Przymierze terapeutyczne
Przymierze terapeutyczne, przymierze w działaniu lub sojusz roboczy (ang. therapeutic alliance, working alliance) – współpraca pomiędzy psychologiem lub psychoterapeutą a klientem, oparta na wzajemnym zaufaniu i zaangażowaniu. Na przymierze składają się trzy elementy:
- określenie celów terapii (lub diagnozy psychologicznej)
- określenie zadań służących realizacji tych celów
- budowanie więzi między pacjentem i profesjonalistą
Przymierze w działaniu jest podstawą relacji psychoterapeutycznej (i diagnostycznej). Uważane jest za jeden z najważniejszych czynników skutecznej interwencji psychologicznej. Cele i sposób ich realizacji ustalane są zazwyczaj podczas zawierania kontraktu, ale ich efektywna realizacja zależy od jakości więzi[1][2]. Przymierze terapeutyczne pozwala na utrzymywanie współdziałania między psychoterapeutą i klientem nawet wówczas, gdy między nimi pojawiają się silne i negatywne emocje[3].
Przypisy
- ↑ Richard J. Gerrig, Philip G. Zimbardo, Psychologia i życie, wyd. 3, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 501, ISBN 83-01-14632-X, OCLC 749850229.
- ↑ Katarzyna Stemplewska-Żakowicz, Władysław Jacek Paluchowski, Podstawy diagnozy psychologicznej, [w:] Jan Strelau, Dariusz Doliński, Psychologia akademicka: podręcznik. T. 2, wyd. 2 popr., Gdańsk: Gdańske Wydawnictwo Psychologiczne, 2011, s. 23-85, ISBN 978-83-7489-265-0, OCLC 804654832.
- ↑ Nancy McWilliams: Diagnoza psychonalityczna. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologicne, 2009, s. 70. ISBN 978-83-7489-227-8.