Pośrednia Papirusowa Przełączka
Pośrednia Papirusowa Przełączka wśród podpisanych obiektów | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°12′17,6″N 20°12′00,3″E/49,204889 20,200083 |
Pośrednia Papirusowa Przełączka (słow. Vyšná Papirusova štrbina) – przełęcz znajdująca się w grani głównej Tatr Wysokich w ich słowackiej części. Oddziela od siebie dwie z trzech Papirusowych Turni: Pośrednią Papirusową Turnię na południowym zachodzie i Wielką Papirusową Turnię na północnym wschodzie[1].
Od strony południowo-zachodniej pod turnią znajduje się Barania Kotlina – górne piętro Doliny Dzikiej. Ściany opadające do niej są urwiste. Pod nimi biegnie Pośrednia Papirusowa Drabina – fragment wybitnego zachodu, jakim jest Papirusowa Drabina. Pod nią z kolei położone są Papirusowe Spady – urwisko opadające w stronę doliny. Do Czarnego Bańdziocha[2] w górnych partiach Dolinie Czarnej Jaworowej zbiega natomiast w tym rejonie Szymkowy Żleb, ponad którym wyrastają bloki szczytowe Pośredniej i Wielkiej Papirusowej Turni[1].
Na siodło Pośredniej Papirusowej Przełączki nie wiodą żadne znakowane szlaki turystyczne, jest dostępna jedynie dla taterników. Najdogodniejsza droga prowadzi na nie z Przełęczy Stolarczyka od południowego zachodu, z obejściem Małej i Pośredniej Papirusowej Turni[1].
Pośrednia Papirusowa Przełączka zwana była dawniej Wyżnią Papirusową Przełączką[1].
Pierwsze wejścia (przy przejściu granią):
- Alfred Martin i przewodnik Johann Franz (senior), 16 lipca 1907 r. – letnie,
- Josef Bethlenfalvy i A. Roth, 7 kwietnia 1934 r. – zimowe[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIII. Przełęcz Stolarczyka – Modra Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1983, s. 104–112. ISBN 83-217-2472-8.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 124. ISBN 83-909352-2-8.