Pieralberto Carrara
Data i miejsce urodzenia |
14 lutego 1966 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
G.S. Forestale | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
173 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
17.01 1985, Oberhof | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
17.01 1985, Oberhof | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
17.01 1991, Ruhpolding (1. miejsce – b.indywidualny) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Pieralberto Carrara (14 lutego 1966 w Bergamo) – włoski biathlonista, wicemistrz olimpijski i pięciokrotny medalista mistrzostw świata.
Kariera
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 17 stycznia 1985 roku w Oberhofie, zajmując 24. miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w debiucie zdobył pierwsze punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 17 stycznia 1991 roku w Ruhpolding, wygrywając rywalizację w tej samej konkurencji. W zawodach tych wyprzedził swego rodaka, Andreasa Zingerle i Eirika Kvalfossa z Norwegii. W kolejnych startach jeszcze osiem razy stawał na podium: w biegu indywidualnym był trzeci 31 stycznia 1991 roku w Oberhofie i drugi 11 lutego 1998 roku w Nagano, w sprincie był drugi 19 stycznia 1991 roku w Ruhpolding, 22 stycznia 1994 roku i 18 stycznia 1997 roku w Anterselvie, a 23 stycznia 1993 roku w Anterselvie był najlepszy; ponadto 9 grudnia 1995 roku w Östersund był trzeci w biegu pościgowym, a 16 marca 1997 roku w Nowosybirsku zajął drugie miejsce w biegu masowym. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1992/1993, kiedy zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej. Wyprzedzili go jedynie Mikael Löfgren ze Szwecji i Niemiec Mark Kirchner.
W 1987 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Lake Placid, zajmując 42. miejsce w sprincie. Na rozgrywanych trzy lata później mistrzostwach świata w Mińsku/Oslo/Kontiolahti wspólnie z Wilfriedem Pallhuberem, Johannem Passlerem i Andreasem Zingerle zdobył złoty medal w sztafecie. W tym samym składzie Włosi zwyciężyli także podczas mistrzostw świata w Borowcu w 1993 roku. W 1994 roku rozegrano mistrzostwa świata w Canmore, gdzie zawodnicy rywalizowali tylko w biegu drużynowym. Reprezentacja Włoch złożona z Pieralberto Carrary, Huberta Leitgeba, Andreasa Zingerle i Wilfrieda Pallhubera zdobyła złoty medal, wyprzedzając Rosjan i Niemców. Zdobył ponadto brązowe medale w biegu drużynowym podczas mistrzostw świata w Ruhpolding w 1996 roku i w sztafecie podczas mistrzostw świata w Osrblie rok później. W startach indywidualnych najbliżej medalu był na MŚ 1996 w Ruhpolding, gdzie był czwarty w sprincie, przegrywając walkę o podium z rodakiem - René Cattarinussim o 0,2 sekundy.
Jego olimpijski debiut miał miejsce podczas igrzysk w Calgary w 1988 roku, gdzie zajął 13. miejsce w sprincie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Albertville w tej samej konkurencji zajął 41. miejsce, a w sztafecie był czwarty. Na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku zajął 15. miejsce w biegu indywidualnym, 23. w sprincie i szóste w sztafecie. Brał też udział w igrzyskach w Nagano w 1998 roku, gdzie zdobył swój jedyny medal olimpijski. W biegu indywidualnym zajął tam drugie miejsce, rozdzielając Norwega Halvarda Hanevolda i reprezentującego Białoruś Alaksieja Ajdaraua. Na tej samej imprezie zajął też dziesiąte miejsce w sprincie i dziewiąte w sztafecie.
Osiągnięcia
Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
1988 | Calgary | – | 13. | nd. | nd. | – | nd. | – |
1992 | Albertville | – | 41. | nd. | nd. | 4. | nd. | – |
1994 | Lillehammer | 15. | 23. | nd. | nd. | 6. | nd. | – |
1998 | Nagano | 2. | 10. | nd. | nd. | 9. | nd. | – |
Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
1987 | Lake Placid | – | 42. | nd. | nd. | – | nd. | – |
1990 | Mińsk/Oslo/Kontiolahti | – | 14. | nd. | nd. | 1. | nd. | – |
1991 | Lahti | 59. | 14. | nd. | nd. | 4. | nd. | – |
1993 | Borowec | – | 6. | nd. | nd. | 1. | nd. | – |
1995 | Anterselva | 43. | 9. | nd. | 4. | nd. | – | – |
1996 | Ruhpolding | 18. | 4. | nd. | nd. | 10. | nd. | – |
1997 | Osrblie | 38. | DNF | – | nd. | 3. | nd. | – |
1998 | Pokljuka/Hochfilzen | nd. | nd. | 19. | nd. | nd. | nd. | – |
1999 | Kontiolahti/Oslo | – | 34. | 44. | – | 8. | nd. | – |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon | Miejsce |
---|---|
1984/1985 | 63. |
1985/1986 | 67. |
1986/1987 | 80. |
1987/1988 | 41. |
1988/1989 | 27. |
1989/1990 | 32. |
1990/1991 | 5. |
1991/1992 | 33. |
1992/1993 | 3. |
1993/1994 | 16. |
1994/1995 | 11. |
1995/1996 | 4. |
1996/1997 | 20. |
1997/1998 | 17. |
1998/1999 | 56. |
1999/2000 | 58. |
Miejsca na podium w zawodach chronologicznie
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Lokata | Pudła | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 17 stycznia | 1991 | Ruhpolding | Bieg indywidualny na 20 km | 1. | 0+0+0+0 | 53:12,7 | – | – |
2. | 19 stycznia | 1991 | Ruhpolding | Sprint na 10 km | 2. | 0+0 | 27:16,4 | +2,2 | Siergiej Tarasow |
3. | 31 stycznia | 1991 | Oberhof | Bieg indywidualny na 20 km | 3. | 1+0+0+1 | 56:39,2 | +57,5 | Mark Kirchner |
4. | 23 stycznia | 1993 | Anterselva | Sprint na 10 km | 1. | 0+0 | 26:47,8 | – | – |
5. | 22 stycznia | 1994 | Anterselva | Sprint na 10 km | 2. | 0+0 | 26:47,0 | +6,4 | Frank Luck |
6. | 9 grudnia | 1995 | Östersund | Bieg pościgowy na 12,5 km | 3. | 0+0 | 27:07,0 | +17,3 | Ludwig Gredler |
7. | 18 stycznia | 1997 | Anterselva | Sprint na 10 km | 2. | 0+0 | 27:06,7 | +14,9 | Wiktor Majgurow |
8. | 16 marca | 1997 | Nowosybirsk | Bieg masowy na 15 km | 2. | 0+0+0+2 | 29:23,6 | +7,3 | Wolfgang Perner |
9. | 11 lutego | 1998 | Nagano | Bieg indywidualny na 20 km | 2. | 0+0+0+0 | 56:14,4 | +7,5 | Halvard Hanevold |
Bibliografia
- Pieralberto Carrara. skisport365.com. [dostęp 2019-12-01]. (ang.).
- Pieralberto Carrara Biography and Olympic Results. Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2010-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-28)]. (ang.).