Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Piotr Miłaszewski

Piotr Miłaszewski
Peter Ritter von Miłaszewski
pułkownik kawalerii pułkownik kawalerii
Data i miejsce urodzenia

15 czerwca 1866
Lwów

Przebieg służby
Lata służby

1888–1921

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Zasługi Wojskowej z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie pokoju) Krzyż Wojskowy Karola Odznaka za 25-letnią Służbę Wojskową (Austro-Węgry) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Piotr Miłaszewski (ur. 15 czerwca 1866 we Lwowie) – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 15 czerwca 1866 we Lwowie[1].

Jesienią 1888 rozpoczął zawodową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej Armii. Został wcielony do Galicyjskiego Pułku Ułanów Nr 4, który wówczas stacjonował w Stanisławowie[2][3], a później w Jarosławiu, we Lwowie i Żółkwi. W 1894 został przeniesiony do Galicyjskiego Pułku Ułanów Nr 6, który wówczas stacjonował w Jarosławiu[4], a później został przeniesiony do Rzeszowa. W 1913 został komendantem kadry zapasowej pułku, która stacjonowała w Przemyślu[5]. W szeregach tego oddziału wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach[5], a następnie walczył na frontach I wojny światowej[6][7][8]. W czasie służby w c. i k. Armii awansował na kolejne stopnie: kadeta ze starszeństwem z 1 września 1888[9], porucznika ze starszeństwem z 1 listopada 1889[10], nadporucznika ze starszeństwem z 1 maja 1894[11], rotmistrza 2. klasy ze starszeństwem z 1 maja 1901[12], rotmistrza 1. klasy w 1905 ze starszeństwem z 1 maja 1901[13], majora ze starszeństwem z 1 listopada 1912[14], podpułkownika ze starszeństwem z 1 września 1915[15] i pułkownika ze starszeństwem z 1 maja 1918[16].

19 lutego 1919 został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego z dniem 1 listopada 1918, z byłej armii austro-węgierskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia pułkownika ze starszeństwem od dnia 1 maja 1918[16], i przydzielony do Dowództwa Okręgu Wojskowego Przemyśl na stanowisko referenta jazdy i koni[17]. W połowie 1919 został mianowany dowódcą Baonu Zapasowego Wojsk Wartowniczych i Etapowych Nr IV w Łodzi[18]. 29 listopada 1919 został mianowany sztabowym oficerem inspekcyjnym jazdy przy Dowództwie Okręgu Generalnego „Łódź”[19][20]. 29 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika, w kawalerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[21]. Z dniem 1 maja 1921 został przeniesiony w stały stan spoczynku z prawem noszenia munduru[22]. 26 października 1923 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu pułkownika jazdy[23]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku, pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Przemyśl. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr X. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr X”[24].

Był żonaty z Heleną z Maciejowskich, z którą miał syna Stanisława (1900–1920), podporucznika 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich, kawalera Virtuti Militari[25][26].

Ordery i odznaczenia

W czasie służby w c. i k. Armii otrzymał:

Przypisy

  1. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-20].
  2. ↑ Militär-Schematismus 1889 ↓, s. 625.
  3. ↑ Schematismus 1890 ↓, s. 647.
  4. ↑ Schematismus 1895 ↓, s. 681.
  5. ↑ a b Schematismus 1914 ↓, s. 736.
  6. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 623.
  7. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 808.
  8. ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 1015.
  9. ↑ Militär-Schematismus 1889 ↓, s. 557.
  10. ↑ Schematismus 1890 ↓, s. 578.
  11. ↑ Schematismus 1895 ↓, s. 586.
  12. ↑ Schematismus 1902 ↓, s. 658.
  13. ↑ Schematismus 1906 ↓, s. 672.
  14. ↑ Schematismus 1913 ↓, s. 761.
  15. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 537.
  16. ↑ a b Dz. Rozk. Wojsk. Nr 23 z 1 marca 1919, poz. 745.
  17. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 25 z 6 marca 1919, poz. 815.
  18. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 71.
  19. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 98 z 28 grudnia 1919, poz. 4157.
  20. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 29, 30.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 9 czerwca 1920, s. 399.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 23 kwietnia 1921, s. 822.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 7 listopada 1923, s. 740.
  24. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 335, 1043.
  25. ↑ Miłaszewski Stanisław. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2023-11-20]..
  26. ↑ Miłaszewski Stanisław. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.26-1887 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-20].

Bibliografia

  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1889. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1888. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1890. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1889. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1895. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1895. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1902. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1901. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1905. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
  • Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
Quelle: https://pl.wikipedia.org/wiki/Piotr_Mi%C5%82aszewski