Przewód trzustkowy
Przewód trzustkowy – w anatomii kręgowców przewód odprowadzający sok trzustkowy z trzustki do jelita cienkiego. Liczba przewodów trzustkowych jest zmienna gatunkowo – u ptaków są trzy, u bydła lub świni jeden[1].
U człowieka obecne są dwa przewody, odprowadzające sok trzustkowy do części zstępującej dwunastnicy[2]. Główny przewód trzustkowy, nazywany też przewodem Wirsunga[3] (łac. ductus pancreaticus, ductus Wirsungi), uchodzi w pobliżu przewodu żółciowego wspólnego zwykle w obrębie brodawki większej dwunastnicy[2]. Drugi, przewód trzustkowy dodatkowy, nazywany też przewodem Santoriniego[4] (łac. ductus pancreaticus accessorius, ductus Santorini), zazwyczaj ma dwa ujścia: jedno do głównego przewodu trzustkowego, drugie w obrębie brodawki mniejszej dwunastnicy[2].
Nazwy eponimiczne przewodów upamiętniają anatomów, którzy po raz pierwszy je opisali – niemieckiego anatoma Johanna Georga Wirsunga[3][5] i włoskiego anatoma Giovanni Domenico Santoriniego[4][6].
Przypisy
- ↑ Lucyna Witalińska: trzustka. W: Encyklopedia biologiczna. Czesław Jura, Halina Krzanowska (red). T. XI: Tk–Wr. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 2000, s. 100. ISBN 83-85909-55-9.
- ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 314–314, ISBN 978-83-200-4501-7.
- ↑ a b Gołąb 1974 ↓, s. 109.
- ↑ a b Gołąb 1974 ↓, s. 87–88.
- ↑ Johann Georg Wirsung w bazie Who Named It (ang.)
- ↑ Giovanni Domenico Santorini w bazie Who Named It (ang.)
Bibliografia
- Bogusław Gołąb, Słownik eponimów morfologicznych, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1974.
