Nie mylić z: port lotniczy Pekin.

Port lotniczy Pekin-Daxing

北京大兴国际机场^[1]

Port Pekin-Daxing (2019)
Państwo	Chiny
Miejscowość	Pekin
Typ	cywilne
Data otwarcia	25 września 2019[2]
Kod IATA	PKX
Kod ICAO	ZBAD[3]
Strefa czasowa	UTC +08:00
Wysokość	30 m n.p.m.
Statystyki ruchu (2019)
Liczba pasażerów	3 138 000
Drogi startowe
Kierunek 01L/19R: beton, 3400[4][5] m Kierunek 17L/35R: beton, 3800[4][5] m Kierunek 17R/35L: beton, 3800[4][5] m Kierunek 11L/29R: beton, 3800[4][5] m
Położenie na mapie Pekinu PKX
Położenie na mapie Chin PKX
39,511944°N 116,410556°E/39,511944 116,410556
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Port lotniczy Pekin-Daxing (chiń. 北京大兴国际机场; pinyin Běijīng Dàxīng Guójì Jīchǎng^[1]; IATA: PKX^[6], ICAO: ZBAD^[3]) – lotnisko zlokalizowane na granicy Pekinu i miasta Langfang (prowincja Hebei) w Chinach. Po wybudowaniu będzie drugim międzynarodowym lotniskiem w Pekinie^[7]. Na czerwiec 2019 roku planowane było ukończenie budowy terminalu^[8]. Otwarcie portu nastąpiło 25 września 2019 roku^[2].

Po oddaniu do użytku obiekt ma być głównym międzynarodowym lotniskiem przesiadkowym na terenie północnych Chin^[9]. Lotnisko ma mieć 4 pasy startowe, 268 miejsc dla postoju samolotów, obszar terminalu ma wynosić 700 000 m², co pozwoli na przyjęcie ponad 100 mln pasażerów rocznie^[10]. Ma być największym na świecie portem lotniczym^[11]. Docelowo obiekt ma mieć 7 pasów startowych, dzięki czemu w ciągu roku liczba operacji lotniczych ma wynieść ok. 620 000^[12].

Rozbudowany terminal w Pekinie-Daxingu będzie mógł konkurować, pod względem liczby odprawionych rocznie pasażerów, z portem Hartsfield–Jackson w Atlancie w Stanach Zjednoczonych. Projekt chińskiego lotniska przygotowała brytyjska architektka Zaha Hadid. Koszty budowy stołecznego lotniska mogą sięgnąć 12 mld USD^[13].

Lotnisko jest oddalone 46 kilometrów od placu Tian’anmen, 67 kilometrów od drugiego stołecznego portu międzynarodowego^[14]. Pekin-Daxing będzie obsługiwać linie należące do sojuszu SkyTeam, a linie tworzące Star Alliance będą korzystać z dotychczasowego lotniska w Pekinie^[15].

Według urzędu lotnictwa cywilnego Chin w latach 2011–2018 roczny wzrost liczby pasażerów obsługiwanych przez chińskie lotniska wyniósł średnio 10,6% (średnia światowa: 8,2%)^[16]. Gdy ruch pasażerski przejmie nowe pekińskie lotnisko, port lotniczy Pekin-Nanyuan zostanie zamknięty^[17].

Międzymiastowe połączenie Pekin–Xiong’an szybkiej kolei, którego budowę rozpoczęto w marcu 2018 roku, ma mieć początek na stacji Pekin Zachodni^[18]. Kolej ta łączyć będzie zurbanizowany obszar Pekinu, stołeczną dzielnicę Daxing, nowy pekiński terminal, miasto Bazhou oraz Xiong’an^[19][20]. Na odcinku między lotniskiem a Pekinem pociągi będą mogły osiągnąć prędkość 250 km/h, a na odcinku pomiędzy lotniskiem a miastem Xiong’an będzie można podróżować z prędkością 350 km/h^[21], skracając czas jazdy między oboma miastami do ok. 30 minut^[22], a trasę z Pekinu na lotnisko będzie można pokonać w ok. 11 minut^[23]. Uruchomienie ruchu kolejowego na odcinku z Pekinu do terminalu planowane jest na wrzesień 2019 roku^[24], natomiast z portu do Xiong’an pociągi mają ruszyć pod koniec 2020 roku^[25][26].

Pociągi mają też kursować na innej trasie, międzymiastowej linii kolejowej, która ma łączyć Langfang, Yizhuang, pekińską dzielnicę Tongzhou oraz port lotniczy Pekin z nowym stołecznym lotniskiem. Pierwszy etap budowy tej trasy kolejowej (nowy port lotniczy – wschodni Langfang) ma być ukończony w czerwcu 2022 roku. Pociągi na tej linii mają osiągać prędkość 200 km/h^[27].

Linia Nowe Lotnisko, część stołecznego metra, która ma połączyć terminal ze zurbanizowanym obszarem Pekinu, jest w trakcie budowy. Odcinek ma być otwarty dla ruchu szynowego we wrześniu 2019 roku. Pociągi jeżdżące na tej linii będą mogły osiągać prędkość 160 km/h, dzięki czemu będzie to najszybszy odcinek miejskiego transportu kolejowego w Chinach. Podróż z południowego odcinka trzeciej obwodnicy Pekinu do nowego lotniska ma trwać 19 minut^[28].

Budowę drugiego międzynarodowego portu lotniczego dla Pekinu zaproponowano w 2008 roku^[29]. W 2012 roku port lotniczy Pekin działał na granicy nominalnej przepustowości^[30].

We wrześniu 2011 roku, w pierwszych medialnych doniesieniach, pojawiły się informacje, że nowy terminal ma mieć 9 pasów startowych, z czego 8 na potrzeby cywilnych lotów, a 1 przeznaczony do celów wojskowych^[31]. Nowy port miał być uruchomiony by uzupełniać się z dotychczasowym terminalem międzynarodowym w stolicy^[32] (2013: 83 mln pasażerów^[33]).

Według planów docelowo ma być to największy port lotniczy w Chinach i na świecie^[34]. Zgodnie z informacjami podawanymi w mediach w 2011 roku lotnisko ma obsłużyć docelowo od 120 do 200 milionów pasażerów rocznie^[35]. Pekin-Daxing ma być największym na świecie portem lotniczym pod względem liczby obsłużonych pasażerów i ma wyprzedzić w tej klasyfikacji amerykańskie lotnisko Atlanta – Hartsfield-Jackson^[36].

13 stycznia 2013 roku rzecznik pekińskiego lotniska podał do publicznej informacji, że chińska Rada Państwa wydała oficjalną zgodę na budowę nowego portu lotniczego, który według planów miał powstać w Daxing, południowej dzielnicy stolicy, przy granicy Pekinu z prowincją Hebei. Terminal miał mieć 7 pasów startowych: 6 na potrzeby lotów cywilnych oraz 1 do celów militarnych.

Według informacji podanych przez gazetę związaną z Chińską Administracją Lotnictwa Cywilnego (CAAC), zakrojona na dużą skalę budowa miała się rozpocząć w 2014 roku, a inwestycja miała być oddana do użytku przed końcem 2018 roku. Zgodnie z ówczesną koncepcją przed 2025 rokiem lotnisko miało przyjmować rocznie 70 mln pasażerów. Szacowany koszt inwestycji wynosić miał nie mniej niż 70 mld CNY (11,2 mld USD / 34,7 mld PLN)^[37].

Lotnisko obsługiwane jest przez 35 linii lotniczych, które oferują bezpośrednie połączenia do 160 destynacji w 23 krajach Azji i Europy^[38]:

• oficjalna strona portu lotniczego Pekin-Daxing (chiń. • ang.)