostęp 2012-11-30].
  61. ↑ Truth Gate, Dragon Gate, Gaora [dostęp 2013-02-15] (jap.).
  62. ↑ a b Champion Gate in Osaka, Dragon Gate, Gaora [dostęp 2013-03-03] (jap.).
  63. ↑ King of Gate2013, Dragon Gate, Gaora [dostęp 2013-05-12] (jap.).
  64. ↑ The Gate of Maximum, Dragon Gate, Gaora [dostęp 2013-06-05] (jap.).
  65. ↑ 一夜限りの復活と思われたM2Kがトライアングルゲート王座を奪取！ハルクに敗れたYamatoを覆面男たちが拉致！ [online], Battle News, 6 czerwca 2013 [dostęp 2013-06-05] (jap.).
  66. ↑ Sean Radican, Radican's DGUSA „Enter the Dragon 2013” iPPV Blog 7/28 – Complete live coverage of DGUSA in NYC, plus Top News from the show featuring three title matches [online], Pro Wrestling Torch, 28 lipca 2013 [dostęp 2013-07-28].
  67. ↑ James Caldwell, Show results – Evolve 24 in Brooklyn, N.Y.: Gargano defends DGUSA Title, Evolve's End main event, Baretta wrestles twice, more [online], Pro Wrestling Torch, 22 września 2013 [dostęp 2013-09-23].
  68. ↑ Sean Radican, Radican's iPPV report – Evolve 33 in Jacksonville, Fla.: Gargano vs. Swann go to war, big-time Ricochet vs. Galloway/McIntyre match, Style Battle Finals, more [online], Pro Wrestling Torch, 10 sierpnia 2014 [dostęp 2014-08-11].
  69. ↑ Sean Radican, Radican's iPPV report – Evolve 34 in New York: Drew Galloway defends Evolve Title, DGUSA Tag Title match, more [online], Pro Wrestling Torch, 14 września 2014 [dostęp 2014-09-14].
  70. ↑ Richard Trionfo, Evolve 37 report: Return of Ronin; Galloway versus Ricochet; Strong versus Thatcher; and more [online], Pro Wrestling Insider, 10 stycznia 2015 [dostęp 2015-01-11].
  71. ↑ a b Show results – 4/18 WWNLive in Orlando, Fla.: Evolve 42 iPPV with new Tag Champs & TNA star in action, FIP determines new Hvt. champion, two losses for Roderick Strong [online], Pro Wrestling Torch, 19 kwietnia 2015 [dostęp 2015-04-19].
  72. ↑ Kyle A. Petrano, 5/30 Evolve 43 iPPV results: Drew Galloway vs. Biff Busick for the DGUSA Open The Freedom Gate Championship, titles retired, Davey Richards vs. Caleb Konley, Chris Hero vs. Trevor Lee [online], Pro Wrestling Dot Net, 30 maja 2015 [dostęp 2015-05-31].
  73. ↑ Show results – Evolve 47 iPPV in Queens, N.Y.: Thatcher vs. Zack Sabre Jr. for Evolve Title, big turn, more [online], Pro Wrestling Torch, 16 sierpnia 2015 [dostęp 2015-08-16].
  74. ↑ Show results – Evolve 48 iPPV in Deer Park, N.Y.: Thatcher vs. Busick final battle, Chris Hero vs. Zack Sabre Jr., Gargano vs. Swann grudge match, more [online], Pro Wrestling Torch, 16 sierpnia 2015 [dostęp 2015-08-23].
  75. ↑ MCW Seasons Beatings. [w:] Maryland Championship Wrestling [on-line]. [dostęp 2012-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)].
  76. ↑ a b c Title history. [w:] Real Championship Wrestling [on-line]. [dostęp 2012-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-17)].
  77. ↑ Brian Streleckis: Chikara Pro 4–24 Philadelphia second night of King of Trios. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. 2010-04-26. [dostęp 2012-11-30].
  78. ↑ a b Past results. [w:] Chikara [on-line]. [dostęp 2012-11-30].
  79. ↑ Josh Boutwell: Viva La Raza! Lucha Weekly. [w:] Wrestleview [on-line]. February 25, 2011. [dostęp 2012-11-30].
  80. ↑ Jason Namako: 9/19-9/21 Chikara Results: Easton, PA (King of Trios weekend). [w:] Wrestleview [on-line]. 2014-09-20. [dostęp 2014-09-22].
  81. ↑ Alan Wojcik: 12/3 FIP results in Florida: First round of Jeff Peterson Cup, ROH World champion in main event, second round matches announced for Saturday. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2010-12-04. [dostęp 2013-10-12].
  82. ↑ Alan Wojcik: 12/4 FIP in Florida: Final tournament results and winner of the 2010 Jeff Peterson Memorial Cup. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2010-12-05. [dostęp 2013-10-12].
  83. ↑ Richard Trionfo: FIP Dangerous Intentions report: Trent Barreta defends the title, Bravados defend tag titles; Gran Akuma defends Florida Heritage title; and more. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2013-10-11. [dostęp 2013-10-12].
  84. ↑ a b c Richard Trionfo: Full Impact Pro In Full Force report: Rich Swann versus Roderick Strong; Trent Baretta versus Lince Dorado; and more. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2013-12-06. [dostęp 2013-12-07].
  85. ↑ a b Richard Trionfo: FIP Violence is the Answer report: Ybor City Street Fight; tag title match; and more. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2013-12-07. [dostęp 2013-12-08].
  86. ↑ Chris Gee Schoon Tong: Show results – 5/2 FIP iPPV in Ybor City, Fla.: Juicy Product captures FIP Tag Titles, Trent Baretta defends FIP Title, more. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2014-05-03. [dostęp 2014-05-03].
  87. ↑ a b Mike Johnson: New FIP Champion crowned, big crowd for WWNLive in Emieshan City, China. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2014-11-14. [dostęp 2014-11-15].
  88. ↑ Richard Trionfo: FIP Ascension 2015 report: champion stripped of title due to injury; who is the new champion?; tuxedo versus title for Florida Heritage title; a new attitude for Team Lucha?; and more. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2015-02-20. [dostęp 2015-02-21].
  89. ↑ a b Richard Trionfo: New champion crowned at FIP Establish Dominance. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2015-04-18. [dostęp 2015-04-18].
  90. ↑ Richard Trionfo: FIP Declaration of Independence report: Swann versus Konley for the world title, Savages versus Solow and Cade for the tag titles, ladder match, and more. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2015-07-04. [dostęp 2015-07-04].
  91. ↑ Patrick Settles: Show Results: 10/27 PWG in Reseda, Calif.: Steen defends PWG Title, Kenny Omega returns, Callihan vs. Richards. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2012-10-28. [dostęp 2012-12-02].
  92. ↑ Failure to Communicate. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2012-12-02].
  93. ↑ Matt Massingham: Show Results – 1/12 PWG DDT4 tournament in Reseda, Calif.: Complete coverage of new PWG tag champs, Generico's farewell, more. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2013-01-13. [dostęp 2013-01-13].
  94. ↑ Matt Massingham: Show Results – 3/22 PWG All-Star Weekend Night 1: Guerrilla Warfare main event, Trent Baretta debuts, Gargano, London vs. Steen, Future Shock, more stars. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2013-03-23. [dostęp 2013-03-24].
  95. ↑ Chris Gee Schoon Tong: PWG All-Star weekend report 3-22 Reseda. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. 2013-03-23. [dostęp 2013-03-24].
  96. ↑ Matt Massingham: Show results – 3/23 PWG All-Star Weekend Night 2: PWG Title & Tag Titles defended, Generico referenced, Lethal, Barreta, London, Gargano, more stars. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2013-03-24. [dostęp 2013-03-24].
  97. ↑ Chris Gee Schoon Tong: Show results – 8/9 PWG „Ten” in Reseda, Calif.: Young Bucks defend PWG Tag Titles, Cole defends PWG Title, top champions from TNA, independents, more. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2013-08-10. [dostęp 2013-08-10].
  98. ↑ Chris Gee Schoon Tong: Show results – 8/30 PWG BOLA Night 1: Winners of eight First Round matches, plus big six-man tag main event. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2013-08-31. [dostęp 2013-08-31].
  99. ↑ Chris Gee Schoon Tong: Show results – 1/31 PWG DDT4 tournament: One-night tournament features Cole, Steen, Elgin, Trent, more, plus Chris Hero in #1 contender match (w/Roe's in-person tweets). [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2014-02-01. [dostęp 2014-02-01].
  100. ↑ Show results – 5/22 PWG DDT4 in Reseda, Calif.: Tag Titles change hands three times in one-night tag tournament, plus Roddy defends PWG Title, Sabin scratched, more. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2015-05-23. [dostęp 2015-12-27].
  101. ↑ Show results – 8/29 PWG Battle of Los Angeles Night 2: Guerrilla Warfare main event, First Round matches with Drew Galloway, Chris Hero, more. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2015-08-30. [dostęp 2015-12-27].
  102. ↑ James Caldwell: Show results – 8/30 PWG Battle of Los Angeles Night 3: This year's BOLA Winner determined, plus mega tag matches, more details. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2015-08-30. [dostęp 2015-12-27].
  103. ↑ Sean Radican: WWE news: Two independent stand-outs sign with WWE. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2015-09-01. [dostęp 2015-09-01].
  104. ↑ James Caldwell: WWE announces 19 signings – indie stars, Tough Enough, more. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2015-10-28. [dostęp 2015-10-28].
  105. ↑ Emerson Witner: WWE NXT recap for 1/13/2016: Samoa Joe, Sami Zayn, Baron Corbin all compete plus Bayley!. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. 2016-01-20. [dostęp 2016-01-21].
  106. ↑ Justin James: 3/23 WWE NXT Results – James’s Report on Asuka vs. Emma, NXT Champ in action, Takeover hype. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2016-03-23. [dostęp 2016-03-25].
  107. ↑ Jim Valley: 10/13 NXT TV Taping at Full Sail University: Dusty Rhodes Tag Team Classic Tournament, ROH star debuts. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2016-10-13. [dostęp 2016-10-29].
  108. ↑ Dave Meltzer: NXT San Jose, CA, live results: Rich Swann, Roderick Strong, Nakamura, more. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. 2016-10-29. [dostęp 2016-10-29].
  109. ↑ James Caldwell: All 32 wrestlers announced for WWE’s cruiserweight tournament. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2016-06-13. [dostęp 2016-06-13].
  110. ↑ JJ Williams: WWE Cruiserweight Classic round one spoilers: Sabre Jr., Swann, Gargano, Ibushi, more!. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. 2016-06-23. [dostęp 2016-06-24].
  111. ↑ JJ Williams: WWE Cruiserweight Classic round two spoilers. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. 2016-07-14. [dostęp 2016-07-14].
  112. ↑ 8/26 WWE Cruiserweight spoilers – Full taping results from the Elite 8 Round and D-Bryan involvement. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2016-10-26. [dostęp 2016-08-27].
  113. ↑ Mike Johnson: First five members of Raw's cruiserweight division are.... [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2016-08-22. [dostęp 2016-08-23].
  114. ↑ James Caldwell: 9/19 WWE Raw Results – Caldwell's Complete TV Report. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2016-09-19. [dostęp 2016-09-20].
  115. ↑ Jeff Hamlin: WWE Raw live results: What's next for Goldberg?. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. 2016-11-21. [dostęp 2016-11-21].
  116. ↑ Jason Namako: WWE 205 Live Results – 11/29/16 (Rich Swann wins the WWE Cruiserweight Championship on the premiere episode). [w:] Wrestleview [on-line]. 2016-11-29. [dostęp 2016-11-29].
  117. ↑ John Powell: 205 Live: Friends become enemies. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2016-12-07. [dostęp 2016-12-22].
  118. ↑ Wade Keller: Keller's WWE Roadblock PPV report 12/18: Owens vs. Reigns, Charlotte vs. Banks, New Day vs. Sheamus & Cesaro, Sami vs. Strowman. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2016-12-18. [dostęp 2016-12-18].
  119. ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE ROYAL RUMBLE REPORT 1/29: Ongoing results updated throughout evening including Owens-Reigns, Styles-Cena, Rumble match. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2017-01-29].
  120. ↑ Dominic DeAngelo: 12/27 WWE “205 Live” Review: Swann vs. Neville in non-title match, Gallagher has his Gentlemen’s Duel with Daivari, Alexander vs. Nese. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2016-12-28. [dostęp 2016-12-28].
  121. ↑ Jeff Hamlin: WWE Raw live results: Charlotte Flair vs. Sasha Banks. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. 2016-11-28. [dostęp 2016-11-30].
  122. ↑ Bryan Rose: WWE 205 Live results: Brian Kendrick defends against Rich Swann. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. 2016-11-29. [dostęp 2016-11-30].
  123. ↑ Jeff Hamlin: WWE Raw live results: The build to Roadblock continues. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. 2016-12-05. [dostęp 2016-12-06].
  124. ↑ Sean Radican: Radican's DGUSA internet PPV report 9/11: Ongoing coverage of DGUSA show from Milwaukee. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2011-09-11. [dostęp 2015-04-17].
  125. ↑ Stuart Carapola: Complete Dragon Gate USA – Revolt iPPV coverage: Yamato and BxB Hulk finally settle the feud that's lasted since the first match in DGUSA, Akira Tozawa scores another huge win, Sami Callihan and Jon Davis physically annihilate each other, and much more. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2011-11-11. [dostęp 2015-04-17].
  126. ↑ Sean Radican: Radican's DGUSA „Open the Ultimate Gate 2013” iPPV blog 4/6 – Gargano-Shingo, Fox & Cima vs. Young Bucks. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2013-04-11. [dostęp 2015-04-17].
  127. ↑ Sean Radican: Radican's Evolve DVD Review Series – Evolve 10: Fox-Jigsaw, Gargano & Swann-SSB, farewell to ECW Arena. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2012-11-28. [dostęp 2013-01-07].
  128. ↑ Sean Radican: Radican's DGUSA „Bushido 2011” iPPV coverage 11/12 – Yamato vs. Taylor, Cima & Ricochet vs. Cannon & Callihan. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2011-11-12. [dostęp 2012-12-18].
  129. ↑ Stuart Carapola: Complete Dragon Gate USA United – Philadelphia coverage: Akira Tozawa defeats Austin Aries, BxB Hulk vs Jon Moxley, and the second round of the Open the United Gate title tournament. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2011-01-29. [dostęp 2015-04-17].
  130. ↑ Stuart Carapola: Complete Evolve 7 internet PPV report: Jon Moxley's last independent match, a new wins leader emerges, Sami Callihan and Zack Sabre Jr. destroy each other, and more. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2011-04-19. [dostęp 2015-04-17].
  131. ↑ Jimmy Eaton: Eaton's DGUSA internet PPV report 1/29: Alt. perspective report on „United: Philly” – Yoshino & PAC vs. Doi & Ricochet stellar main event. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2011-01-29. [dostęp 2012-11-30].
  132. ↑ Rich Swann. [w:] iHeartDG [on-line]. [dostęp 2012-11-30].
  133. ↑ Sean Radican: Radican's DGUSA „Mercury Rising 2013” iPPV blog 4/7 – Top News from Team Cima vs. Team Gargano, Shingo-Tozawa. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2013-04-13. [dostęp 2013-04-13].
  134. ↑ WWE: Around the World (Rich Swann) – Single. [w:] WWE Music Group [on-line]. iTunes, 2016-09-23. [dostęp 2016-10-11].
  135. ↑ Richard Trionfo: FIP Florida Rumble 2014 iPPV report: who earned the Open the United Gate title match?: Shine champions in action; and more. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2014-06-22. [dostęp 2014-06-23].
  136. ↑ Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2015. [w:] The Internet Wrestling Database [on-line]. [dostęp 2015-10-05].
  137. ↑ 2013 SoCal Year End Awards. [w:] SoCal Uncensored [on-line]. 2014-05-30. [dostęp 2015-08-07].
  138. ↑ WWE Cruiserweight Championship. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2016-11-30].

Linki zewnętrzne

Personel WWE
Raw
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
SmackDown
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
Niewyłączni
Zawodnicy
Zawodniczki
NXT
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
  • Adrian Butler
  • Chip Danning
  • Dallas Irvin
  • Derek Sanders
  • Felix Fernandez
  • Jeremy Marcus
  • Joey Gonzalez
  • Victoria D'Errico
Performance Center
Zawodnicy
  • Anthony Luke
  • BJ Ray
  • Cam Gagnon
  • Chase Kline
  • Coy Wanner
  • Cutler James
  • Drake Morreaux
  • Drake Stewart
  • Elijah Holyfield
  • Harlem Lewis
  • Hayden Pittman
  • Hunter Smallback
  • Jasper Troy
  • Josh Black
  • Kale Dixon
  • Keanu Carver
  • Kyle Klink
  • Niko Vance
  • Saquon Shugars
  • Shiloh Hill
  • Trill Williams
  • Troy Yearwood
  • Uriah Connors
Zawodniczki
  • Ajiea Lee Hargrave
  • Bayley Humphrey
  • Dani Raye
  • Darci Khan
  • Derrian Gobourne
  • Hayley Montoya
  • Kali Armstrong
  • Karyn Best
  • Lainey Reid
  • Layla Diggs
  • Leigh Laurel
  • Penina Tuilaepa
  • Sirena Linton
  • Tatyanna Dumas
  • Tyra Mae Steele
  • Zena Sterling
Zespół
Osobistości telewizyjne
Ambasadorzy
Scenarzyści
  • Alex Williams
  • Andrea Concepcion
  • Brian Parise
  • Christian Scovell
  • Christine Lubrano
  • Drake Maverick
  • Ed Koskey
  • Eric Watts
  • Gabe Sapolsky
  • George Carroll
  • Jeremy Borash
  • Jim Smallman
  • John Swikata
  • Johnny Russo
  • Jonathan Baeckstrom
  • Patrick Scott
  • Ryan Ward
Producenci
Personel wykonawczy
Posiadacze NXT Cruiserweight Championship
2016–2019
2020–2022
Quelle: https://pl.wikipedia.org/wiki/Rich_Swann