Pleszowice
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Powierzchnia |
0,814 km² |
| Populacja • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
+380 3234 |
| Kod pocztowy |
81350 |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 49°44′52″N 22°56′34″E/49,747778 22,942778
| |
Pleszowice (ukr. Плешевичі) – wieś na Ukrainie, w rejonie mościskim obwodu lwowskiego.
Historia
Wieś szlachecka Pleschowice, położona była w 1589 roku w ziemi przemyskiej województwa ruskiego[1].
W wydanej po raz pierwszy w 1786 r. książeczce pt. „Geografia albo dokładne opisanie królestw Galicyi i Lodomeryi” autorstwa hrabiego Ewarysta Andrzeja Kuropatnickiego czytamy, iż z niej się ...wielki dom Fredrów pisał, jako to Maxymilian Fredro, wprzód kasztelan lwowski, potym wojewoda podolski, wielu dzieł uczonych pisarz, biskup przemyski (...)[2]. Dawniej wieś w powiecie przemyskim[3].
We wsi zachował się Fort I/3 - element kompleksu budowli obronnych z XIX-XX wieku Twierdzy Przemyśl z pobliskiego Przemyśla. Kompleks składa się z 57 fortów, z których sześć aktualnie znajdujących się na Ukrainie:
- Fort I/1 Łysiczka na zachód od Bykowa
- Fort I/2 Byków
- Fort I/3 Pleszowice
- Fort I/4 Maruszka Las na północ od Popowic
- Fort I/5 Popowice
- Fort I/6 Dziewięczyce na południowy zachód od fortu Maruszka Las[4]
Przypisy
- ↑ Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 7. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona. Cz. 1, Warszawa 1901, s. 7.
- ↑ Ewaryst Andrzej Kuropatnicki: Geografia albo dokładne opisanie królestw Galicyi i Lodomeryi. Wyd. powtórne. Lwów: Nakładem Wojciecha Manieckiego, 1858, s. 64.
- ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VIII. Warszawa: 1880-1902, s. 259.
- ↑ FORT I - Siedliska "SALIS SOGLIO". [dostęp 2016-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-04)].
Bibliografia
Linki zewnętrzne
- Pleszowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 259.
