Raffaele Pinto
 Pinto (1974) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
13 kwietnia 1945 |
| Data i miejsce śmierci |
8 grudnia 2020 |
| Sukcesy | |
Raffaele Pinto, pseud. Lele (ur. 13 kwietnia 1945 w Casnate con Bernate, zm. 8 grudnia 2020 w Cecina) – włoski kierowca rajdowy. Rajdowy mistrz Europy z roku 1972, współtwórca rajdowych sukcesów Fiata i Lancii[1]. Jego brat Enrico, był mistrzem Włoch w wyścigach[2].
Kariera
Pinto rozpoczął udziały w rajdach w roku 1968. W roku 1972 zdobył tytuł Rajdowego mistrza Europy, wygrywając pięć eliminacji, startując samochodem Fiat 124 Sport Spider. Jedną z eliminacji wygranych w sezonie 1972 w ERC, był 32. Rajd Polski. Od roku 1973 rozpoczął starty w Rajdowych mistrzostwach świata samochodem Fiat Abarth 124 Rallye. W sezonie 1974, wygrał swój jedyny rajd w mistrzostwach świata, Rajd Portugalii. W WRC wystąpił w 19 rajdach, wygrywając 45 odcinków specjalnych i trzy razy stając na podium. Startował również z sukcesami w wyścigach górskich. W ostatnim rajdzie wystąpił w roku 1998. Przez wiele lat pełnił rolę kierowcy testowego Lancii. Odegrał ważną rolę w zdobyciu dwóch tytułów mistrza świata przez Mikiego Biasiona[2].
Podia w rajdach WRC[1]
| Nr | Rajd | Sezon | Pilot | Samochód | Miejsce |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 |  8. Rajd Portugalii
|
1974 |  Arnaldo Bernacchini
|
Fiat Abarth 124 Rallye | 1 |
| 2 | 18. Rajd San Remo
|
1976 | Arnaldo Bernacchini
|
Lancia Stratos HF | 3 |
| 3 |  21 Rajd Korsyki
|
1977 | Arnaldo Bernacchini
|
Lancia Stratos HF | 2 |
Przypisy
- ↑ a b Raffaele Pinto. www.ewrc-results.com. [dostęp 2020-12-08]. (pol.).
- ↑ a b Zmarł Raffaele Pinto. www.pl.motorsport.com, 08-12-2020. [dostęp 2020-12-08]. (pol.).