Pierwszy Kneset – pierwsza kadencja parlamentu Izraela odbywająca się w latach 1949–1951.

Wybory odbyły się 25 stycznia 1949, a pierwsze posiedzenie parlamentu miało miejsce 14 lutego 1949.

 Osobny artykuł: Wybory parlamentarne w Izraelu w 1949 roku.

Posłowie wybrani w wyborach^[1]:

Zmiany w trakcie kadencji^[1]:

Potrzebą chwili było stworzenie systemu prawnego umożliwiającego funkcjonowanie wszystkich instytucji nowo powstałego państwa Izrael. Z tego powodu pierwszy Kneset zajmował się głównie uchwaleniem podstawowych ustaw państwowych. W licznych przypadkach korzystano bezpośrednio z brytyjskiego ustawodawstwa.

Zgromadzenie Ustawodawcze uchwaliło ustawę przejściową, tzw. małą konstytucję, która doraźnie ustaliła strukturę naczelnych organów państwowych. Ustanowiono jednoizbowy parlament (Kneset), który wybierał prezydenta o dość ograniczonych uprawnieniach. Prezydent mianował premiera, ten zaś formował gabinet i przedstawiał go parlamentowi do akceptacji.

5 grudnia 1949 premier Dawid Ben Gurion w reakcji na propozycję ONZ, by Jerozolima stała się miastem międzynarodowym, wydał oświadczenie w Knesecie. Ben Gurion oświadczył, że „żydowska Jerozolima jest integralną i nierozłączną częścią państwa Izraela, gdyż jest nieodłączną częścią historii Izraela, wiary Izraela i ducha naszego narodu”.

Poza tym pierwszy Kneset często dyskutował o minionej wojnie o niepodległość.

Poszukiwano najlepszych rozwiązań dla organizacji i funkcjonowania izraelskiej armii.

Pojawił się poważny problem absorpcji masowej imigracji, wraz z którą pojawiły się problemy z utrzymaniem obozów przejściowych, problemy zdrowotne, brak mieszkań i początek masowego budownictwa, brak miejsc pracy i zapoczątkowanie robót publicznych.

Przedstawiciele imigrantów z Jemenu podnieśli kwestie ideologiczne dotyczące oświaty, wywołując kryzys w rządowej koalicji.

W sprawach gospodarczych zajmowano się kwestią podatków, brakiem walut, amerykańską pożyczką, racjonowaniem produktów pierwszej potrzeby oraz zjawiskiem nielegalnego obrotu w handlu.

W polityce zagranicznej Kneset zajął się akceptacją Izraela jako członka ONZ (w 1949 r.). Uporano się również z problemem arabskich obywateli i kwestią „porzuconego majątku” zostawionego przez uchodźców podczas wojny o niepodległość.

Pierwszy rząd został sformowany przez Dawida Ben Guriona w dniu 8 marca 1949.

Premier ustąpił 15 października 1950, w związku ze sporem na tle żądań zgłoszonych przez Zjednoczony Front Religijny związanych z kwestią edukacji w nowych obozach imigracyjnych i systemem oświaty religijnej. Drugą kwestią sporów był poziom niskich zapasów w państwie i potrzeba racjonowania towarów pierwszej potrzeby.

Drugi rząd został sformowany przez Dawida Ben Guriona w dniu 1 listopada 1950.

Rząd ustąpił 14 lutego 1951, gdy Kneset odrzucił propozycje złożone przez ministra edukacji i kultury związane z wymogiem rejestracji dzieci w szkołach.

• Izrael
• Ustrój polityczny Izraela
• Partie polityczne w Izraelu