Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Pustynny Lis

Pustynny Lis
The Desert Fox: The Story of Rommel
Gatunek

dramat wojenny

Rok produkcji

1951

Data premiery

17 października 1951

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

88 min

Reżyseria

Henry Hathaway

Scenariusz

Nunnally Johnson

Główne role

James Mason

Muzyka

Daniele Amfitheatrof

Zdjęcia

Norbert Brodine

Scenografia

Maurice Ransford

Kostiumy

Edward Stevenson

Montaż

James B. Clark

Produkcja

Twentieth Century Fox

Wytwórnia

Twentieth Century Fox

Dystrybucja

Twentieth Century Fox (kina), MGM (kina), NBC (TV), TF1 (TV), CBS (VHS)

Przychody brutto

2, 4 mln $

Pustynny Lis (org. The Desert Fox: The Story of Rommel) – amerykański dramat wojenny z 1951 roku w reż. Henry’ego Hathawaya. Scenariusz filmu został oparty na książce brygadiera Desmonda Younga pt. Rommel: The Desert Fox (1950).

Fabuła

II wojna światowa. Feldmarszałek Erwin Rommel przyłącza się do spisku grupy niemieckich oficerów przeciwko Adolfowi Hitlerowi.

Fabuła filmu oparta jest na faktach.

Obsada

i in.

Produkcja

Scenariusz filmu powstał na bazie biografii Rommla autorstwa brygadiera armii brytyjskiej Desmonda Younga. Young podczas wojny walczył jako podpułkownik w Afryce. Będąc w niemieckiej niewoli oclił życie dzięki osobistej interwencji Rommla, który dbał o przestrzeganie prawa wojennego (epizod ten znalazł się w pierwszych scenach filmu, a Young zagrał w nim samego siebie[1]).

Chociaż początkowo planowano obsadzenie w głównej roli Kirka Douglasa i Richarda Widmarka, to ostatecznie otrzymał ją brytyjski aktor James Mason[2]

Film uzupełniono fragmentami oryginalnych filmów dokumentalnych z okresu II wojny światowej[2].

Zdjęcia kręcono w Wielkiej Brytanii, Francji, Włoszech i Stanach Zjednoczonych (Borrego Springs)[2].

Odbiór

Zarówno w czasie jego premiery, jak i obecnie film wzbudzał i wciąż wzbudza dużo kontrowersji. Jego twórcom krytycy zarzucali i do dziś zarzucają mnóstwo uproszczeń. Według nich postać Rommla zawężono wyłącznie do jego roli jako spiskowca przeciwko Hitlerowi. Kilka początkowych scen filmu pokazujących jego udział końcowym okresie walk w Afryce, kiedy to ponosił już same porażki, w niczym nie oddaje jego pseudonimu umieszczonego w oryginalnym tytule filmu ("Pustynny Lis") jaki nadali mu jego przeciwnicy, za jego błyskotliwe zwycięstwa w Afryce w 1942 roku. Zwycięstwa, które odnosił walcząc dla Hitlera i z jego rąk odbierając awanse i odznaczenia. Jak pisał The Guardian widz "musi po prostu uwierzyć filmowi na słowo, że Rommel był geniuszem wojskowym, szanowanym nawet przez swoich wrogów"[3]. Tygodnik Variety chwalił sceny batalistyczne, zwłaszcza atak brytyjskich komandosów na kwaterę Rommla w Afryce. Równocześnie jednak pisał, że "obietnica obejrzenia solidnego filmu wojennego nie spełnia się po uważnym wysłuchaniu narracji i przyjrzeniu się przedstawionym postaciom"[4].

Głównym zarzutem krytyków było jednak przesadne heroizowanie Rommla, a nawet wybielanie niektórych dowódców nazistowskich[4]. The New York Times pisał o "zadziwiającym braku szacunku dla zasad i wrażliwości tych, którzy cierpieli i krwawili w walce z niemiecką agresją podczas II wojny światowej"[5]. "Hollywoodzka pochwała człowieka, [...] odpowiedzialnego za śmierć tysięcy żołnierzy brytyjskich, [...] szczerego oportunisty wojskowego, którego jedyną pasją było uniknięcie klęski. [...] bałwochwalstwo dla generała, który walczył za Hitlera"[6] – pisał Bosley Crowther na łamach tejże gazety.

Krytyka filmu i wytwórni nasiliła się po premierze w październiku 1951 roku. Zastrzeżenia miał również amerykański Departament Stanu oraz kilka organizacji amerykańsko-żydowskich. W rezultacie Biuro Wysokiego Amerykańskiego Komisarza ds Niemiec wstrzymało rozpowszechnianie filmu na terenie Niemiec do czasu "zmiany sytuacji", a wytwórnia Warner Bros wstrzymała dystrybucję kinową na terenie USA i anulowała już zaplanowane seanse[7]. Obraz był również krytykowany w Europie (Wielka Brytania, Włochy, Niemcy)[2].

Film okazał się być jednak dużym sukcesem finansowym[2].

Po latach, z racji kolejnych emisji telewizyjnych filmu, zwracano uwagę, że Rommel nigdy formalnie nie należał do spisku Stauffenberga, a jednie się solidaryzował i utrzymywał kontakty z jego uczestnikami. Wskazywano, że wielu historyków twierdzi, że to nieprawdopodobne, aby feldmarszałek, który regularnie spotykał się z czołowymi nazistami, w tym z Hitlerem, nie wiedział o Holokauście, co film pomija[8]. Obecnie (2023), w ponad 70 lat po premierze, w rankingu popularnego, filmowego serwisu internetowego Rotten Tomatoes obraz posiada wysoką, 71-procentową, pozytywną ocenę "czerwonych pomidorów"[9].

Przypisy

  1. Thomas F. Brady: AUTHOR TO APPEAR IN ROMMEL MOVIE; Brigadier Young, Biographer of German General, Portrays Himself in "Desert Fox". [w:] The New York Times [on-line]. 1951-02-05. [dostęp 2023-05-07]. (ang.).
  2. a b c d e The Desert Fox. [w:] AFI. Catalog [on-line]. [dostęp 2023-05-07]. (ang.).
  3. Alex von Tunzelmann: The Desert Fox: does it capture the real Rommel?. [w:] The Guardian [on-line]. 2016-10-06. [dostęp 2023-05-07]. (ang.).
  4. a b Variety Staff: The Desert Fox. [w:] Variety [on-line]. 1950-12-31. [dostęp 2023-05-07]. (ang.).
  5. Bosley Crowther: THE SCREEN: QUARTET OF NEWCOMERS HERE; "The Desert Fox", Film Dealing With Career of Rommel, Shown at the Globe "Angels in the Outfield" New Bill at Capitol Paramount Features Crime Picture. [w:] The New York Times [on-line]. 1951-10-18. [dostęp 2023-05-07]. (ang.).
  6. Bosley Crowther: CURIOUS TWIST; Now a German General Is Heroized on Screen. [w:] The New York Times [on-line]. 1951-10-28. [dostęp 2023-05-07]. (ang.).
  7. "DESERT FOX" RELEASE IN GERMANY HALTED. [w:] The New York Times [on-line]. 1951-12-13. [dostęp 2023-05-07]. (ang.).
  8. Madeline Chambers: The Devil’s General? German film seeks to debunk Rommel myth. [w:] reuters.com [on-line]. 2012-11-01. [dostęp 2023-05-07]. (ang.).
  9. The Desert Fox. [w:] Rotten Tomatoes [on-line]. [dostęp 2023-05-07]. (ang.).

Linki zewnętrzne