Przemysław Rybka (ur. 25 lipca 1923 w Warszawie, zm. 5 kwietnia 1995) – polski astronom. Jego badania skupiały się na astrometrii, kometach jednopojawieniowych oraz historii astronomii^[1].

W czasie hitlerowskiej okupacji Lwowa pracował w Obserwatorium Lwowskim jako pomocnik obserwacyjny i jednocześnie (wraz z Eugeniuszem Rybką i Janem Mergentaleren) obsługiwał tajną stację meteorologiczną Armii Krajowej^[2]. Po wojnie pracował w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Wrocławskiego (od 1948), Zakładzie Astronomii PAN (od 1960), Centrum Badań Kosmicznych PAN (na przełomie 1977 i 1978) oraz Instytucie Historii Nauki, Oświaty i Techniki PAN^[1].

Publikował biografie innych astronomów w „Postępach Astronomii” oraz książki na temat historii astronomii. Był członkiem Międzynarodowej Unii Astronomicznej, Polskiego Towarzystwa Astronomicznego, Towarzystwa Wiedzy Powszechnej oraz Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii. To ostatnie odznaczyło go srebrną (1971) i złotą (1976) odznaką^[1].

Jego rodzicami byli Eugeniusz (również astronom) i Maria z domu Sierakowska (1895–1985)^[3].

Został pochowany na Cmentarzu Świętej Rodziny we Wrocławiu^[4].

• Mikołaj Kopernik i jego nauka, E. Rybka, P. Rybka, Warszawa 1953
• Kopernik – człowiek i myśl, E. Rybka, P. Rybka, Warszawa 1972
• Katalogi gwiazdowe Maksymiliana Weissego i ich rola w astronomii, P. Rybka, 1980
• Historia astronomii w Polsce. Tom II (1773–1918), E. Rybka, P. Rybka, Wrocław 1983 ISBN 83-04-01478-5
• Katalog gwiazdowy Jana Heweliusza, P. Rybka, Wrocław 1984
• Instrumentarium astronomiczne Jana Heweliusza, P. Rybka, Wrocław 1987
• Heweliusz P. Rybka, Warszawa 1989