Piotr Aleksander Toczyłowski
| Biskup | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 lipca 1741 | |
| Data śmierci |
przed 3 sierpnia 1807 | |
| Biskup pomocniczy wileński | ||
| Okres sprawowania |
1782–1793 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Diakonat |
24 lutego 1765 | |
| Prezbiterat |
2 marca 1765 | |
| Nominacja biskupia |
23 września 1782 | |
| Sakra biskupia |
29 grudnia 1782 | |
| Data konsekracji |
29 grudnia 1782 |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Piotr Aleksander Toczyłowski herbu Samson[2] (ur. 2 lipca 1741 w Rajgrodzie, zm. przed 3 sierpnia 1807) – polski duchowny rzymskokatolicki, sufragan wileński.
Biografia
24 lutego 1765 otrzymał święcenia diakonatu, a 2 marca 1765 prezbiteriatu.
23 września 1782 papież Pius VI prekonizował go biskupem pomocniczym wileńskim oraz biskupem in partibus infidelium bellińskim. 29 grudnia 1782 przyjął sakrę biskupią z rąk biskupa wileńskiego Ignacego Jakuba Massalskiego. Współkonsekratorami byli biskup pomocniczy wileński Tomasz Ignacy Zienkowicz oraz bp Walenty Wołczacki OP.
Bp Toczyłowski zrezygnował z sufraganii przed 14 grudnia 1793.
Przypisy
- ↑ Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 323.
- ↑ Encyklopedyja powszechna, t. XXV, Warszawa 1867, s. 318.
Bibliografia
- Piotr Aleksander Toczyłowski [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-05-05] (ang.).
- GCatholic