Rajdowe Mistrzostwa Świata 1999
Liczba rajdów |
14 |
---|---|
Pierwsza runda | |
Ostatnia runda | |
Mistrzowie | |
Kierowcy | |
Konstruktorzy | |
Poprzedni sezon • Następny sezon |
Rajdowe Mistrzostwa Świata w roku 1999 były 27 sezonem Rajdowych Mistrzostwach Świata FIA. Sezon składał się z 14 rajdów. Mistrzem świata kierowców rajdowych w roku 1999 został po raz czwarty z rzędu fiński kierowca Tommi Mäkinen startujący samochodem Mitsubishi Lancer Evo VI, wyprzedzając Brytyjczyka Richarda Burnsa i Francuza Didiera Auriola. Tytuł konstruktorów wygrał zespół Toyoty, który wyprzedził zespoły Subaru i Mitsubishi.
Kalendarz
W sezonie 1999 kalendarz mistrzostw świata składał się z czternastu rajdów (czyli o jeden więcej niż w roku ubiegłym), nowością był Rajd Chin (po raz pierwszy w kalendarzu WRC), który zastąpił planowany w roku 1998, a nie doszły do skutku Rajd Indonezji[1][2].
Runda | Data | Rajd | Zwycięzca | |
---|---|---|---|---|
1 | 17.01 - 20.01 | Rajd Monte Carlo | Tommi Mäkinen | Wyniki |
2 | 12.02 - 14.02 | Rajd Szwecji | Tommi Mäkinen | Wyniki |
3 | 26.02 - 28.02 | Rajd Safari | Colin McRae | Wyniki |
4 | 21.03 - 24.03 | Rajd Portugalii | Colin McRae | Wyniki |
5 | 19.04 - 21.04 | Rajd Hiszpanii | Philippe Bugalski | Wyniki |
6 | 7.05 - 9.05 | Rajd Francji | Philippe Bugalski | Wyniki |
7 | 22.05 - 25.05 | Rajd Argentyny | Juha Kankkunen | Wyniki |
8 | 6.06 - 9.06 | Rajd Grecji | Richard Burns | Wyniki |
9 | 15.07 - 18.07 | Rajd Nowej Zelandii | Tommi Mäkinen | Wyniki |
10 | 20.08 - 22.08 | Rajd Finlandii | Juha Kankkunen | Wyniki |
11 | 17.09 - 19.09 | Rajd Chin | Didier Auriol | Wyniki |
12 | 11.10 - 13.10 | Rajd Włoch | Tommi Mäkinen | Wyniki |
13 | 4.11 - 7.11 | Rajd Australii | Richard Burns | Wyniki |
14 | 23.11 - 26.11 | Rajd Wielkiej Brytanii | Richard Burns | Wyniki |
Zgłoszone zespoły i kierowcy
Klasyfikacje
Klasyfikacja generalna kierowców
Do klasyfikacji mistrza świata kierowców w sezonie 1999 zaliczane było sześć pierwszych miejsc zajętych w rajdzie i punktowane one były według zasady:
Pozycja | 1º | 2º | 3º | 4º | 5º | 6º |
---|---|---|---|---|---|---|
Punkty | 10 | 6 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Indeksem górnym oznaczono miejsca jakie zawodnicy zajęli na rajdach Francji i Finlandii w dodatkowo punktowanym ostatnim odcinku specjalnym, za 1 miejsce przyznano 3 pkt, za 2 - 2 pkt i za 3 - 1 pkt.
Poz. | Kierowca | MON |
SWE |
KEN |
POR |
ESP |
FRA |
ARG |
GRC |
NZL |
FIN |
CHI |
ITA |
AUS |
GBR |
Suma punktów |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Tommi Mäkinen | 1 | 1 | DK | 5 | 3 | 6 2 | 4 | 3 | 1 | NU2 | NU | 1 | 3 | NU | 62 |
2 | Richard Burns | 8 | 5 | NU | 4 | 5 | 7 | 2 | 1 | NU | 2 | 2 | NU | 1 | 1 | 55 |
3 | Didier Auriol | 3 | 4 | 2 | 3 | 2 | 5 1 | 3 | NU | 4 | NU1 | 1 | 3 | NU | NU | 52 |
4 | Juha Kankkunen | 2 | 6 | NU | NU | 6 | 1 | NU | 2 | 1 | 4 | 6 | NU | 2 | 44 | |
5 | Carlos Sainz | NU | 2 | 3 | 2 | NU | 3 3 | 5 | 2 | 6 | 3 | 3 | NU | 2 | NU | 44 |
6 | Colin McRae | DK | NU | 1 | 1 | NU | 4 | NU | NU | NU | NU | NU | NU | NU | NU | 23 |
7 | Philippe Bugalski | NU | 1 | 1 | NU | 20 | ||||||||||
8 | Freddy Loix | NU | 9 | NU | 4 | 8 | NU | 4 | 8 | 10 | NU | 4 | 4 | 5 | 14 | |
9 | Harri Rovanperä | 7 | 16 | 6 | NU | 14 | 13 | NU | NU | NU | 5 | 5 | 16 | 6 | 3 | 10 |
10 | Gilles Panizzi | NU | NU | 33 | 2 | 7 | 6 | |||||||||
11 | Jesús Puras | NU | NU | 2 | NU | NU | NU | 16 | 6 | |||||||
12 | Thomas Rådström | 3 | 6 | NU | NU | NU | NU | 7 | 6 | 6 | ||||||
13 | Toni Gardemeister | 14 | 33 | NU | 3 | 6 3 | NU | 16 | NU | 6 | ||||||
14 | Bruno Thiry | 5 | 10 | NU | 6 | 7 | NU | 4 | 6 | |||||||
15 | Marcus Grönholm | NU | NU | NU | 4 | 8 | 5 | NU | 5 | |||||||
16 | François Delecour | 4 | NU | NU | 9 | NU | NU | NU | 3 | |||||||
17 | Ian Duncan | 4 | 3 | |||||||||||||
18 | Markko Märtin | 8 | NU | 5 | NU | NU | 8 | 2 | ||||||||
19 | Petter Solberg | 11 | 5 | 11 | 12 | 27 | 9 | 2 | ||||||||
20 | Possum Bourne | 5 | NU | 2 | ||||||||||||
21 | Andrea Aghini | 5 | 2 | |||||||||||||
22 | Volkan Işık | 7 | 11 | NU | NU | 15 | 6 | 15 | 1 | |||||||
23 | Piero Liatti | 6 | NU | NU | 10 | 9 | NU | NU | NU | NU | 1 | |||||
24 | Leonídas Kyrkos | 6 | 1 | |||||||||||||
Oznaczenia: NU - nie ukończył DK - dyskwalifikacja |
Klasyfikacja generalna producentów
Do klasyfikacji mistrzostw świata producentów w sezonie 1999 zaliczane było sześć pierwszych miejsc zajętych w rajdzie i punktowane one były według zasady:
Pozycja | 1º | 2º | 3º | 4º | 5º | 6º |
---|---|---|---|---|---|---|
Punkty | 10 | 6 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Punkty zdobywał tylko zespół, którego kierowcy byli do tego nominowani przed rajdem. Zespoły mogły mianować dwóch kierowców do zdobywania punktów. Nowością w tym sezonie był to, iż zawodnicy nie nominowani do punktacji zespołowej nie blokowali już punktów zawodnikom nominowanym[3]. W rajdzie Francji i Finlandii dodatkowe punkty dla zespołów zdobyli trzej pierwsi nominowani zawodnicy, kończący ostatni odcinek specjalny rajdu. Załogi nominowane do zdobywania punktów dla producenta startowały z dwoma najniższymi numerami (a więc w Mitsubishi były to 1 i 2, w Toyocie 3 i 4 itd).
Poz. | Producent | MON |
SWE |
KEN |
POR |
ESP |
FRA |
ARG |
GRC |
NZL |
FIN |
CHI |
ITA |
AUS |
GBR |
Suma punktów |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Toyota | 4 | 9 | 10 | 10 | 10 | 14+4 | 6 | 6 | 5 | 4+3 | 14 | 4 | 6 | 0 | 109 |
2 | Subaru | 7 | 3 | 0 | 3 | 5 | 2 | 16 | 10 | 6 | 16 | 9 | 2 | 10 | 16 | 105 |
3 | Mitsubishi | 10 | 10 | 0 | 2 | 10 | 4+2 | 3 | 7 | 11 | 0+2 | 0 | 13 | 7 | 2 | 83 |
4 | Ford | 0 | 4 | 13 | 11 | 0 | 6 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 1 | 37 |
5 | SEAT | 5 | 0 | 2 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 4 | 3+1 | 2 | 0 | 1 | 4 | 23 |
6 | Peugeot | 0 | 0 | 3 | 6 | 2 | 0 | 11 | ||||||||
7 | Škoda | 0 | 0 | 0 | 3 | 0 | 0 | 3 | 6 |
Puchar kierowców samochodów produkcyjnych (Grupa N)
Aby zostać sklasyfikowanym należało wziąć udział w jednym rajdzie poza Europą[4].
Msc. | Kierowca | MON |
SWE |
KEN |
POR |
ESP |
FRA |
ARG |
GRC |
NZL |
FIN |
CHI |
ITA |
AUS |
GBR |
Pkt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Gustavo Trelles | 8 | 1 | 8 | 5 | 13 | 13 | 13 | 8 | 69 | ||||||
2 | Hamed Al-Wahaibi | 13 | 13 | 5 | 13 | 8 | 1 | 53 | ||||||||
3 | Toshi Arai | 3 | 13 | 13 | 29 | |||||||||||
4 | Manfred Stohl | NU | 4 | 4 | NU | NU | 2 | NU | NU | 3 | 2 | NU | 27 | |||
5 | Jouko Puhakka | 1 | NU | NU | NU | 1 | 26 | |||||||||
6 | Ramón Ferreyros | 4 | 2 | NU | 1 | 24 | ||||||||||
7 | Gianluigi Galli | 7 | NU | NU | NU | 6 | 1 | 24 | ||||||||
8 | Marc Duez | 1 | 13 | |||||||||||||
9 | Miguel Campos | 1 | 13 | |||||||||||||
10 | Jani Paasonen | 3 | 2 | 13 | ||||||||||||
11 | Katsuhiko Taguchi | 3 | 3 | 4 | 13 | |||||||||||
12 | Stig-Olov Walfridson | 2 | 8 | |||||||||||||
13 | Luis Climent | NU | 8 | 2 | 8 | |||||||||||
14 | Giovanni Manfrinato | 2 | 8 | |||||||||||||
15 | Jorge Recalde | 2 | 8 | |||||||||||||
16 | Ed Ordynski | 2 | 8 | |||||||||||||
17 | Richard Tuthill | 2 | 8 | |||||||||||||
18 | Christophe Spiliotis | 3 | 5 | |||||||||||||
19 | Hideaki Miyoshi | 3 | 5 | |||||||||||||
20 | Juha Kangas | NU | 3 | 8 | NU | NU | 5 | |||||||||
21 | Claudio Menzi | 3 | 5 | |||||||||||||
22 | Gaby Goudezeune | 3 | 5 | |||||||||||||
23 | Mario Stagni | 3 | 5 | |||||||||||||
24 | Uwe Nittel | 3 | 5 | |||||||||||||
21 | Gavin Cox | 3 | 5 |
Klasyfikacja końcowa producentów w Dwulitrowym Rajdowym Pucharze Świata[5]
Msc. | Producent | Punkty |
---|---|---|
1 | Renault | 102 |
2 | Hyundai | 95 |
NC | Volkswagen | 25 |
Przypisy
- ↑ Home > Seasons > Season 1999 > WRC Calendar. www.juwra.com. [dostęp 2020-05-09]. (ang.).
- ↑ Home > Seasons > Season 1999 > Rule changes. www.juwra.com. [dostęp 2020-05-09]. (ang.).
- ↑ Manufacturer points. www.juwra.com. [dostęp 2020-05-09]. (ang.).
- ↑ Home > Seasons > Season 1999 > Championship standings. www.juwra.com. [dostęp 2020-05-07]. (ang.).
- ↑ 1999 FIA 2-Litre World Cup for Manufacturers Final classification. www.rallybase.nl. [dostęp 2021-01-09]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Wyniki sezonuna stronie rallybase.nl
- Wyniki sezonu na stronie eWRC.com