Podsadzka
Podsadzka - materiał nietoksyczny i niepalny, dostarczony z powierzchni (np. kanałem podsadzkowym) lub wyrobisk drążonych w kamieniu, stosowany do podsadzania[1] - wypełniania pustek poeksploatacyjnych w podziemnych zakładach górniczych.
Materiałem podsadzkowym może być piasek lub odpady przemysłowe: skała płonna, żwir, żużel, popiół granulowany, a także mieszanina piasku z odpadami[2] i inne substancje spełniające określone wymogi ministerstwa ochrony środowiska.
Rodzaje podsadzek
- podsadzka sucha:
- układana ręcznie ze skały płonnej
- miotana (mechanicznie)
- pneumatyczna (dmuchana za pomocą sprężonego powietrza);
- podsadzka hydrauliczna – polega na tłoczeniu do wyrobisk kopalnianych pod ciśnieniem nawodnionego piasku lub rzadziej skały płonnej celem zniwelowania ubytku masy spowodowanego eksploatacją górotworu. Osiadanie terenu wynosi zaledwie 10-15% miąższości pokładu.
Podsadzka sucha i podsadzka hydrauliczna może być:
- pełna
- częściowa (pasowa lub w szachownicę)[1].
Zalety podsadzania wyrobisk
Likwidacja zrobów poprzez podsadzanie może przynieść następujące korzyści[3]:
- opanowywanie pracy stropów
- zmniejszenie wielości deformacji górotworu
- zmniejszenie strat eksploatacyjnych
- likwidacja pożarów kopalnianych przy zastosowaniu podsadzki hydraulicznej
- ochrona środowiska poprzez wykorzystanie odpadów jako materiału
- likwidacja niedostępnych zrobów mogących powodować nieciągłe deformacje powierzchni i pożaru endogeniczne pokładów
- zmniejszenie ilości wydzielanych gazów kopalnianych.
Podsadzka w Polsce
Podsadzka z wykorzystaniem skały płonnej składowanej na hałdach została wprowadzona na ziemiach polskich w 1893 roku[4].
Kopalnie piasku podsadzkowego
Kopalnie Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego w latach 80. były zaopatrywane w piasek podsadzkowy głównie z kopalni piasku w Szczakowej (rejon Pustyni Błędowskiej), Kotlarni, Gołonogu. Piasek był transportowany koleją czterema magistralami: wschodnią, zachodnią, północną i południową oraz linią biegnącą do Rybnickiego Okręgu Węglowego[5]. Materiał był ładowany w samowyładowcze wagony podsadzkowe, które wjeżdżały na samowyładowcze mosty podsadzkowe[6].
Współczesność
Obecnie w polskich kopalniach stosuje się podsadzkę hydrauliczną. Taki sposób zabezpieczania wyrobisk stanowił zaledwie 2% w 2009 roku (w przeciwieństwie do ok. 50% w przeszłości) i był stosowany w kopalniach: KWK Bobrek-Centrum (zakończenie podsadzki przed 2011 rokiem[7]), KWK Wujek (zakończenie podsadzki w połowie 2015 roku[8]), KWK Wieczorek (planowane zakończenie podsadzki pod koniec 2016 roku[8]), KWK Staszic, a także w KWK Mysłowice-Wesoła[9], reszta kopalń wybierała głównie na zawał[10].
Przypisy
- ↑ a b Stanisław Gisman: Słownik górniczy, Instytut Węglowy, Katowice 1949, s. 207-208
- ↑ Adamek 1980 ↓, s. 31.
- ↑ Adamek 1980 ↓, s. 11.
- ↑ Jan Palarski. Design of backfill as support in Polish Coal Mines. „The Journal of The South African Institute of Mining and Metallurgy”. 94 (8), s. 218, 1994-08. (ang.).
- ↑ Adamek 1980 ↓, s. 68.
- ↑ Adamek 1980 ↓, s. 70-71.
- ↑ Piotr Kołodziejczyk. Kopalnie są na całym Śląsku, ale tylko Bytom się zapada. „Dziennik Zachodni”, 2011-08-10. Polska Press Sp. z o.o.
- ↑ a b Program naprawczy po roku. „Nasz Holding”, s. 3, 2016. Katowicki Holding Węglowy. ISSN 1234-4834.
- ↑ Maciej Dorosiński: Stary i sprawdzony sposób. [w:] Trybuna Górnicza [on-line]. Wydawnictwo Górnicze, 2017-02-11. [dostęp 2017-11-05].
- ↑ Podsadzka poszła do lamusa. WNP.PL, 2009-01-28. [dostęp 2016-10-16].
Bibliografia
- Ryszard Adamek: Podsadzanie wyrobisk górniczych. Katowice: Śląsk, 1980, s. 11. ISBN 83-216-0045-X.