Na igrzyskach olimpijskich w 1912 w Sztokholmie zwyciężył w skoku wzwyż z miejsca przed swoim młodszym bratem Benjaminem oraz Grekiem Konstandinosem Tsiklitirasem. Ustanowił wówczas rekord olimpijski wynikiem 1,63 m. W konkursie skoku w dal z miejsca ci sami zawodnicy zdobyli medale: Tsiklitiras złoty, Platt Adams srebrny, a Benjamin Adams brązowy. Platt Adams startował na tych igrzyskach również w trójskoku (zajął 5. miejsce) oraz w skoku wzwyż (nie wszedł do finału). Wystąpił także w pokazowym meczu baseballa[1].
Był mistrzem Stanów Zjednoczonych (AAU) w skoku o tyczce na odległość w 1910 i 1913-1915, skoku w dal w 1908, 1911, 1912 i 1914 i w trójskoku w 1912.
Galeria
Adams w skoku wzwyż z miejsca na igrzyskach w Sztokholmie.
Adams w skoku wzwyż z miejsca na igrzyskach w Sztokholmie.
Adams w skoku w dal z miejsca na igrzyskach w Sztokholmie.
Adams w skoku w dal z miejsca na igrzyskach w Sztokholmie.
W latach 1906–1979 zawody były rozgrywane pod auspicjami Amateur Athletic Union. Od 1980 do 1992 organizował je Athletics Congress. Następnie ich organizacją zajął się Związek Lekkoatletyki USA. Mistrzostwa miały charakter otwarty, co oznacza, że mogli w nich występować zawodnicy z innych krajów.
Adams w skoku wzwyż z miejsca na igrzyskach w Sztokholmie.
Adams w skoku wzwyż z miejsca na igrzyskach w Sztokholmie.
Adams w skoku w dal z miejsca na igrzyskach w Sztokholmie.
Adams w skoku w dal z miejsca na igrzyskach w Sztokholmie.
