Podgórze Krakowskie
 Kraków i Wieliczka z lotu ptaka | |
| Megaregion | |
|---|---|
| Prowincja | |
| Podprowincja | |
| Makroregion | |
| Mezoregion |
Podgórze Krakowskie |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
|
Podgórze Krakowskie (512.53) – region geograficzny o krajobrazie podgórskim położony w południowej Polsce, w okolicach Krakowa, stanowiący zachodni skrawek Kotliny Sandomierskiej wciśnięty między dolinki Skawinki i Raby. Wyróżniony jako mezoregion w ramach wieloautorskiej regionalizacji fizycznogeograficznej Polski z 2018 roku[1].
Mezoregion, w północnej części przecięty przebiegiem autostrady A4, zajmuje stosunkowo niewielką powierzchnię 166 km² na obszarze województwa małopolskiego[1]. Rozciąga się na południe od Krakowa po Skawinę i Wieliczkę, na północy granicząc z Pomostem Krakowskim i Niziną Nadwiślańską, na południu z Pogórzem Wielickim, na zachodzie z Rowem Skawińskim, a na wschodzie z Podgórzem Bocheńskim[2].
Środowisko przyrodnicze cechuje przejściowy charakter pomiędzy Karpatami a Podkarpaciem. Występują tutaj zarówno wypiętrzenia terenu osiągające poziom 260–300 m n.p.m., jak i wypłaszczenia zawierające dolinki rzeczne zlewiska Wisły. Głównymi ciekami są Skawinka i Wilga. Podgórze Krakowskie jest obszarem dość gęsto zaludnionym, z przewagą terenów zabudowanych i rolniczych, o glebach brunatnych, płowych, madowych, a także z czarnoziemami. Lasów jest mało, choć północno-zachodni skrawek mezoregionu znajduje się w obrębie Bielańsko-Tynieckiego Parku Krajobrazowego[1].
W stosowanej przed 2018 rokiem regionalizacji fizycznogeograficznej Polski autorstwa Jerzego Kondrackiego omawiany region nie został wyszczególniony, a obszar go obejmujący przynależał do dwóch mezoregionów – część wschodnia stanowiła fragment Podgórza Bocheńskiego, natomiast zachodnia wchodziła w skład Rowu Skawińskiego[3].
Przypisy
- ↑ a b c Maria Łanczont i inni, Kotlina Sandomierska (512.4–5), [w:] Andrzej Richling i inni red., Regionalna geografia fizyczna Polski, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2021, s. 458–474, ISBN 978-83-7986-381-5.
- ↑ Jerzy Solon i inni, Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data, „Geographia Polonica”, 91 (2), 2018, s. 143–170, DOI: 10.7163/GPol.0115 (ang.).
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, wyd. 3, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 299–300, 305, ISBN 83-01-13897-1.
Linki zewnętrzne
- Mapa regionalizacji Polski z 2018 r. jako warstwa geoportalu „Geoserwis GDOŚ” w folderze „Inne dane środowiskowe”, warstwa „Mezoregiony fizycznogeograficzne”.