Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Poltegor Centre we Wrocławiu

Poltegor
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Wrocław

Adres

ul. Powstańców Śląskich 95 – Osiedle Południe

Architekt

Zofia Szczęsnowicz-Sołowij, Julian Duchowicz, Jan Szymański

Wysokość całkowita

125 m

Wysokość do dachu

92 m

Kondygnacje

25

Rozpoczęcie budowy

1974

Ukończenie budowy

1982

Zniszczono

2007

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Poltegor”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Poltegor”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Poltegor”
Ziemia51°05′38,33″N 17°01′11,73″E/51,093981 17,019925

Poltegor – biurowiec we Wrocławiu, który zlokalizowany był w dzielnicy Krzyki pośrodku osiedla Południe. Zbudowany w 1982 roku technologią monolityczną, rozebrany w 2007 roku. Był najwyższym budynkiem we Wrocławiu.

Architektura

Fundamentem budynku była kilkumetrowej grubości[potrzebny przypis] płyta żelbetowa posadowiona na palach. Konstrukcja budynku oparta była na środkowym monolitycznym trzonie żelbetowym, w którym mieszankę betonową układano w deskowaniach ślizgowych. W trzonie tym mieściły się piony windowe, schody, sanitariaty i szyb instalacyjny. Zewnętrzne dwa trakty zbudowano w konstrukcji stalowej, szkieletowej.

Przyziemie budynku zawierało pomieszczenia gospodarcze i inne pomocnicze. Do tego poziomu zjeżdżały trzy windy towarowo-osobowe (spośród dziewięciu zainstalowanych w budynku). Następna kondygnacja to hall wejściowy do budynku (stąd odjeżdżały wszystkie windy), następne 22 piętra wynajmowane były na biura. Na najwyższej kondygnacji znajdowała się duża sala konferencyjna oraz bar-kawiarnia, wykorzystywana często w charakterze platformy widokowej.

Na dachu były stacje przekaźnikowe i nadawcze anteny telewizyjne i radiowe, stąd m.in. nadawała na początku lat 90. pierwsza w Polsce i w całym Bloku Wschodnim Prywatna Telewizja „Echo”. Do 18 kwietnia 2007 znajdowały się tu nadajniki: Radia Aplauz, Tok FM, Radiostacji, RMF Classic a także Telewizji Dolnośląskiej TeDe. Część z nich przeniosła nadajnik na dach domu akademickiego „Kredka”.

Historia

Budowę wieżowca zakończono w 1982 roku. Nazwa budynku wywodziła się od nazwy przedsiębiorstwa Poltegor (akronim od "Polska Technika Górnicza"), zajmującej się projektowaniem inwestycji w górnictwie, która dysponowała całym biurowcem w latach 80., a później zajmowała znaczną jego część na swoją siedzibę. W 1991 Poltegor został podzielony na dwie niezależne firmy: Poltegor-Projekt i Poltegor-Instytut.

Ćwiczenia ratownicze
Rozbiórka wieżowca

Wieżowiec i otaczającą go prawie 3-hektarową działkę kupił 18 stycznia 2006 roku za (według nieoficjalnych informacji) 17,5 milionów euro[1][2] wrocławski biznesmen Leszek Czarnecki. Wiosną 2006 roku rozpoczęto prace ziemne w otoczeniu „Poltegoru”, przygotowujące teren pod budowę nowego obiektu.

1 czerwca 2007 w godzinach przedpołudniowych przeprowadzono ćwiczenia ratownicze, a po południu w kawiarni na ostatnim piętrze odbył się koncert zespołu IRA[potrzebny przypis].

Od 2 czerwca 2007 prowadzona była rozbiórka budynku piętro po piętrze (koparki zostały wciągnięte na dach 15 czerwca). Prace rozbiórkowe nadziemnej części budynku zakończyły się w październiku. 3 listopada koparki dotarły do kamienia węgielnego[3] wmurowanego 30 maja 1974 roku. Od 6 listopada trwały roboty przy usuwaniu żelbetowego fundamentu. Prowadzone były metodą mikrowybuchów[4].

W miejscu Poltegoru powstał wieżowiec Sky Tower.

Przypisy

  1. "Leszek Czarnecki kupił Poltegor", gazeta.pl 20.01.2006
  2. "Wysoko, wyżej, najwyżej". leszek-czarnecki.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-15)]., www.leszek-czarnecki.pl
  3. metalowa kapsuła, nieco zgnieciona przy burzeniu fundamentów, zachowała jednak w swoim wnętrzu niemalże nieuszkodzony akt erekcyjny ([1] i [2])
  4. w tysiącu otworów wierconych w fundamencie umieszczane są co kilkadziesiąt minut 80- i 160-gramowe ładunki wybuchowe; otwory są uszczelniane, a po nakryciu miejsca wybuchu matą tłumiącą ładunki są odpalane

Linki zewnętrzne