Ralph Metcalfe

Ralph Metcalfe w 1977
Data i miejsce urodzenia	30 maja 1910 Atlanta
Data i miejsce śmierci	10 października 1978 Chicago
Wzrost	180 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone Igrzyska olimpijskie złoto Berlin 1936 lekkoatletyka (sztafeta 4 × 100 m) srebro Los Angeles 1932 lekkoatletyka (bieg na 100 m) srebro Berlin 1936 lekkoatletyka (bieg na 100 m) brąz Los Angeles 1932 lekkoatletyka (bieg na 200 m)
Multimedia w Wikimedia Commons

Ralph Harold Metcalfe (ur. 30 maja 1910 w Atlancie, zm. 10 października 1978 w Chicago^[1]) – amerykański lekkoatleta sprinter, mistrz olimpijski, później polityk.

Ukończył studia na University of Southern California. Był pierwszym Afroamerykaninem, który osiągnął światowe sukcesy w lekkiej atletyce. Był uznawany za najszybszego człowieka na świecie między 1932 a 1934. 10-krotnie wyrównywał rekord świata w biegu na 100 metrów wynikiem 10,3, ustanowił też rekord świata w biegu na 200 metrów na prostej (czasem 21,0 s w 1933) oraz w sztafecie 4 × 100 metrów (39,8 s w 1936)^[2].

Na igrzyskach olimpijskich w 1932 w Los Angeles zdobył srebrny medal w biegu na 100 metrów i brązowy w biegu na 200 metrów (oba biegi wygrał jego rodak Eddie Tolan). Na igrzyskach olimpijskich w 1936 w Berlinie ponownie został wicemistrzem w biegu na 100 metrów (za Jesse Owensem), a w sztafecie 4 × 100 metrów, ktróra biegła w składzie: Owens, Metcalfe, Foy Draper i Frank Wykoff, wywalczył złoty medal^[1].

Zdobył mistrzostwo Stanów Zjednoczonych (AAU) w biegu na 100 metrów w latach 1932–1934 oraz w biegu na 200 metrów w latach 1932–1936^[3]. Był akademickim mistrzem Stanów Zjednoczonych (NCAA) w biegach na 100 i na 200 metrów (lub na 100 i 220 jardów) w latach 1932–1934^[4].

Po II wojnie światowej został politykiem, najpierw działając w radzie miejskiej Chicago, a od 1971 do swej śmierci w 1978 zasiadał w Izbie Reprezentantów jako członek Partii Demokratycznej wybierany w pierwszym okręgu wyborczym w Illinois^[1].

• Biografia w Biographical Directory of the United States Congress (ang.)