Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Piotr (L’Huillier)

Piotr
Paul L’Huillier
Arcybiskup Nowego Jorku i New Jersey
Kraj działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1926
Paryż

Data i miejsce śmierci

19 listopada 2007
Nowy Jork

Miejsce pochówku

Pensylwania

Arcybiskup Nowego Jorku i New Jersey
Okres sprawowania

1989–2005

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Kościół Prawosławny w Ameryce

Inkardynacja

Diecezja Nowego Jorku i New Jersey

Śluby zakonne

30 sierpnia 1954

Diakonat

4 września 1954

Prezbiterat

5 września 1954

Chirotonia biskupia

12 września 1968

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

12 września 1968

Miejscowość

Leningrad

Miejsce

Ławra Aleksandra Newskiego

Konsekrator

Nikodem (Rotow)

Współkonsekratorzy

Filaret (Denysenko), Antoni (Bloom), Serafin (Nikitin), Cyprian (Ziornow), Nikon (Fomiczow), Filaret (Wachromiejew), Juwenaliusz (Pojarkow), Michał (Mudjugin)

Piotr, imię świeckie Paul L’Huillier (ur. 3 grudnia 1926 w Paryżu, zm. 19 listopada 2007 w Nowym Jorku) – amerykański biskup prawosławny, z pochodzenia Francuz.

Życiorys

Paul L’Huillier został ochrzczony w Kościele katolickim. W wieku 19 lat dokonał konwersji na prawosławie, gdy był studentem Instytutu św. Dionizego w Paryżu. W kolejnych latach uzyskał dyplom licencjata teologii prawosławnej na Moskiewskiej Akademii Teologicznej. W 1952 rozpoczął pracę wykładowcy w prawosławnym seminarium duchownym w Villemoisson, gdzie był zatrudniony przez dziesięć lat. 30 sierpnia 1954 złożył wieczyste śluby zakonne, przyjmując imię Piotr. 4 i 5 września 1954 był kolejno wyświęcany na hierodiakona i hieromnicha. Został przyjęty w poczet duchowieństwa Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego i skierowany do pracy w parafiach Trzech Świętych Hierarchów w Paryżu oraz Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” w tym samym mieście. W 1960 został podniesiony do godności archimandryty. W 1966 podjął pracę wykładowcy na Katolickim Uniwersytecie w Paryżu, gdzie wykładał do 1978.

12 września 1968 wyświęcony na biskupa chersoneskiego, zwierzchnika jednej z eparchii obejmujących prawosławne parafie rosyjskie na zachodzie Europy. Chirotonia miała miejsce w Ławrze św. Aleksandra Newskiego w Leningradzie.

W 1979 biskup Piotr (L’Huillier) został zaproszony przez metropolitę waszyngtońskiego i całej Ameryki Teodozjusza (Lazora) do przejścia w jurysdykcję Kościoła Prawosławnego w Ameryce (OCA) w charakterze biskupa pomocniczego diecezji Nowego Jorku i New Jersey. Duchowny uczynił to po dwóch latach i za zgodą Cerkwi Rosyjskiej opuścił jej jurysdykcję. W OCA otrzymał obiecaną godność oraz tytuł biskupa Brooklynu. Po dwóch latach został ordynariuszem diecezji Nowego Jorku i New Jersey. Równolegle kontynuował studia doktorskie w Moskiewskiej Akademii Duchownej, uzyskując w 1985 tytuł doktora prawa kanonicznego za pracę nt. pierwszych czterech soborów powszechnych. W 1989 został podniesiony do godności arcybiskupiej. Jako specjalista w zakresie prawosławnego prawa kanonicznego był uczestnikiem dialogu ekumenicznego oraz licznych konferencji i sesji naukowych organizowanych przez autokefaliczne Kościoły prawosławne. Od 1979 pracował również w seminarium duchownym św. Włodzimierza w Crestwood.

Od początku swojej posługi duchownej w Stanach Zjednoczonych przewodniczył wydziałowi Spraw Zewnętrznych Kościoła Prawosławnego w Ameryce. Zasiadał również w Stałej Komisji Kanonicznych Biskupów Prawosławnych Ameryki, gdzie działał na rzecz zjednoczenia wszystkich jurysdykcji prawosławnych na kontynencie amerykańskim w jednym Kościele autokefalicznym.

W marcu 2005, na własną prośbę, odszedł w stan spoczynku. Zmarł dwa lata później i został pochowany w monasterze św. Tichona w South Canaan.

Bibliografia