Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Piotr Gojowy

Piotr Gojowy
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1959
Bydgoszcz

Profesor nauk o sztukach pięknych
Specjalność: grafika warsztatowa
Alma Mater

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Profesura

7 października 2010

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Okres zatrudn.

1985 – obecnie

Prodziekan
Wydział

Wydziału Sztuk Pięknych

Okres spraw.

1990–1996

Multimedia w Wikimedia Commons

Piotr Gojowy (ur. 29 lipca 1959 w Bydgoszczy) – artysta plastyk, profesor Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.

Jest absolwentem bydgoskiego Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych. W latach 1980–1985 studiował grafikę warsztatową na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1985 roku uzyskał dyplom z zakresu grafiki warsztatowej (druk wklęsły) w pracowni prof. Marii Pokorskiej. Od tego roku podjął pracę na uczelni w Zakładzie Grafiki, gdzie prowadzi pracownię litografii. W latach 1990–1996 był prodziekanem Wydziału Sztuk Pięknych, a obecnie pracuje na stanowisku profesora w Katedrze Grafiki. Tytuł profesora otrzymał z rąk prezydenta Komorowskiego w 2010 r.

Swoje prace graficzne realizuje w technikach wklęsłodruku i litografii. Kolejnym ważnym nurtem artystycznej wypowiedzi P. Gojowego, uprawianym równocześnie z klasycznymi technikami graficznymi, jest barwna, malarska monotypia. W odróżnieniu od niewielkich rycin plansze monotypii posiadają o wiele większy format. W obrębie monotypii artysta operuje szeroką, stonowaną gamą kolorystyczną, miękką plamą, nieraz skontrastowaną ze swobodną kreską. Od chwili ukończenia studiów swoją twórczość artysta prezentował na kilkunastu wystawach indywidualnych, uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach ogólnopolskich i ponad 170 pokazach międzynarodowych. Wystawiał m.in. w Berlinie, Getyndze, Wilhelmshaven (Niemcy), Toronto (Kanada), Kanagawie, Kochi (Japonia), Caloire (Francja), Maastricht, Namur (Belgia), Cadaques (Hiszpania), Budapeszcie, Friedrikstad (Norwegia), Hajfie (Izrael), Wilnie (Litwa), Bitoli (Macedonia), Cluj, Baia Mare (Rumunia), Leskovacu (Jugosławia), Teheranie (Iran), Leiden (Holandia), Rijece (Chorwacja), Rosario (Argentyna), Hallsberg, Örebro(Szwecja), Evora (Portugalia).

Jego prace były wielokrotnie nagradzane na międzynarodowych konkursach i wystawach. Miał 31 ekspozycji indywidualnych oraz brał udział w ponad 350 wystawach zbiorowych, w większości o zasięgu międzynarodowym. Juror krajowych i międzynarodowych konkursów plastycznych[1].

Przykładowe prace

Exlibris

Intaglio

  • „Pierwsza niedziela września 1939” (2004)
    „Pierwsza niedziela września 1939” (2004)
  • „Profesor G. rozważa paradoks plastyczny” (2011)
    „Profesor G. rozważa paradoks plastyczny” (2011)
  • „Niedziela w muzeum” (2019)
    „Niedziela w muzeum” (2019)
  • „Miłe spotkanie” (2019)
    „Miłe spotkanie” (2019)

Linoryt barwny

  • „Latawiec I” (1987)
    „Latawiec I” (1987)
  • „Brama IX” (1991)
    „Brama IX” (1991)
  • „Bliźnięta” (1992)
    „Bliźnięta” (1992)
  • „Przejście” (1992)
    „Przejście” (1992)

Litografia

  • „Pochwała litografii” (2018)
    „Pochwała litografii” (2018)
  • „Litokręt” (2018)
    „Litokręt” (2018)

Druk cyfrowy

  • „Klif 2" (2020)
    „Klif 2" (2020)
  • „Klif 3" (2020)
    „Klif 3" (2020)

Monotypia

  • „Spotkanie” (1993)
    „Spotkanie” (1993)
  • „Przyjaciele z dziecięcych lat” (1993)
    „Przyjaciele z dziecięcych lat” (1993)
  • „Ryba i oścień” (1999)
    „Ryba i oścień” (1999)
  • „Orkiestra uliczna” (1999)
    „Orkiestra uliczna” (1999)

Suchy tłok

  • „Materia Prima VI” (2020)
    „Materia Prima VI” (2020)
  • „Materia Prima XII” (2020)
    „Materia Prima XII” (2020)
  • „Materia Prima XIII” (2020)
    „Materia Prima XIII” (2020)
  • „Materia Prima XVIII” (2020)
    „Materia Prima XVIII” (2020)

Ważniejsze nagrody i wyróżnienia[2]

  • Międzynarodowa Wystawa Małych Form Graficznych „Kontakt'93", Toruń (dyplom honorowy),
  • VIII Małe Formy Grafiki, Polska-Łódź'93, Łódź (medal honorowy),
  • Międzynarodowa Wystawa „Satyrykon'95", Legnica (nagroda specjalna)
  • Międzynarodowa Wystawa Miniatury, Częstochowa 2000 r. (wyróżnienie honorowe),
  • BIMPE III The Third Biennial International Miniature Print Exhibition Grandvill Island, Vancouver 2004 (wyróżnienie honorowe),
  • XXI Międzynarodowe Biennale Ekslibrisu Współczesnego, Malbork 2007,(medal honorowy),
  • VII Międzynarodowy Konkurs Graficzny na Ekslibris Gliwice 2007,(wyróżnienie medalem i dyplomem honorowym),
  • XXII Międzynarodowe Biennale Ekslibrisu Współczesnego, Malbork 2009 (wyróżnienie medalem honorowym nagroda prezesa ZPAP za najlepszy zestaw prac),
  • International Exhibition of Computer Graphics „Opava 2002” (3 nagroda w kategorii ekslibris i wyróżnienie honorowe w kategorii „Free Graphics”),
  • 4 Muestra Internacional de Miniprint de Rosario 2008 ñ uno de los cuatro 1 Premios, Rosario Argentyna (pierwsza nagroda),
  • 18 de Internationale Exlibris – en Kleingrafiekwedstrijd Sint-Niklaas Belgia 2011 (nagroda Leo Winklera)
  • IX Międzynarodowy Konkurs Graficzny na Ekslibris – Gliwice 2012 (druga nagroda).

Przypisy

  1. ↑ informacje na temat wystaw profesora Gojowego. mck-bydgoszcz.pl, 2021. [dostęp 2021-04-21].
  2. ↑ informacje na temat nagród i wyróżnień. dyplomy.triennial.cracow.pl, 2021. [dostęp 2021-04-21].

Bibliografia

  • Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii. Sławomir Kalembka (red.). Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006. ISBN 83-231-1988-0.
  • Piotr Gojowy – Grafika (wklęsłodruk, wypukłodruk, monotypia. ). Toruń: Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, 2005, s. 64. ISBN 83-86580-37-2.

Linki zewnętrzne

Quelle: https://pl.wikipedia.org/wiki/Piotr_Gojowy