Piaski (gmina w województwie białostockim)
| gmina wiejska | |||
| 1921–1939[1] | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo |
(1919-20: okręg brzeski) | ||
| Powiat | |||
| Siedziba | |||
| Populacja (1921) • liczba ludności |
| ||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||
| |||
Położenie na mapie Polski w 1939  | |||
| 53°21′00,0000″N 24°37′12,0000″E/53,350000 24,620000 | |||
Piaski (do 1928 Pieski) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w województwie białostockim w Polsce (obecnie na Białorusi). Siedzibą gminy były Piaski[2].
W okresie międzywojennym gmina Piaski należała do powiatu wołkowyskiego w woj. białostockim[2]. 31 października 1928 Minister Spraw Wewnętrznych „ustalił nazwę gminy i miejscowości Piaski (Pieski) w powiecie wołkowyskim, województwie białostockiem na «Piaski»”[3].
16 października 1933 gminę Piaski podzielono na 30 gromady: Borki, Dominiszki, Dylewszczyzna, Gliniszcze, Honczary, Hryćki, Koladycze, Kopacze, Kukucie, Kutniki, Lada, Lichinicze, Ławry, Malkiewicze, Miżewo, Mosiewicze, Niewiarowicze, Osowlany, Pacewicze, Parafianowicze, Piaski, Pliszcza, Podwórna, Samojłowicze Dolne, Samojłowicze Górne, Siniewicze, Strubnica, Zabłocie, Zarudawie i Zelwiany[4].
Po wojnie obszar gminy Piaski został odłączony do Polski i włączony do Białoruskiej SRR w ZSRR.
Przypisy
- ↑ Od 1921 jednostka administracyjna utworzonego w 1919 polskiego woj. białostockiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
- ↑ a b Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ Obwieszczenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 31 października 1928 r. w przedmiocie ustalenia nazwy gminy i miejscowości Piaski (Pieski) w powiecie wołkowyskim, województwie białostockiem w: Monitor Polski z 14 listopada 1928 r. Nr 263, poz. 650.
- ↑ Białostocki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 11, poz. 51