Proksybarbal
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
5-allilo-5-(2-hydroksypropylo)pirymidyno-2,4,6(1H,3H,5H)-trion |
Inne nazwy i oznaczenia
|
farm.
|
łac. acidum 5-allyl-5-(β-hydroxypropylbarbituricum), proxibarbalum, proxibarbitalum
|
inne
|
proksybarbital, kwas 5-allilo-5-(2-hydroksypropylo)barbiturowy
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C10H14N2O4
|
Masa molowa
|
226,23 g/mol
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
2537-29-3
|
PubChem
|
17336
|
DrugBank
|
DB13253
|
SMILES
|
CC(CC1(C(=O)NC(=O)NC1=O)CC=C)O |
|
InChI
|
InChI=1S/C10H14N2O4/c1-3-4-10(5-6(2)13)7(14)11-9(16)12-8(10)15/h3,6,13H,1,4-5H2,2H3,(H2,11,12,14,15,16) |
InChIKey
|
VNLMRPAWAMPLNZ-UHFFFAOYSA-N |
|
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
ATC
|
N05CA22
|
|
Proksybarbal – organiczny związek chemiczny, pochodna kwasu barbiturowego[1] o działaniu uspokajającym i kojącym ośrodkowy układ nerwowy[potrzebny przypis]. Łagodzi objawy migreny[1][2], nie działa nasennie[1]. Punkt uchwytu działania leku znajduje się w tworze siatkowatym pnia mózgu oraz w podwzgórzu. Wpływa korzystnie na zaburzenia regulacji autonomicznych pochodzenia ośrodkowego. Działanie leku ujawnia się po kilku dniach stosowania. Nie wywołuje zależności lekowej, nawet po kilkumiesięcznym okresie stosowania[potrzebny przypis].
Oryginalny, polski lek zsyntetyzowany w 1955 lub 1956 roku[1][3] w laboratoriach Akademii Medycznej we Wrocławiu[potrzebny przypis] przez Bogusława Bobrańskiego[1]. Jeleniogórskie Zakłady Farmaceutyczne Polfa rozpoczęły produkcję tabletek zawierających proksybarbal pod nazwą handlową Ipronal[1], którą zakończono w 1999 roku[potrzebny przypis]. Lek nie został opatentowany i znajdował się w handlu w kilku krajach (Szwajcaria, Austria, Hiszpania, Węgry)[1]. Obecnie w Polsce preparat jest niedostępny (poza importem docelowym z Węgier)[potrzebny przypis]. We Francj został wycofany z rynku ze względu na ryzyko spowodowania małopłytkowości immunoalergicznej[2].
Preparaty dostępne na świecie
Preparaty handlowe[3]:
- Axeen (Szwajcaria)
- Centralgal (Francja)
- Vasalgin (Węgry)
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Tadeusz J.T.J. Szuba Tadeusz J.T.J., Ekonomika prac naukowo-badawczych w farmacji, „Aptekarz”, 11 (9), 2003, s. 226–256 (patrz s. 249) [zarchiwizowane 2008-12-27] .
- ↑ a b Proxibarbal, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB13253 [dostęp 2025-02-25] (ang.).
- ↑ a b MarcinM. Dolecki MarcinM., Bobrański Bogusław [online], Giganci Nauki [dostęp 2025-02-25] .
N05: Leki psycholeptyczne
N05A – Leki przeciwpsychotyczne | N05AA – Pochodne fenotiazyny z łańcuchem alifatycznym |
|
---|
N05AB – Pochodne fenotiazyny z grupą piperazynową |
|
---|
N05AC – Pochodne fenotiazyny z grupą piperydynową |
|
---|
N05AD – Pochodne butyrofenonu |
|
---|
N05AE – Pochodne indolu |
|
---|
N05AF – Pochodne tioksantenu |
|
---|
N05AG – Pochodne difenylobutylopiperydyny |
|
---|
N05AH – Pochodne diazepiny, oksazepiny i tiazepiny |
|
---|
N05AL – Benzamidy |
|
---|
N05AN – Sole litu |
|
---|
N05AX – Inne |
|
---|
|
---|
N05B – Anksjolityki | N05BA – Pochodne benzodiazepin |
|
---|
N05BB – Pochodne difenylometanu |
|
---|
N05BC – Karbaminiany |
|
---|
N05BD – Pochodne dibenzobicyklooktadienu |
|
---|
N05BE – Pochodne azaspirodekanodionu |
|
---|
N05BX – Inne |
|
---|
|
---|
N05C – Leki nasenne i uspokajające | N05CA – Barbiturany |
|
---|
N05CC – Aldehydy i ich pochodne |
|
---|
N05CD – Pochodne benzodiazepiny |
|
---|
N05CE – Pochodne piperynodionu |
|
---|
N05CF – Cyklopirolony |
|
---|
N05CH – Agonisty receptora melatoninowego |
|
---|
N05CJ – Antagonisty receptora oreksynowego |
|
---|
N05CM – Inne |
|
---|
N05CX – Preparaty złożone zawierające leki nasenne i uspokajające, z wyłączeniem barbituranów |
|
---|
|
---|