Renato Bruson

Renato Bruson (listopad 2008)
Data i miejsce urodzenia	13 stycznia 1936 Este
Typ głosu	baryton
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	śpiewak
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Renato Bruson (ur. 13 stycznia 1936 w Este^[1][2][3]) – włoski śpiewak operowy, baryton.

Ukończył studia w konserwatorium w Padwie, na scenie operowej zadebiutował w 1961 roku w Spoleto rolą hrabiego di Luny w Trubadurze Giuseppe Verdiego^[1][2][3]. W 1969 roku wystąpił w roli Enrica Ashtona w Łucji z Lammermooru w nowojorskiej Metropolitan Opera^[2][3], a w 1971 roku rolą Antonia w Lindzie z Chamounix debiutował na deskach mediolańskiej La Scali^[1][2][3]. W 1976 roku wystąpił w roli Renata w Balu maskowym w Covent Garden Theatre w Londynie^[2][3]. Kreował także tytułową partię w Don Giovannim w Deutsche Oper Berlin (1988) oraz Montforta w Nieszporach sycylijskich w nowojorskiej Carnegie Hall (1990)^[2].

Występował gościnnie na czołowych scenach operowych świata, m.in. w Nowym Jorku, Londynie, Wiedniu, Neapolu, Monachium, Chicago, Hamburgu, Paryżu, Los Angeles i San Francisco^[1][2][3]. Obdarzony potężnym głosem dramatycznym i ekspresją sceniczną, uważany był za wybitnego interpretatora partii barytonowych w operach Giuseppe Verdiego (Nabucco, Attyla, Makbet, Simon Boccanegra, Otello), ceniony był też jako odtwórca ról w operach Gaetana Donizettiego i jako Scarpia w Tosce^[1][3].

Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Republiki Włoskiej^[4].