Podhorodyszcze (gmina)
| gmina wiejska | |
| 1934–1939, 1941–1944[1] | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Siedziba | |
| Powierzchnia (1934) |
122,16 km² |
| Populacja (1931) • liczba ludności |
|
| • gęstość |
93,7 os./km² |
Podhorodyszcze – dawna gmina wiejska w powiecie bóbreckim województwa lwowskiego II Rzeczypospolitej (1934–1939), a także jednostka podziału administracyjnego Generalnego Gubernatorstwa w latach 1941–1944, wchodząca w skład dystryktu galicyjskiego. Siedzibą gminy było Podhorodyszcze.
Gminę utworzono 1 sierpnia 1934 r. w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej z dotychczasowych gmin wiejskich: Dźwinogród, Horodysławice, Hryniów, Kocurów, Mikołajów, Podhorodyszcze, Podjarków, Podsosnów, Romanów i Siedliska[3].
W skład gminy wchodziło 10 gromad[4]:
- Dźwinogród – obejmowała miejscowości Dźwinogród, Czerniejów, Tatałówka, Żuków
- Horodysławice – obejmowała miejscowość Horodysławice
- Hryniów – obejmowała miejscowości Hryniów, Buda pod Mełewom, Buda w Kułakowcu, Buda w Mostyszczu, Na Horach, Sochaniw Młyn, Zalesie
- Kocurów – obejmowała miejscowość Kocurów
- Mikołajów – obejmowała miejscowości Mikołajów, Rudka
- Podhorodyszcze – obejmowała miejscowość Podhorodyszcze, Moczary, Monastyr, Pańczyna, W Pysku
- Podjarków – obejmowała miejscowość Podjarków
- Podsosnów – obejmowała miejscowości Podsosnów, Mikołajów ad Gaje
- Romanów – obejmowała miejscowość Romanów, Czartorysko, Kliszczowa, Łysa Góra, Podciemne, Radowskie
- Siedliska – obejmowała miejscowości Siedliska, Bogajówka[5].
W latach 1939–1941 zniesiona, będąc okupowana przez ZSRR, gdzie nie funkcjonowały gminy zbiorowe (vide rejon bóbrecki)[6].
W 1941 roku reaktywowana na skutek wojny niemiecko-radzieckiej, po zajęciu obszaru przez władze hitlerowskie. Weszła w skład Landkreis Lemberg (dystrykt Galicja, Generalne Gubernatorstwo). Zwiększono ją wtedy o gromadę Wodniki, należącą przed wojną do gminy Stare Sioło. Ludność gminy w 1943 roku wynosiła 11.386[7].
| Gmina w Landkreis Lemberg | Miejscowości / gromady | Gmina
(II RP) |
Powiat
(II RP) |
Rejon w ZSRR (1939–1941) |
|---|---|---|---|---|
| Podhorodyszcze | Dźwinogród, Horodysławice, Hryniów, Kocurów, Mikołajów, Podhorodyszcze, Podjarków, Podsosnów, Romanów i Siedliska | Podhorodyszcze | bóbrecki | bóbrecki |
| Wodniki | Stare Sioło |
Po II wojnie światowej (1944) obszar gminy został włączony do Ukraińskiej SRR[8].
Przypisy
- ↑ W czasie II wojny światowej poza administracją polską, po II wojnie światowej poza granicami Polski.
- ↑ Skorowidz gmin Rzeczypospolitej Polskiej.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 539
- ↑ Lwowski Dziennik Wojewódzki. 1934, nr 19, „Biblioteka Jagiellońska, 102222 III”, 17 września 1934 [dostęp 2024-12-27].
- ↑ „Lwowski Dziennik Wojewódzki”, 19, 17 września 1934, s. 195.
- ↑ Смерека Б. (2020). ЛЬВІВСЬКА ОБЛАСТЬ (1939-1959 рр.): адміністративний та демографічний довідник. Львів: НАЦІОНАЛЬНА АКАДЕМІЯ НАУК УКРАЇНИ.
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG
- ↑ Українська РСР: Адміністративно-територіальний поділ: на 1 вересня 1946 року. Українське видавництво політичної літератури, Київ (1947).