Randy Barnes

Randy Barnes w 1994 roku
Data i miejsce urodzenia	16 czerwca 1966 Charleston
Wzrost	195 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone Igrzyska olimpijskie złoto Atlanta 1996 lekkoatletyka (pchnięcie kulą) srebro Seul 1988 lekkoatletyka (pchnięcie kulą) Mistrzostwa świata srebro Stuttgart 1993 pchnięcie kulą brąz Göteborg 1995 pchnięcie kulą Halowe mistrzostwa świata srebro Budapeszt 1989 pchnięcie kulą
Multimedia w Wikimedia Commons

Eric Randolph („Randy”) Barnes (ur. 16 czerwca 1966 w Charleston, w Wirginii Zachodniej) – amerykański lekkoatleta, specjalista pchnięcia kulą, mistrz i wicemistrz olimpijski, były rekordzista świata.

Urodzony w Charleston, wychował się w pobliskim St. Albans. Po ukończeniu szkoły średniej uczęszczał na Texas A&M University. Tam pobił rekord uczelni w pchnięciu kulą, należący do Randy’ego Matsona, pchnięciem na odległość 21,88 m.

Na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu pchnął na odległość 22,39 m, co dało mu srebrny medal (za Ulfem Timmermannem z NRD). 20 stycznia 1989 w Los Angeles ustanowił halowy rekord świata wynikiem 22,66 m, który został pobity dopiero 32 lata później przez Ryana Crousera. Zdobył srebrny medal na halowych mistrzostwach świata w 1989 w Budapeszcie, ponownie za Timmermannem.

20 maja 1990 poprawił należący do Timmermanna rekord świata wynikiem 23,12 m (rekord przetrwał do 18 czerwca 2021). Po zawodach w Malmö w sierpniu 1990 wykryto w organizmie Barnesa niedozwoloną substancję – steryd anaboliczny metyltestosteron. Został zdyskwalifikowany na 27 miesięcy za doping. Odwoływał się od tej decyzji, ale bez powodzenia. Z powodu dyskwalifikacji nie pojechał do Barcelony na igrzyska olimpijskie w 1992.

Po odbyciu kary zdobył srebrny medal na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie za Szwajcarem Wernerem Günthörem. Na mistrzostwach świata w 1995 w Göteborgu zajął 3. miejsce.

Zwyciężył na igrzyskach olimpijskich w 1996 w Atlancie wynikiem 21,62 m osiągniętym w ostatniej kolejce. Na mistrzostwach świata w 1997 w Atenach odpadł w kwalifikacjach.

W 1998 wykryto u niego podwyższony poziom androstendionu, substancji zakazanej w lekkoatletyce. Chociaż Barnes twierdził, że nie wiedział o zakazie stosowania androsteronu, został dożywotnio zdyskwalifikowany.

Barnes zaczął grać w golfa, rywalizując o jak najdalsze uderzenie piłki golfowej. Zakwalifikował się do Mistrzostw Świata Long Drive 2005.^[1]

Miejsce	Wynik	Miejsce	Data	Wynik w historii
hala	22,66	Los Angeles	20 stycznia 1989	2.
stadion	23,12	Westwood	20 maja 1990	3.

• Randy Barnes w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2014-04-12].
• Oficjalna strona Randy'ego Barnesa. [dostęp 2009-05-12]. (ang.).
• Wyniki olimpijskie Barnesa na stronie sports-reference.com. [dostęp 2009-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 stycznia 2015)]. (ang.).